Ορθοδοξία

Αρχική Ορθοδοξία

Ούτε Ιερό ούτε Όσιο. Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών τερμάτισε το κοντέρ της ασεβείας!

Ούτε Ιερό ούτε Όσιο. Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών τερμάτισε το κοντέρ της ασεβείας!

 

Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου από την Μόρια για την επίσκεψη του Πάπα - CNN.gr

 

Από που να ξεκινήσει κανείς κι από που να τελειώσει. Πλέον η κακοδοξία έχει πάει σε τέτοια επίπεδα, που όποιος δεν καταλαβαίνει ότι η Ιεραρχία θέλει να προκαλέσει τους πιστούς με κάθε τρόπο, ή δεν είναι Χριστιανός ή είναι ανόητος ή απλώς έχει το ακαταλόγιστο. «Καλός λογισμός» δεν μπορεί να υφίσταται…

Στα πλαίσια λοιπόν της «προσέγγισης των νέων», η ΜΚΟ Αποστολή (φιλανθρωπικό ίδρυμα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών) θα προβάλει από το κανάλι της στο youtube ερμηνεία του επιταφίου Θρήνου από την Μαρία Κορινθίου.

Καλά και που είναι το πρόβλημα θα πει κανείς (εδώ που φτάσαμε);

Τρία είναι τα βασικά προβλήματα από την συμμετοχή της Μαρίας Κορινθίου σε αυτό το εγχείρημα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι η γυναίκα αυτή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ, αλλά δηλωμένη ακόλουθη του Παπισμού. Έχουμε τρελαθεί τελείως… Στρώνετε το χαλί για να έρθει ο ίδιος ο καταραμένος Πάπας… Που τα είδατε όλα αυτά; Δεν υπάρχει καθόλου ντροπή…

-Αν κάποιος δεν πιστεύει ότι η Μ. Κορινθίου είναι πιστή στον παπισμό, υπάρχουν πάνω από 2-3 δηλώσεις της στο διαδίκτυο που το αποδεικνύουν… Δεν το ήξεραν στην Αρχιεπισκοπή; Μα, ελάτε τώρα…-

Δεύτερον. Η γυναίκα αυτή, που αύριο μπορεί να βαπτιστεί και να έρθει και σε βαθιά μετάνοια ή να φτάσει μέχρι και σε επίπεδο αγιότητας (όπως μπορεί ο κάθε άνθρωπος – αρκεί να θέλει), την δεδομένη στιγμή διαφημίζει εσώρουχα και γενικότερα επιδίδεται πολύ συχνά σε γυμνές φωτογραφίσεις (μην χάσετε την ψυχή σας ψάχνοντας)… Μα, θα τρελαθούμε τελείως…

Δεν το ήξεραν ούτε αυτό στην Αρχιεπισκοπή; Γελάει όλο το διαδίκτυο με αυτές τις επιλογές… Και τέλος πάντων… Ποιο είναι το επόμενο στάδιο; Σκεφτείτε μόνοι σας, γιατί εγώ μπορεί να γράψω και καμία βαριά κουβέντα… Πάντως η Παναγία έπαψε να είναι το πρότυπο των γυναικών…

Ούτε Ιερό ούτε Όσιο. Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών τερμάτισε το κοντέρ της ασεβείας!

Πέραν του ότι η κατάσταση με τα φολκλόρ της Μ. Παρασκευής έχει ξεφύγει προ πολλού, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο για έναν ακόμα λόγο…

Μεγάλη Παρασκευή και επιτάφιος στην Δημοτική για να καταλαβαίνουν όλοι υποτίθεται. Μην τα ζορίσουμε τα παιδάκια, που πλέον τα κατήντησαν κάποιοι αλήτες να μην ξέρουν ούτε ανάγνωση (και σε λίγο θα δίνουν και πανελλήνιες)….

Δεν υπάρχει ίχνος φόβου Θεού εκεί στην Αρχιεπισκοπή…;

Η εκκλησία όμως  δεν είναι το μαγαζάκι σας… Έχετε τσαλαπατήσει τους Ιερούς Κανόνες και τα Ευαγγέλια.. Τι άλλο θα κάνετε αύριο;

Μα, φυσικά, το μόνο που σας μένει είναι να στέψετε τον Αντίχριστο μέσα στους ορθόδοξους ναούς… 

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, αξίζει να σημειωθεί ότι η κοπέλα ούτε καν έχει μερίδιο ευθύνης γι’ αυτό (θεωρεί άλλωστε τιμή της την συμμετοχή της στο κλιπ).

Όλη την ευθύνη την έχει η Αρχιεπισκοπή και αρκετοί ιερείς της – που πλέον πρέπει να είναι από αυτούς που όταν τους αντίκριζε ο άγιος Γεώργιος Καρσλίδης σηκωνόταν κι έφευγε,  επειδή έβλεπε τον Σατανά ξαπλωμένο πάνω στην αγία Τράπεζα…

Χρήστος Βλαμάκης – orthopraxia.gr
ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
Ούτε Ιερό ούτε Όσιο. Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών τερμάτισε το κοντέρ της ασεβείας!
Ούτε Ιερό ούτε Όσιο. Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών τερμάτισε το κοντέρ της ασεβείας!

Όχι σε εμβόλια και μάσκες! Ξεκάθαρη ερμηνεία της προφητείας του Γέροντος Εφραίμ από τον π. Στέφανο Αναγνωστόπουλο και ανακοίνωση άρνησης του να κάνει αυτο το εμβόλιο!

Όχι σε εμβόλια και μάσκες! Ξεκάθαρη ερμηνεία της προφητείας του Γέροντος Εφραίμ από τον π. Στέφανο Αναγνωστόπουλο και ανακοίνωση άρνησης του να κάνει αυτό το εμβόλιο!

 

 

Ακολουθεί μερική απομαγνητοφώνηση….

 

…Αρνούμαι εγώ και η πρεσβυτέρα μου να κάνουμε εμβόλια. Αν είναι να αρρωστήσουμε και να πεθάνουμε, «γενηθήτω το θέλημα Του».

…Μια τρίτη διόρθωση που αφορά την προφητεία του Γέροντος Εφραίμ και που είναι πλέον οριστική. Ήρθα χθες  σε επαφή με δικούς μας αγιορείτες ηγουμένους τηλεφωνικά  και δύο άλλους μοναχούς που ομολόγησαν ότι έχουν ακούσει από το στόμα του γέροντος, την δεκαετία 2000-2010, στην Αριζόνα, την ίδια προφητεία, με διαφορετική όμως τοποθέτηση. Είπε δηλαδή ότι θα ‘ρθει  καιρός που  οι ιερείς θα λειτουργούν σαν κλόουν, και σαν κλόουν θα τελούν τη Θεία Λειτουργία, να μην πω δηλαδή ένα-ένα τα άλλα μυστήρια…

Και πρόσθεσε…

Μακάριοι εκείνοι εκ των απλών ιερέων που στηρίζουν σήμερα την Ορθόδοξη εκκλησία με την απλή αγία ζωή τους και που δεν θα υποκύψουν στις πιέσεις και θα λογιστούν από τον Θεό ομολογητές και μάρτυρες.

Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια!…..

 

Ολόκληρο το κήρυγμα εδώ, από το κανάλι “Αγία Βαρβάρα Αμφιάλης”

 

 

Προώθηση του Μικροτσίπ σε παιδιά, μέσω ελληνικής τηλεοπτικής σειράς!

Προώθηση του Μικροτσίπ σε παιδιά

Προώθηση του Μικροτσίπ σε παιδιά, μέσω ελληνικής τηλεοπτικής σειράς!

Image result for μικροτσιπ σε παιδια
Το είδαμε κι αυτό. Να μας προωθούν, στην μικρή μας χώρα, ένα εμφυτεύσιμο τσιπ – και μάλιστα για παιδιά!

Ίσως δεν μίλησε τυχαία για το τσιπάκι ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πριν κάποιους μήνες… Και σίγουρα δεν μίλησε τυχαία ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπένζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος πρότεινε ανοιχτά να μπει αυτό το τσιπ σε μικρά παιδιά.

«Μίλησα με επικεφαλής της τεχνολογίας, προκειμένου να βρούμε μέτρα, στα οποία το Ισραήλ είναι καλό, όπως οι αισθητήρες. Για παράδειγμα, κάθε άτομο, κάθε παιδί –το θέλω πρώτα σε παιδιά– να έχει έναν αισθητήρα που θα χτυπά συναγερμό κάθε φορά που πλησιάζεις πολύ κοντά, όπως αυτοί στα αυτοκίνητα…» (Πρώτο Θέμα – δείτε εδώ)

…Και τώρα φτάσαμε στο σημείο που μια ελληνική τηλεοπτική σειρά προωθεί το τσιπάρισμα ανοιχτά, και μάλιστα για παιδιά.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει, αλλά το Ιερατείο πιστεύει πως όλα είναι στο μυαλό του ποιμνίου.  Μιλάμε για βαθύ ύπνο…

 

Μεγίστη βλασφημία από την Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης (και ύμνοι για Τσιόδρα)!

Μεγίστη βλασφημία

Μεγίστη βλασφημία από την Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης (και ύμνοι για Τσιόδρα)

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος αντίθετος με τη διακοπή της μισθοδοσίας -  Ορθόδοξος Τύπος
Άραγε θα απαντήσει ο Μητροπολίτης Φλωρίνης;

ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ… Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ ΜΕ ΦΙΜΩΤΡΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΜΒΟΛΙΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΝΑ «ΣΚΟΤΩΝΕΙ»… ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΌ !

Μεγίστη βλασφημία από την Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης (και ύμνοι για Τσιόδρα)!


Μεγίστη βλασφημία από την Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης (και ύμνοι για Τσιόδρα)!

ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ

 


Προσθήκη από Ορθοπραξία

Δεν έμειναν εκεί οι άνθρωποι… Δεν τους έφτανε η όλη ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ, είπαν να συμπληρώσουν και το υπόλοιπο έντυπο με εμετικές αναφορές.

ΕΓΚΩΜΙΑ ΣΤΟΝ (“Άγιο”) ΤΣΙΟΔΡΑ!

Από ποιον; Από τον Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη!

Πρόσεξε πάτερ μου μην σηκωθεί από τον τάφο ο π. Αυγουστίνος και σου ρίξει καμία με την μπαστούνα του…

Τέτοια προπαγάνδα, θα την ζήλευε και ο Γίοζεφ Γκαίμπελς.

Μεγίστη βλασφημία από την Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης (και ύμνοι για Τσιόδρα)! Μεγίστη βλασφημία από την Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης (και ύμνοι για Τσιόδρα)!

Μεγίστη βλασφημία από την Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης (και ύμνοι για Τσιόδρα)!
Μεγίστη βλασφημία από την Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης (και ύμνοι για Τσιόδρα)!

«Καὶ ἀναστάντα τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς κυβερνητικὰς ἐντολὰς»!

ἀναστάντα τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ

«Καὶ ἀναστάντα τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς κυβερνητικὰς ἐντολὰς»!

Πρωτοπρεσβύτερος Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος, Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν


«Καὶ ἀναστάντα τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς κυβερνητικὰς ἐντολὰς»!
Φωτό από το ιστολόγιο ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ

 


Σχόλιο ΧΒ για την ορθοπραξία

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα κείμενο «μνημείο», το οποίο πρέπει να διαβάσουν ΟΛΟΙ. Ισoπεδώνει όλα τα επιχειρήματα του Μητροπολίτου Εδέσσης και βάζει τα πράγματα στην θέση τους – μια και καλή. 

Αν κάποιος διαβάσει αυτό το κείμενο δεν μπορεί πλέον να ακολουθεί την γραμμή του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος – μετά την αποτυχημένη στάση του στο Ουκρανικό- έβαλε την υπογράφη του σε μία από τις μεγαλύτερες κακοδοξίες του 21ού αιώνα…. Ευχόμαστε ο Σεβασμιώτατος να παραδεχτεί το λάθος του δημοσίως και να σταματήσει να βαπτίζει το κρέας ψάρι. 


Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ὁ ἀντίδικος διάβολος ἐπινοεῖ τὶς πιὸ ἀπίθανες διαβολὲς γιὰ νὰ συκοφαντήσει Χριστοῦ τὴν Ἀνάσταση καὶ νὰ ταράξει τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν ὥστε νὰ μὴν χαροῦν τὸ πνευματικό, κατανυκτικὸ καὶ συνάμα πανηγυρικὸ κλῖμα τῶν ἡμερῶν τοῦ Πάθους καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.

Πέρσι δὲν χρειάστηκε νὰ ἐπινοήσει τὰ συνήθη ψεύδη του, διότι τὸ ἔργο του τὸ ἀνέλαβε ἡ Κυβέρνηση τῆς πατρίδας μας κλείνοντας τοὺς Ναοὺς γιὰ τοὺς πιστούς… Οὔτε φέτος μπῆκε στὸν κόπο νὰ σερβίρει κάποιο ἄλλο ψέμα διότι ἡ Συνοδικὴ Ἀπόφαση τῆς Διαρκοῦς Ἱερὰς Συνόδου τῆς 20.4.21 τάραξε τὶς συνειδήσεις ἀρχιερέων, ἱερέων, μοναχῶν καὶ πιστῶν.

Ἀσφαλῶς δὲν εἶναι ἡμέρες καὶ ὧρες γιὰ σύνταξη πραγματειῶν ἀλλὰ πάλι δὲν μποροῦμε νὰ μὴν καταθέσουμε ἁρμοδίως ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως τὴ θλίψη, τὴν ἀπογοήτευση τὴ διαμαρτυρία μας ἀλλὰ καὶ κάποια στοιχεῖα ποὺ μπορέσαμε ἐν βίᾳ νὰ συγκεντρώσουμε πρὸς προβληματισμὸ καὶ συζήτηση.

Ἡ Συνοδικὴ Ἀπόφαση τῆς 20.4.21 καὶ ἡ σχετικὴ ὑπ’ ἀριθμ 3041/21.4.21 Συνοδικὴ Ἐγκύκλιος προβλέπει τὴ μετάθεση τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου τὸ Μ. Σάββατο στὶς 9:00 μμ καὶ τὴν ἐπιτέλεση μέχρι τῆς 10:30 μμ μιᾶς mini πασχαλινῆς Ἀκολουθίας μὲ Θ’. Λειτουργία!

Μὲ ἄλλα λόγια:

1. Ἐφέτος στήν τοπική Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὸ μείζον καθυποτάχθηκε στὸ ἒλασσον, ἡ σωματικὴ ὑγεία ἀξιολογήθηκε ὑπέρτερη τῆς πνευματικῆς, ὁ φόβος ὑπερνίκησε τὴν ἐλπίδα, ὁ θάνατος θριάμβευσε κατὰ κράτος ἐπὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου! Διερωτωμαι πῶς θὰ διαβάσουμε στὸν Κατηχητικὸ Λόγο «Μηδεὶς φοβείσθω θάνατον˙ ἠλευθέρωσε γὰρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος. Ἔσβεσεν αὐτόν, ὑπ’ αὐτοῦ κατεχόμενος… Ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; Ποῦ σου, ἅδη, τό νῖκος; Ἀνέστη Χριστός καί σύ καταβέβλησαι. Ἀνέστη Χριστός, καί ζωή πολιτεύεται»; Ἀλήθεια, τί νόημα ἔχουν ὅλα αὐτὰ ὅταν ἀποδεχθοῦμε τὴ μετάθεση τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἀκριβῶς λόγῳ τοῦ φόβου τοῦ θανάτου ἀπὸ τὸν ἰό; Ὁ ἰὸς τοῦ ἀνθρώπου «νίκησε» τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ!

2. Αὐτὸς ποὺ καθόρισε τὸ πότε καὶ ὑπὸ ποίους ὃρους θὰ ἑορτάσουμε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας, τὴν πηγὴ ὅλων τῶν ἀγαθῶν, τὴ βάση τῆς πίστεώς μας, τὴν ἔναρξη τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς (ἐτήσιος λειτουργικὸς κύκλος) εἶναι ἡ πολιτικὴ ἐξουσία1 καὶ οἱ ὑπάλληλοί της «εἰδικοὶ» οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων πάλιν καὶ πολλάκις ἔχουν καταφερθεῖ μὲ προκλητικὸ καὶ ἰταμὸ τρόπο κατὰ τῶν Ἱ. Μυστηρίων καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Δυστυχῶς δέν ἀκούστηκε ἀπό τούς ἀρμοδίους στεντορείᾳ τῇ φωνῇ τὸ τοῦ Ἰω. Δαμασκηνοῦ: «Οὐ βασιλέων ἐστὶ νομοθετεῖν τῇ Ἐκκλησίᾳ… Βασιλέων ἐστὶν ἡ πολιτικὴ εὐπραξία· ἡ δὲ ἐκκλησιαστικὴ κατάστασις ποιμένων καὶ διδασκάλων», ὅταν μάλιστα οἱ «βασιλεῖς» εἶναι βλάσφημοι καὶ ἀσεβέστατοι;…

Θὰ ἀρκοῦσαν καὶ μόνο οἱ δύο αὐτοὶ λόγοι γιὰ νὰ πείσουν καί τόν πλέον δύσπιστο ὅτι ἡ μετάθεση τῆς Ἀναστάσιμης Ἀκολουθίας καί Θ. Λειτουργίας εἶναι ἀδιανόητη καὶ ἀπαράδεκτη. Δυστυχῶς ὅμως ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι σοβαροί λόγοι:

3. Ἐφέτος θὰ ἑορτάσουμε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ τὸ Σάββατο καί ὄχι τὴν Κυριακὴ!

Ἀλήθεια, πῶς μποροῦμε νὰ παραβλέψουμε ὅσα ἐντέλλονται οἱ Ἁγ. Ἀπόστολοι στὶς Ἀποστολικές Διαταγές ὅπου ἐπιτάσσουν: «δεῖ ὑμᾶς, ἀδελφοί, τὰς ἡμέρας τοῦ Πάσχα ἀκριβῶς ποιεῖσθαι μετὰ πάσης ἐπιμελείας… Μή… ἐν ἄλλῃ ἡμέρᾳ ἑορτάσωμεν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ἀναστάσιμον ἡμέραν , ἀλλ’ ἐν Κυριακῇ μόνῃ» 2!

Ἐγράφησαν ἀρκετὰ ποὺ προσπαθοῦν νὰ δικαιολογήσουν τὴ μετάθεση τῆς πανηγύρεως μὲ τὴν ἀξιοποίηση τοῦ ἰουδαϊκοῦ-βυζαντινοῦ τρόπου μετρήσεως τοῦ ἡμερονυκτίου3. Μάλιστα ὑποστηρίχθηκε σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς ἁγιογραφικές, πατερικὲς καὶ ἱεροκανονικές διατάξεις ὅτι ἡ Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἀρχίζει ἀπὸ τὸ Μ. Σάββατο τὸ ἀπόγευμα σύμφωνα μὲ τὴ βυζαντινὴ μέτρηση τοῦ νυχθημέρου! Ὅμως ἐπιβάλλεται ὡς ποιμένες καὶ θεολόγοι νὰ τηροῦμε τουλάχιστον μία στοιχειώδη συνέπεια στὴ χρήση τῶν ἡμερολογίων καὶ στὴ μέτρηση τοῦ χρόνου. Δὲν εἶναι δυνατὸν ὅπου καὶ ὅταν μᾶς συμφέρει γιὰ νὰ δικαιολογήσουμε τὰ ἀδικαιολόγητα νὰ ἐπικαλούμαστε τὸν ἰουδαϊκὸ καὶ βυζαντινὸ τρόπο μετρήσεως τῆς ἡμέρας καὶ ὅταν μᾶς βολεύει τὸν πολιτικό…

Ἄν, ὅπως ὑποστηρίχθηκε, ἡ Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἀρχίζει ἀπὸ τὴν παραμονή, τὸ Μ. Σάββατο τὸ ἀπόγευμα, σύμφωνα μὲ τὴ βυζαντινὴ μέτρηση τοῦ νυχθημέρου, ἐρωτῶ:

α) Μήπως τότε ἡ νηστεία τῆς Τετάρτης ἢ τῆς Παρασκευῆς καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ ἔτους πρέπει νὰ ἀρχίζει ἀπὸ τὴν Τρίτη ἢ τήν Πέμπτη τὸ ἀπόγευμα;

β) Νὰ ὑποθέσω ὅτι οἱ κληρικοὶ ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἀρχίζει στὶς 6:00μμ τοῦ Μ. Σαββάτου, ὅταν λειτουργοῦν τὶς ἄλλες ἡμέρες μένουν τελείως ἄσιτοι ἀπὸ τὸν ἑσπερινὸ τῆς παραμονῆς;

γ) Μόνο γιὰ τὸ φετινό Πάσχα ἰσχύει ἡ ἰουδαϊκὴ καὶ βυζαντινὴ ἀρίθμηση τῆς ἡμέρας;

δ) Γιατὶ νὰ μὴν καθιερωθεῖ κάθε χρόνο ἡ μετάθεση τῆς Ἀναστάσεως ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει κανένα πρόβλημα;!

ε) Ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει κανένα πρόβλημα στὴ μετάθεση τῆς Ἀναστάσεως ἀπὸ τὴν Κυριακὴ στὸ Σάββατο, γιατὶ οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς ἀλλαγῆς αὐτῆς ἐπικαλοῦνται τὴν ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομία, μάλιστα, τό «κατ’ ἂκραν ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομία», ὅπως λένε; Γιατὶ χρειάζεται ἐπίκληση τῆς ἐκκλησιαστικῆς οἰκονομίας ὅταν ὅλα ἔχουν καλῶς; Ἢ μήπως δὲν ἒχουν… καλῶς;!

Ἐπιτέλους, χρειάζεται στοιχειώδης συνέπεια γιατὶ ἐκτίθενται καὶ χάνουν τὴν ἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ…

Ἂν ὁ μὴ γένοιτο ἐφαρμοστεῖ τελικὰ ἡ συνοδικὴ ἀπόφαση οἱ ὑποστηρικτὲς της ἂς ἐρωτήσουν τοὺς ἁπλοὺς πιστοὺς: Πότε γιορτάστηκε φέτος ἡ Ἀνάσταση, Σάββατο 1η Μαΐου ἢ Κυριακὴ 2α Μαΐου; Ἡ ἀπάντηση τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ ἴσως τοὺς βοηθήσει νὰ συναισθανθοῦν ὅτι ὑπάγονται στοὺς «δεινοὺς συζητητὲς» καὶ στοὺς «τῶν μύθων ποιητές» τῶν Χαιρετισμῶν… Ἂς τοὺς προβληματίσει τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἁπλὸς λαὸς θὰ ἀπαντήσει ὅτι φέτος ἡ Ἀνάσταση ἑορτάστηκε τὸ Σάββατο καὶ ὄχι Κυριακή! Αὐτὸ καὶ μόνο καταδεικνύει τὸ ἀπαράδεκτο καὶ ποιμαντικῶς καταστροφικὸ τῆς ἀποφάσεως καθώς καὶ τὴ σαθρότητα τῶν ὑπερασπιστικῶν ἐπιχειρημάτων.

Ἡ κανονικὴ παράδοση εἶναι σαφέστατη ὡς πρὸς τὸ πότε ἀρχίζει ἡ Κυριακή: μετά τήν 6η ή 7η (βυζαντινή) ὥρα δηλ. μετὰ τὰ μεσάνυκτα τοῦ Σαββάτου πρὸς Κυριακὴ 4.

i. Ὁ βυζαντινός κανονολόγος καί Πατριάρχης Ἀντιοχείας Βαλσαμών σημειώνει: «Ὀφείλομεν εἰπεῖν, ὅτι μὲν μέχρι τῆς ἕκτης ὥρας (12:00 μεσονύκτιο) καὶ αὐτῆς τοῦ νυκτερινοῦ Σαββάτου, ὀφείλομεν νηστεύειν. Ἀπὸ δὲ τῆς ἑβδόμης ὥρας (1:00πμ τῆς Κυριακῆς) ἄρχεται ἡ Κυριώνυμος, καθ’ ἣν ἀνέστη ὁ Χριστὸς (εἰκὸς ἐστὶν ἢ κατὰ τὴν ἑβδόμην ἢ κατὰ τὴν ὀγδόην γενέσθαι τὴν Ἀνάστασιν)»5.

ii. Ὁ βυζαντινός κανονολόγος Βλάσταρης σχολιάζει: «Οἱ εὐλαβέστεροι δι’ ὅλου τοῦ Σαββάτου καὶ μέχρις ὥρας νυκτός, ἐν ταῖς ἐκκλησίαις προσεδρεύουσι… κατὰ δὲ τὴν ἑβδόμην ὥραν (1:00πμ τῆς Κυριακῆς) ἀκούοντες τῆς ἑωθινῆς ὑμνωδίας, ὅτε καὶ τὸ Χριστὸς Ἀνέστη, ἐκφωνείται… ὅτι δὲ ἀπὸ τῆς ἑβδόμης ὥρας τῆς πρὸ τῆς Κυριακῆς ἄρχεται ἡ Κυριώνυμος, δῆλον μὲν καὶ ἀπὸ τοῦ γίνεσθαι τὴν ἀνάβασιν τοῦ ἡλίου, ἤγουν τὴν φαύσιν τῆς ἡμέρας, ἀπὸ τῆς ἑβδόμης ὥρας τῆς πρὸ τῆς νυκτός. Δῆλον δὲ καὶ ἀφ’ ὧν ὁ μέγας Πατὴρ ἡμῶν, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἡρμήνευσε»6.

iii. Ὁ βυζαντινός κανονολόγος Ζωναράς ἐπεξηγεῖ: «Περὶ δὲ τὸ μέσον τῆς νυκτὸς τοῦ Σαββάτου, επιφωσκούσης τῆς Κυριακῆς προτρέπει απονηστίζεσθαι»7.

iv. Τέλος ὁ Ἃγ. Νικόδημος Ἁγιορείτης, συγκεφαλαιώνοντας τὴν κανονικὴ παράδοση γράφει: «ἡ ἡμέρα ἀρχινᾷ… ἀπὸ τῆς ζ΄ ὥρας τῆς νυκτὸς (ώρα 1:00 πμ) καὶ τελειώνει ἕως τῆς στ΄ ὥρας τῆς ἀκολούθου νυκτὸς καὶ ὅ,τι πρᾶγμα γένῃ ἀναμεταξὺ εἰς τὰς εἰκοσιτέσσαρας ὥρας τοῦ ἡμερονυκτίου τούτου, φαίνεται καὶ λέγεται ὅτι ἐν ἡμέρᾳ (ἴσως μιᾷ) ἐγένετο»8.

4. Ἐφέτος θὰ ἑορτάσουμε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου τὴν ἴδια μέρα ὅπου κανονικὰ ἑορτάζεται τὸ Νομικὸ Πάσχα! Στοὺς πίνακες τῶν Πασχαλίων τοῦ Μ. Ὡρολογίου τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας ἀναγράφεται γιὰ τὸ Πασχάλιο 2021: «Νομικὸν Φάσκα: Μέγα Σάββατο». Τὸ ἴδιο καὶ στὰ Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ στὴν Ἐπετηρίδα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι οἱ Ἑβραῖοι γιὰ δικοὺς τους λόγους-ὑπολογισμούς (λόγῳ ἡμερολογίου) ἔχουν ἤδη ἑορτάσει τὸ Πάσχα τους δὲν ὑποβιβάζει στὸ ἐλάχιστο τὸ πρόβλημα τῆς περιφρονήσεως τῶν ἀποφάσεων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς ἐκ μέρους μας ὅπως καὶ ἐὰν συνέβαινε τὸ ἀντίθετο δὲν θὰ ὑπῆρχε κανένα πρόβλημα: ἂν κάποια χρονιὰ οἱ Ὀρθόδοξοι ἑορτάσουμε κανονικὰ τὴν Ἀνάσταση καὶ γιὰ δικοὺς τους λόγους οἱ Ἑβραῖοι μετακινήσουν τὸ δικὸ τους Πάσχα μετὰ ἀπὸ τὸ δικὸ μας, ἀσφαλῶς καὶ δὲν θὰ ἔχουμε παράβαση καὶ περιφρόνηση τῆς κανονικῆς καὶ λειτουργικῆς μας πράξεως. Φέτος ὅμως δυστυχῶς στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου θὰ ἑορτασθεῖ ἀντὶ τῆς Κυριακῆς μετὰ τὸ (κανονικὸ) Πάσχα τῶν Ἰουδαίων τὴν ἴδια μέρα μὲ αὐτὸ κατὰ παράβαση τοῦ Ἀποστ-7…

5. Ἡ Συνοδικὴ Ἀπόφαση ἀποτελεῖ εὐθεία παράβαση καὶ περιφρόνηση τῶν δύο καίριων προϋποθέσεων ποὺ ἔθεσε ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος γιὰ τὸν καθορισμὸ τοῦ χρόνου ἑορτασμοῦ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου: ὁπωσδήποτε Κυριακὴ καὶ ὁπωσδήποτε μετὰ τὸ Νομικὸ Πάσχα. Γιὰ τὴν κανονικὴ μας παράδοση εἶναι τόσο σοβαρὸ τὸ ζήτημα ὥστε ἂν τύχει καὶ «συμπέσῃ τὸ νομικὸν φάσκα εἰς ἡμέραν Κυριακήν, ἡμεῖς δὲν ἑορτάζομεν κατ’ αὐτὴν τὸ Πάσχα, ἀλλὰ τὴν ἐρχομένην Κυριακὴν» κατὰ τὸν Ἃγ. Νικόδημο Ἁγιορείτη9! Εἶναι σαφὲς ὅτι ὁ μεγάλος κανονολόγος καὶ ἐκφραστὴς τῆς παραδόσεώς μας Ἃγ. Νικόδημος μετροῦσε τὴν Κυριακὴ μὲ βάση τὸ ἰσχῦον τότε πολιτικὸ ἡμερολόγιο καὶ ὄχι βάσει τοῦ ἰουδαϊκοῦ ἢ βυζαντινοῦ.

Ἀλήθεια, δὲν φοβόμαστε ὅσα ἐπιτάσσουν οἱ Πατέρες στὸν 1ο Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου (Ἀντιοχ-1) γιὰ «τοὺς τολμῶντας παραλύειν τὸν ὅρον τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης συνόδου τῆς ἐν Νικαίᾳ συγκροτηθείσης (τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς)… περὶ τῆς ἁγίας ἑορτῆς τοῦ σωτηριώδους Πάσχα»10; Γράφουν τὰ ἑξῆς φοβερά: «ἀκοινωνήτους καὶ ἀποβλήτους εἶναι τῆς ἐκκλησίας… ἐπὶ διαστροφῇ τῶν λαῶν καὶ ταραχῇ τῶν ἐκκλησιῶν ἰδιάζειν, … ἀλλότριον ἔκρινε τῆς ἐκκλησίας, ὡς οὐ μόνον ἑαυτῷ ἁμαρτίας ἐπισωρεύοντα, ἀλλὰ πολλοῖς διαφθορᾶς καὶ διαστροφῆς γινόμενον αἴτιον»!

Δὲν ἔχουμε μέ τήν συνοδική ἀπόφαση «διαστροφή τῶν λαῶν καὶ ταραχή τῶν ἐκκλησιῶν»;

Καταντήσαμε, Τεσσαρακαιδεκατίτες ἐν 21ῷ αιώνι;! «Τὶς ἡμᾶς ἐβάσκανε»;

6. Ἡ πασχάλια διάσταση τῆς φετινῆς πασχαλιάτικης Κυριακῆς θὰ νοηματοδοθεῖ καὶ θὰ προσδιοριστεῖ ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο ἀπὸ τὸ πλούσιο τραπέζι καὶ τὸ ψημένο ἀρνὶ καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν «μυστικὴ καὶ ἀθάνατη τράπεζα» τοῦ Ἀμνοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἂν συνεκτιμήσουμε ὅτι δὲν θὰ τελεσθεῖ οὔτε ὁ Ἑσπερινὸς τῆς Ἀγάπης ἡ φετινή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα στερεῖται πλήρως ὁποιασδήποτε λατρευτικῆς σύναξης!

Θὰ ἑορτάσουμε «ὡς Ἰουδαῖοι» μετακυλώντας τὴν οὐσία τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα ἀπὸ τὴ λατρεία στὸ φαγητό!

7. Γιὰ νὰ ὑπάρξει στοιχειώδης συνέπεια λειτουργικῆς πράξεως καὶ λόγου πίστεως (lex oranti – lex credenti) ἡ τοπικὴ μας ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία ὀφείλει νὰ τροποποιήσει τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως στὸ 5ο ἄρθρο ὡς ἑξῆς: «Καὶ ἀναστάντα τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς κυβερνητικὰς ἐντολὰς»! Συνεπῶς δὲν εἶναι ζήτημα κάποιων ὡρῶν, ὅπως τόσο ρηχά, ἐπιπόλαια, ἀνεύθυνα καὶ παρελκυστικὰ κάποιοι θέλησαν νὰ τὸ ὑποβιβάσουν καὶ νὰ τὸ εὐτελίσουν, ἀλλὰ πρόκειται περὶ οὐσιώδους ζητήματος ποὺ ἐγγίζει θεμελιώδεις διατάξεις τῆς πίστεώς μας: Ὁ Χριστὸς μας παρέμεινε τριήμερος (μέρος τῆς Παρασκευῆς, ὁλόκληρο τὸ Σάββατο καὶ μέρος τῆς Κυριακῆς) καὶ ὄχι διήμερος (μέρος τῆς Παρασκευῆς καὶ μέρος τοῦ Σαββάτου) στὸν Τάφο! Ἐπειδὴ εἶναι ἄγνωστη ἡ ἀκριβής ὥρα τῆς Ἀναστάσεως δὲν μποροῦμε νὰ προσδιορίσουμε ἐπακριβῶς πόσες ὧρες παρέμεινε ὁ Θεάνθρωπος ὡς Ζῶν Νεκρὸς (1ος κανόνας Ἁγ. Διονυσίου).

Ἀσφαλῶς δὲν ὑπάρχει στὴν ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπόλυτη χρονικὴ σύμπτωση στὸ «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!». Στὴν Ἑλλάδα ψάλλεται τὰ μεσάνυκτα, στὸ Ἃγ. Ὄρος γύρω στὶς 2:30 πμ στὶς Σλαυικές χῶρες ἀργότερα. Ὅμως ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι ἀνὰ τὸν κόσμο τοὺς τελευταίους 20 αἰῶνες τελοῦν τὴν Ἀναστάσιμη Ἀκολουθία καί Θ. Λειτουργία ποτέ πρίν ἀλλά πάντοτε μετά τὴν ὥρα τοῦ μεσονυκτίου Σαββάτου πρὸς Κυριακὴ εἴτε αὐτὴ ἡ ὥρα χαρακτηριζόταν ὡς 12η (σήμερα), εἴτε 6η ἢ 7η (Βυζάντιο). Μάλιστα συχνὰ ἡ Ἀνάσταση μεταφερόταν ἀργότερα κατὰ τὴν ὥρα τῆς «ἀλεκτροφωνίας», τὴν «ἀλεκτριῶνος κλαγγὴ» (= λάλημα πετεινοῦ), δηλαδὴ τὰ ξημερώματα τῆς Κυριακῆς καὶ ποτὲ μὰ ποτὲ πρὶν τὰ μεσάνυκτα τοῦ Σαββάτου! Δυστυχῶς ὅσοι ἐπικαλοῦνται τὴν διαφορετικὴ ὥρα τῆς Τελετῆς γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὰ ἀδικαιολόγητα ἀποκρύπτουν τὴν οὐσιωδέστατη αὐτὴ διάσταση καὶ ἐξαπατοῦν συνειδητὰ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ…

8. Οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς θά λειτουργήσουν δύο φορὲς ἐντὸς τοῦ ἰδίου 24ώρου, περιφρονώντας τὴν πάγια ἐκκλησιαστικὴ καὶ λειτουργικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἀκολουθώντας τούς παπικούς. Γιὰ ὅσους ἐπικαλοῦνται τὸ βυζαντινὸ νυχθήμερο νὰ τοὺς ὑπενθυμίσουμε ὅτι ὁ Ἃγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὅταν καταδικάζει ὅσους κληρικοὺς διπλολειτουργοῦν τὴν ἴδια μέρα ἀναφέρεται στὸ πολιτικὸ ἡμερονύκτιο καὶ ὄχι στὸ βυζαντινὸ νυχθήμερον. Εἶναι ἀπολύτως σαφής ὁ Ἃγ. Νικόδημος συγκεφαλαιώνοντας τὴν κανονικὴ παράδοση: «ἡ ἡμέρα ἀρχινᾷ… ἀπὸ τῆς ζ΄ ὥρας τῆς νυκτὸς (ὣρα 1:00 πμ) καὶ τελειώνει ἕως τῆς στ΄ ὥρας τῆς ἀκολούθου νυκτὸς καὶ ὅ,τι πρᾶγμα γένῃ ἀναμεταξὺ εἰς τὰς εἰκοσιτέσσαρας ὥρας τοῦ ἡμερονυκτίου τούτου, φαίνεται καὶ λέγεται ὅτι ἐν ἡμέρᾳ (ἴσως μιᾷ) ἐγένετο»11. Συνεπῶς δὲν ἐπιτρέπεται τέλεση δύο Θ. Λειτουργιῶν τὸ Μ. Σάββατο. Ὅσοι διαφωνοῦν θεωροῦν ἂραγε ἑαυτοὺς πιὸ κατηρτισμένους καὶ συνετοὺς ἀπὸ τὸν Ἃγ. Νικόδημο;

9. Οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς θά λειτουργήσουν καὶ θὰ κοινωνήσουν ἐνῶ ἔχουν φάει, διότι εἶναι δυστυχῶς ἀδύνατο νὰ μείνουν ἀπολύτως νηστικοί καὶ χωρὶς νερὸ μέχρι τὶς 10:30 τὸ βράδυ τοῦ Μ. Σαββάτου. Νομιμοποιεῖται, ἀλήθεια, μία Ἐκκλησιαστικὴ Ἀρχή, ἀκόμα καὶ ἡ Ἀνωτάτη, νὰ ὑποχρεώσει τοὺς κληρικοὺς νὰ λειτουργήσουν καὶ νὰ κοινωνήσουν ὅταν ἔχουν ἤδη φάει περιφρονῶντας τόσους ἱεροὺς Κανόνες;

Οἱ ἱ. Κανόνες δὲν ἀφήνουν κανένα περιθώριο ἐφαρμογῆς οἰκονομίας ὥστε νὰ μπορεῖ ὁ ἱερεὺς νὰ λειτουργήσει ὅταν ἔχει φάει:

i. Σύμφωνα μὲ τὸν Καρθαγένης-47 (κατὰ τὸ Πηδάλιο -50) τὰ «ἅγια» προσφέρονται ἀπὸ «νηστικῶν» ἀνθρώπων (κληρικῶν). Ρητὰ καὶ κατηγορηματικὰ: ὁ ἱερεὺς ποὺ θὰ λειτουργήσει πρέπει νὰ εἶναι ἐξάπαντος νηστικός! Μάλιστα ὁ κανόνας μνημονεύει σχετικὴ ἀπόφαση τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία ὅμως δὲν ἔχει διασωθεῖ12.

ii. Ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέρουσα εἶναι ἡ τελευταία φράση τοῦ Καρθαγένης-41 (κατὰ τὸ Πηδάλιο -48), ἡ ὁποία διασώζει τὴν ἀρχαία πράξη τῆς Ἐκκλησίας σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία, ἐτελεῖτο στὰ πλαίσια τῆς Θ. Λειτουργίας. Τί θὰ συνέβαινε ὅμως ἂν ἔπρεπε νὰ τελεσθεῖ ἡ Ἐξόδιος τὸ ἀπόγευμα, ἐνῶ οἱ ἱερεῖς ποὺ θὰ ἱερουργοῦσαν εἶχαν ἤδη γευματίσει; Ἡ Ἐκκλησία, ἀσφαλῶς, ἀσκεῖ τὴν οἰκονομία. Ὄχι ὃμως πρὸς τὴν κατεύθυνση τῆς ἄρσεως τῆς πρὸ τῆς Θ. Κοινωνίας νηστείας (ἀσιτίας), ἀλλὰ μὲ τὴν τέλεση μόνο τῆς Ἐξοδίου Ἀκολουθίας ἄνευ Θ. Λειτουργίας («μόναις εὐχαῖς ἐκτελεσθῇ»)! Τόσο αὐστηρὴ καὶ ἀνελαστικὴ ἦταν ἡ ἀρχαία Ἐκκλησία ὡς πρὸς τὸ ζήτημα ἀπόλυτης νηστείας (ἀσιτίας) τοῦ λειτουργοῦ πρὸ τῆς Θ. Κοινωνίας. Δὲν ἀσκοῦσε τὴν οἰκονομία γιὰ κατάλυση τῆς εὐχαριστιακῆς νηστείας οὔτε στὴν περίπτωση τῆς Ἐξοδίου Ἀκολουθίας!

Οὔτε, ἀσφαλῶς, εἶπε ἡ Ἐκκλησία νὰ γίνει ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία μὲ Θ. Λειτουργία ἀμέσως μετὰ τὸν Ἑσπερινὸ καὶ ἔτσι δὲν ὑπάρχει πρόβλημα, ἀφοῦ «ἀλλάζει» ἡ ἡμέρα σύμφωνα μέ τούς ὑποστηρικτές τῆς Συνοδικῆς Ἀποφάσεως…

10. Οι αρχιερείς και ιερείς που θα λειτουργήσουν θὰ κοινωνήσουν τους πιστοὺς οἱ ὁποῖοι ἔχουν φάει (διότι εἶναι ἀδύνατον νὰ παραμείνουν μέχρι τὸ βράδυ ἐντελῶς ἄσιτοι) περιφρονώντας τὸν Καρθαγένης-41 (κατὰ τὸ Πηδάλιο -48)13.

Ἡ ἐξαίρεση ποὺ προβλέπει ὁ κανόνας σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία τὴν Μ. Πέμπτη «ἐν ᾗ τὸ Κυριακόν δεῖπνον ἐπιτελεῖται» μποροῦν νὰ προσέλθουν στὴ Θ. Κοινωνία καὶ μὴ νηστικοὶ δὲν ἰσχύει μετὰ τὴν ρητὴ τροποποίησή του ἀπὸ τὸν Στ-29. Ἡ Στ΄ἐν Τρούλῳ Οἰκουμενικὴ θεώρησε τὴ διάταξη αὐτὴ ὡς προσωρινὴ οἰκονομία τῶν Πατέρων τῆς Καρθαγένης, καὶ τὴν ἀκύρωσε σημειώνοντας ἐπὶ λέξει: «Μηδενὸς οὖν ἡμᾶς ἐνάγοντος καταλιπεῖν τὴν ἀκρίβειαν, ὁρίζομεν, ἀποστολικαῖς καὶ πατρικαῖς ἑπόμενοι παραδόσεσι, μὴ δεῖν ἐν Τεσσαρακοστῇ τῇ ὑστέρα ἑβδομάδι τὴν Πέμπτην λύει, καὶ ὅλην τὴν Τεσσαρακοστὴν ἀτιμάζειν». Γιὰ τοὺς Πατέρες τῆς Στ΄ Οἰκουμενικῆς ἡ τήρηση τῆς εὐχαριστιακῆς νηστείας-ἀσιτίας θεμελιώνεται σὲ «ἀποστολικὲς καὶ πατερικὲς παραδόσεις», ἡ τυχὸν δὲ περιφρόνησή της, ἀκόμα καὶ τὴ Μ. Πέμπτη, ὁδηγεῖ σὲ «ἀτίμωση» ὅλης τῆς Τεσσαρακοστῆς!

Ἡ ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομία ἐφαρμόζεται μόνο σὲ περίπτωση ἐπικειμένου θανάτου σύμφωνα μὲ ρητὴ κανονικὴ διάταξη τοῦ Ἁγ. Νικηφόρου Ὁμολογητοῦ (9ος αἰ.) «Δεῖ μεταδιδόναι τῆς θείας Κοινωνίας τῷ ἀσθενούντι ἀποθανεῖν κινδυνεύοντι, καὶ μετὰ τὸ γεύσασθαι βρώσεως» (κανὼν Θ΄)14, μὲ τὴν ὁποία τροποποιεῖται ἡ σχετικὴ ἀπαγόρευση τοῦ Ἁγ. Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου (7ος αἰ.)15.

Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος ἀποδίδει τὴν αὐστηρότητα τῆς ευχαριστιακῆς νηστείας σὲ ἐντολὴ τοῦ Ἁγ. Πνεύματος16, ἐνῶ ὁ ἱστορικὸς Σωκράτης (4ος αἰ.) χαρακτηρίζει «οὐχ ὡς ἒθος χριστιανῶν» τὴν τέλεση Θ. Εὐχαριστίας χωρὶς νὰ ἔχει προηγηθεῖ ὁλοήμερη νηστεία17.

Ἔτσι, ὁ Ἃγ. Νικόδημος Ἁγιορείτης συγκεφαλαιώνοντας τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοση σημειώνει: «Ὅθεν καὶ οἱ θέλοντες μεταλαβεῖν, ἕως πρὸ τοῦ μεσονυκτίου ἔχουν τὴν ἄδειαν νὰ πίνουν νερὸ καὶ μετὰ ταῦτα πρέπει νὰ μὴν βάλουν τίποτε εἰς τὸ στόμα, ἕως οὐ μεταλάβουν» 18. Συνεπῶς καί γιά τόν Ἃγ. Νικόδημο Ἁγιορείτη ἡ ἡμέρα ἀλλάζει στὸ μεσονύκτιο καὶ ὄχι τὸ ἀπόγευμα καί βέβαια οὒτε οἱ πιστοί πού ἒχουν φάει τό Μ. Σάββατο μποροῦν νά κοινωνήσουν στήν Ἀνάσταση στίς 10:30 μμ!

Γιατὶ λοιπὸν τέτοια περιφρόνηση στοὺς Ἁγίους μας;

11. Οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς πού θὰ κοινωνήσουν στὶς 10:30 μμ τοῦ Μ. Σαββάτου τούς πιστοὺς οἱ ὁποῖοι ἔχουν φάει τό Μ. Σάββατο θὰ προβοῦν, κατὰ τὸν Ἰω. Χρυσόστομο σέ σοβαρότατη ἀσέβεια. Ὁ Ἅγιος ἀρνούμενος τὴν συκοφαντικὴ κατηγορία «ὅτι τινὰς ἐκοινώνησε μετὰ τὸ φαγεῖν αὐτούς» ἀναφέρει: «Πολλὰ κατ’ ἐμοῦ ἐσκευάσαντο, καὶ λέγουσιν, ὅτι τινὰς ἐκοινώνησα μετὰ τὸ φαγεῖν αὐτούς. Καὶ εἰ μὲν τοῦτο ἐποίησα, ἐξαλειφθείῃ τὸ ὄνομά μου ἐκ τῆς βίβλου τῶν ἐπισκόπων, καὶ μὴ γραφείῃ ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, ὅτι ἰδοὺ ἐὰν τοιοῦτον ἐγὼ ἔπραξα, καὶ ἀποβαλεῖ με Χριστὸς ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ»!19

Ὅταν ὁ Μέγας Χρυσόστομος ὁμιλεῖ κατ’ αὐτὸν τὸν αὐστηρό τρόπο («ἐξαλειφθείῃ τὸ ὄνομά μου ἐκ τῆς βίβλου τῶν ἐπισκόπων … μὴ γραφείῃ ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, … ἀποβαλεῖ με Χριστὸς ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ»), πῶς να τολμήσουμε ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς Μεγαλοσαββατιάτικα νά κοινωνήσουμε πιστούς «μετὰ τὸ φαγεῖν αὐτούς» ἀρνούμενοι νά ἀκολουθήσουμε «ἀποστολικαῖς καὶ πατρικαῖς… παραδόσεσι» (Στ-29);

12. Ἐφέτος ἔχουμε στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κατάλυση τῆς αὐστηρῆς νηστείας τοῦ Μ. Σαββάτου καὶ κατ΄ ἐπέκταση τὴν πλήρη ἀλλοίωση τοῦ χαρακτῆρα του, διότι οὐσιαστικὰ προτρέπονται οἱ πιστοὶ φεύγοντας ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία στὶς 10:30μμ τοῦ Μ. Σαββάτου νὰ παρακαθήσουν στὸ πασχαλιάτικο τραπέζι, ἀφοῦ … ἤδη ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε! Ἂν ὅμως τοὺς ποῦμε νὰ περιμένουν νὰ φᾶνε τὸ πασχαλινὸ τραπέζι μετὰ τὶς 12:00 –ἀκούστηκε καὶ αὐτό!– θὰ ἀποδειχθοῦμε τοὐλάχιστον ἀνακόλουθοι καὶ φαιδροί διότι τότε ἀκυρώνουμε καὶ τὴν τελετὴ τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὴ Θ. Λειτουργία ποὺ πρὶν ἀπὸ λίγο ἐπιτελέσαμε…

Νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι ὁ ἑορτασμὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου συναρτᾶται ἄμεσα μὲ τὸ πότε ὁλοκληρώνεται ἡ νηστεία τοῦ Μ. Σαββάτου. Ἔτσι τὸ «ἀπονηστίζεσθαι», ποὺ θὰ δοῦμε στοὺς πιὸ κάτω ἱεροὺς κανόνες καὶ στὰ πατερικὰ κείμενα, σημαίνει ὅτι ὁλοκληρώθηκε ὁ ἑορτασμὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καὶ ἒτσι τελειώνει καὶ ἡ νηστεία.

α) Γιὰ τὴ μοναδικότητα τῆς νηστείας ὁλόκληρης τῆς ἡμέρας τοῦ Μ. Σαββάτου μέχρι τὰ ξημερώματα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα (κατὰ τὴν ὥρα τῆς ἀλεκτροφωνίας = πού λαλοῦν οἱ πετεινοί, διότι τότε δὲν ὑπῆρχαν ρολόγια…), δηλ. μετὰ τὶς 2:30 πμ) ἐντέλλονται οἱ Ἀποστολικὲς Διαταγές, οἱ ὁποῖες ἀπηχοῦν τὴ λειτουργικὴ καὶ κανονικὴ πράξη τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας ποὺ παραμένει ἀναλλοίωτη μέχρι σήμερα: «Ἐν ταῖς ἡμέραις οὖν τοῦ Πάσχα νηστεύετε, ἀρχόμενοι ἀπὸ Δευτέρας μέχρι καὶ Παρασκευῆς καὶ Σαββάτου ἓξ ἡμέρας… ἡμέραι γάρ εἰσι πένθους, ἀλλ’ οὐχ ἑορτῆς. Τὴν μέν τοι Παρασκευὴν καὶ τὸ Σάββατον ὁλόκληρον νηστεύσατε, οἷς δύναμις πρόσεστι τοιαύτη, μηδενὸς γευόμενοι μέχρις ἀλεκτροφωνίας νυκτὸς (σ.σ. μετὰ τὶς 2:30 πμ!). Εἰ δέ τις ἀδυνατεῖ τὰς δύο συνάπτειν ὁμοῦ φυλασσέσθω κἂν τὸ Σάββατον. Λέγει γάρ που ὁ Κύριος περὶ ἑαυτοῦ φάσκων «ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ’ αὐτῶν ὁ Νυμφίος, νηστεύουσιν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις» 20. Καὶ συνεχίζουν οἱ Ἀποστολικὲς Διαταγὲς: «Διὸ παραινοῦμεν καὶ ἡμῖν νηστεύειν ταύτας… τῷ δὲ Σαββάτῳ μέχρις ἀλεκτροφωνίας παρατείνοντες, ἀπονηστίζεσθε ἐπιφωσκούσης μιᾶς Σαββάτων, ἥτις ἐστὶ Κυριακή21. Ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἀλεκτροφωνίας ἀγρυπνοῦντες καὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ συναθροιζόμενοι γρηγορεῖτε, προσευχόμενοι καὶ δεόμενοι τοῦ Θεοῦ, ἐν τῇ διανυκτερεύσει ὑμῶν…μέχρις ἀλεκτρυόνων κραυγῆς … Καὶ αὐτοῦ σταυρωθέντος τῇ Παρασκευῇ καὶ ἀναστάντος ἐπιφωσκούσης Κυριακῆς ἐπληρώθη ἡ Γραφὴ … Διὰ τοῦτο οὖν καὶ ὑμεῖς ἀναστάντος τοῦ Κυρίου προσενέγκατε τὴν θυσίαν ὑμῶν … καὶ λοιπὸν ἀπονηστεύετε, εὐφραινόμενοι καὶ ἑορτάζοντες» 22.

Δηλαδή ἡ ἀρχαία Ἐκκλησία νήστευε μέχρι τήν ὣρα τῆς ἀλεκτοφωνίας. Τελοῦσε τὴν ἀναστάσιμη ἀκολουθία-πανυχίδα «ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἀλεκτροφωνίας ἀγρυπνοῦντες καὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ συναθροιζόμενοι» δηλ. ἀπὸ τὸ ἀπόγευμα τοῦ Μ. Σαββάτου μέχρι τὰ ξημερώματα τῆς Κυριακῆς «μέχρις ἀλεκτρυόνων κραυγῆς» (ὅταν λαλοῦσαν τὰ κοκόρια) παρέμεναν στὸ Ναὸ καὶ ὅταν ἤδη εἶχε ἀναστηθεῖ ὁ Χριστὸς («ἀναστάντος ἐπιφωσκούσης Κυριακῆς» δηλ. ὅταν ξημέρωνε Κυριακὴ) τότε τελοῦσαν τὴν «θυσίαν» (τὴν Θ. Λειτουργία) καὶ μετὰ πήγαιναν νὰ φᾶνε «ἀπονηστίζεσθε ἐπιφωσκούσης μιᾶς Σαββάτων, ἥτις ἐστὶ Κυριακὴ».

Αὐτὴ εἶναι ἡ τάξη, ἡ πράξη καὶ ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ σοφίσματα ποὺ τό μόνο πού ἐπιτυγχάνουν εἶναι νὰ ἐκθέτουν τοὺς σοφιστάς ἀκόμα καί ἂν εἶναι κατά τα ἂλλα «ρήτορες πολύφθογγοι»… Για τὴν ἐκκλησιαστικὴ μας πατερική καί κανονική παράδοση ἰσχύει ὁ χαιρετισμὸς τῆς Παναγίας μας: «χαῖρε φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα,… χαῖρε ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταὶ χαῖρε ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί, χαῖρε ὅτι τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα»…

β) Τὴν μαρτυρία τῶν Ἀποστολικῶν Διαταγῶν ἐπιβεβαιώνει καὶ τὸ περίφημο Ὁδοιπορικὸ τῆς Αἰθερίας (4ος αἰ.), σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο ἡ ὥρα ἐνάρξεως τῶν Ἀκολουθιῶν κατὰ τὴ Μ. Ἑβδομάδα (ὅπως καὶ ὅλες τὶς Κυριακὲς τοῦ χρόνου) στὸν Πανίερο Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως ἦταν ἡ «πρώτη ἀλεκτροφωνία», ὅταν πρωτολαλοῦσε ὁ πετεινὸς (μετὰ τὶς 2:30 πμ) 23.

 Ἃγ. Ἐπιφάνιος Κύπρου καὶ αὐτὸς προσμαρτυρεῖ ὅτι ἡ Πασχαλινὴ Ἀκολουθία ὁλοκληρωνόταν τὰ ξημερώματα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα: «περὶ τὴν τῶν ἀλεκτρυόνων κλαγγὴν ἐν τῇ ἀναστασίμῳ ἡμέρᾳ καὶ πανηγύρει μεγάλῃ τοῦ Πάσχα»24.

 Μ. Βασίλειος ἀναφέρεται σὲ μία ἁπλὴ παννυχίδα καὶ προσμαρτυρεῖ ὅτι «ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει παρ’ ἡμῖν ὁ λαὸς ἐπὶ τὸν οἶκον τῆς προσευχῆς… ἐν τῇ ποικιλίᾳ τῆς ψαλμωδίας τὴν νύκτα διενεγκόντες, μεταξὺ προσευχόμενοι ἡμέρας ἤδη ὑπολαμπούσης» 25. Ἂν γιὰ μία ἁπλὴ ἑορτὴ ὁ λαὸς παραμένει στὴν Ἀκολουθία μέχρι τὰ ξημερώματα, πόσο μᾶλλον γιὰ τὴ μέγιστη τῶν ἑορτῶν, τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, δὲν θὰ παρέμενε μέχρι τὰ ξημερώματα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα; Ἐπιβεβαιώνει μάλιστα ὅτι αὐτὴ ἡ συνήθεια ἐπικρατεῖ σὲ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες: «τὰ νῦν κεκρατηκότα ἒθη πάσαις ταῖς τοῦ Θεοῦ Εκκλησίαις συνῳδὰ ἐστὶ καὶ σύμφωνα»!

γ) Καὶ ἂν οἱ ἀνωτέρω ἀναφορὲς ἀποτελοῦν μαρτυρίες τῆς ἐκκλησιαστικῆς πράξεως καὶ ἐμπειρίας καί θὰ μποροῦσε νὰ ὑποστηρίξει κάποιος -ἀσφαλῶς ἐσφαλμένα- ὅτι δὲν εἶναι ὑποχρεωτικὲς διότι δὲν ἔχουν κανονικὴ ἰσχὺ ὑπάρχει ὁ 1ος κανόνας τοῦ Ἁγ. Διονυσίου Ἀλεξανδρείας (Διονυσ-1) (265 μΧ), πού ἒχει ἐπικυρωθεῖ ἀπὸ τὶς Στ΄ καὶ Ζ΄ Οἰκουμενικὲς Συνόδους, ἔχει οἰκουμενικὸ κῦρος καὶ εἶναι ὑποχρεωτικὸς γιὰ ὅλους μας! Ὁ Ἃγ. Διονύσιος ἀπαντώντας σὲ ἐρώτημα τοῦ ἐπισκόπου Πενταπόλεως Βασιλείδη, ἀναφορικὰ μὲ τὸν ἀκριβῆ χρόνο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καὶ συνακόλουθα μὲ τὸ πότε ἀρχίζει ἡ πανήγυρις τῆς Ἀναστάσεως καὶ ὁλοκληρώνεται ἡ νηστεία («πυνθανόμενος καθ᾿ ἣν ὥραν ἀπονηστίζεσθαι δεῖ τὴν τοῦ Πάσχα ἡμέραν, τινὰς μὲν γὰρ τῶν ἀδελφῶν λέγειν φής, ὅτι χρή τοῦτο ποιεῖν πρὸς τὴν ἀλεκτοροφωνίαν, τινὰς δέ, ὅτι ἀφ᾿ ἑσπέρας χρή») σημειώνει ὅτι «ἀκριβῆ δὲ ὅρον τιθέναι … καὶ ὥραν πάνυ μεμετρημένην, ὅπερ καὶ δύσκολον καὶ σφαλερὸν ἐστὶ», διότι δὲν μᾶς διασώζουν τὰ Εὐαγγέλια τὸν ἀκριβὴ χρόνο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ παρατηρεῖται καὶ διαφορὰ στὶς κατὰ τόπους Ἐκκλησίες. Ὁ Διονυσ-1 μᾶς διασώζει τὴν πληροφορία ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ἑόρταζε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς, ἐνῶ τῆς Ἀλεξανδρείας πρὶν νὰ ξημερώσει : «Οἱ μὲν γὰρ ἐν Ρώμῃ ἀδελφοί, ὡς φασί, περιμένουσι τὸν ἀλέκτορα, περὶ δὲ τῶν ἐνταῦθα ἔλεγες, ὅτι τάχιον».

Πάντως σὲ καμία Ἐκκλησία ποτὲ καὶ πουθενὰ Μ. Σάββατο ἀπόγευμα!

Μάλιστα ὁ Ἅγιος Διονύσιος στὸν Διονυσ-1 ἐπιτάσσει ρητῶς ὅτι «μετὰ τὸν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν καιρὸν χρή τῆς ἑορτῆς καὶ τῆς εὐφροσύνης ἐνάρχεσθαι, μέχρις ἐκείνου τὰς ψυχὰς ταῖς νηστείαις ταπεινοῦντας» διότι αὐτὸ «ὑπὸ πάντων ὁμοίως ὁμολογηθήσεται». Καὶ καταλήγει ὁ Ἃγ. Διονύσιος Ἀλεξανδρείας μεμφόμενος «τοὺς μὲν λίαν ἐπιταχύνοντας καὶ πρὸ νυκτὸς ἐγγὺς ἤδη μεσούσης ἀνιέντας ὡς ὀλιγώρους καὶ ἀκρατεῖς μεμφώμεθα, ὡς παρ’ ὀλίγον προκαταλύοντας τὸν δρόμον, λέγοντος ἀνδρὸς σοφοῦ, οὐ μικρὸν ἐν βίῳ τὸ παραμικρόν»26!

Παρόμοια ἀναφέρει ὁ κανόνας Στ-89 ὁ ὁποῖος ἐντέλλεται: «χρή τοὺς πιστοὺς περὶ μέσας τῆς μετὰ τὸ Μ. Σάββατο νυκτὸς ὥρας ἀπονηστίζεσθαι» δηλαδή, ἑορτασμὸς καί ὁλοκλήρωση τῆς νηστείας μετὰ τὰ μεσάνυκτα τοῦ Μ. Σαββάτου, διότι οἱ Εὐαγγελιστὲς ἀναφέρουν «Ὀψὲ Σαββάτων» ἢ «Ὄρθρου βαθέως» «τὴν βραδύτητα τῆς νυκτὸς ὑπογραφόντων»! Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ κανονικές διατάξεις εἶναι ἐντελῶς ἀντίθετες μὲ τὴν προταθεῖσα συνοδικὴ ἀπόφαση γιὰ τὶς 9:00 μμ τοῦ Μ. Σαββάτου καὶ ἀνατρέπουν κάθε προσπάθεια ὑποστηρίξεώς της!

Συνεπῶς γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ μας παράδοση (λειτουργικὴ καὶ κανονικὴ) δὲν χωροῦν σοφίσματα ποὺ ἐργαλειοποιοῦν κατὰ τὸ δοκοῦν τὴ μέτρηση τοῦ χρόνου (ἰουδαϊκό, βυζαντινό, πολιτικὸ ἡμερονύκτιο κοκ) γιὰ νὰ παραπλανοῦν τοὺς ἀδαεῖς. Ο Στ-89 ἐντέλλεται ὁ ἑορτασμὸς καί ἡ ὁλοκλήρωση τῆς νηστείας να γίνει μετὰ τὰ μεσάνυκτα τοῦ Μ. ΣαββάτουΟἱ Στ΄ καὶ Ζ΄ Οἰκουμενικὲς ἐπικυρώνοντας τὸν Διον-1 ὡς οἰκουμενικοῦ κύρους ἱερὸ κανόνα ἐπιτάσσουν: «μετὰ τὸν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν καιρὸν χρή τῆς ἑορτῆς καὶ τῆς εὐφροσύνης ἐνάρχεσθαι, μέχρις ἐκείνου τὰς ψυχὰς ταῖς νηστείαις ταπεινοῦντας» διότι αὐτὸ «ὑπὸ πάντων ὁμοίως ὁμολογηθήσεται». Καὶ «τοὺς μὲν λίαν ἐπιταχύνοντας καὶ πρὸ νυκτὸς ἐγγὺς ἤδη μεσούσης ἀνιέντας ὡς ὀλιγώρους καὶ ἀκρατεῖς μεμφώμεθα, ὡς παρ’ ὀλίγον προκαταλύοντας τὸν δρόμον, λέγοντος ἀνδρὸς σοφοῦ, οὐ μικρὸν ἐν βίῳ τὸ παραμικρόν»!

Μήπως σὲ αὐτοὺς ποὺ «μέμφεται» ὁ ἱερὸς κανόνας ὡς «λίαν ἐπιταχύνοντας καὶ πρὸ νυκτὸς ἐγγὺς ἤδη μεσούσης ἀνιέντας» πρέπει νὰ ἐνταχθεῖ καὶ ὁ ἱερὸς κλῆρος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετὰ τὴ Συνοδικὴ ἀπόφαση γιὰ μετάθεση τῆς πασχαλινῆς πανηγύρεως «πρὸ νυκτὸς ἐγγὺς ἤδη μεσούσης»;

13. Τί νά σχολιάσει κανείς για τὸ ἀδιανόητο «τυπικὸ» τέλεσης μιᾶς -οἱονεὶ- Πασχαλινῆς Ἀκολουθίας ποὺ προτείνει ἡ ὑπ’ ἀριθμ 3041/21.4.21 Συνοδικὴ Ἐγκύκλιος: χωρίς τό Ἀναστάσιμο Εὐαγγέλιο (ἡ ἐγκύκλιος ἀναφέρει μόνο 10 φορὲς τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη!» καὶ μετὰ Δοξαστικὸ Αἲνων…), χωρὶς τὰ Εἰρηνικά, χωρὶς τὸν περίφημο Ἀναστάσιμο Κανόνα τοῦ Ἁγ. Ἰω. Δαμασκηνοῦ, χωρὶς τὸ Συναξάριο τῆς ἡμέρας, χωρὶς τὸ «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι…», χωρὶς τὸ Ἐξαποστειλάριο, χωρὶς τοὺς Αἴνους, χωρὶς τὴν διὰ τοῦ Ἱ. Εὐαγγελίου Προσκύνηση τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ… Τελικά, τί ἀπομένει ἀπὸ τὴν Πασχάλιο Ἀκολουθία;

Ὁρισμένοι γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴ Συνοδικὴ Ἀπόφαση ἐπικαλοῦνται τὴν κατ’ οἰκονομία ἐπανάληψη ἀπὸ ἕνα ἱερέα πρὸ τῆς 12ης νυκτερινῆς τῆς Τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως σὲ ἐνορίες χωριῶν ποὺ στεροῦνται ἐφημερίου. Ἀσφαλῶς αὐτὴ ἡ πρακτικὴ ἔχει προκύψει ἀπὸ τὴν ἀδήριτο ἀνάγκη ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ παράσχει ἄλλοθι στὴ Συνοδικὴ Ἀπόφαση, διότι εἶναι πολλαπλῶς προβληματικὴ. Οὔτε εἶναι δυνατὸν νὰ χρησιμοποιεῖται πρὸς ὑπόδειγμα καὶ γενίκευση σὲ ὁλόκληρη τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος! Δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε τὸ κανονικὸ ἀξίωμα: «τὸ παρὰ τοὺς κανόνας οὐκ ἕλκεται εἰς ὑπόδειγμα» (Ἁγ. Γρηγόριος Θεολόγος, Λόγος εἰς τὰ Φῶτα, πρβλ ΑΒ-17)! Ὅταν μάλιστα ἡ Ἱ. Σύνοδος εἶχε τὴ δυνατότητα καὶ τὰ ὑγειονομικὰ μέτρα νὰ τηρήσει καὶ νὰ ἑορτάσει τὴν Κυριακὴ τὸ πρωὶ «ὄρθρου βαθέως» τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὅπως τελικὰ θὰ γίνει στὴν Ἱ. Μητρόπολη Κυθήρων καὶ ἀλλοῦ!

Ἡ ρύθμιση αὐτὴ θὰ εἶχε καὶ τὴν εὐεργετικὴ διάσταση νὰ περιοριστεῖ στὸ ἐλάχιστο ἡ φολκορική διάσταση γιὰ τοὺς πολλοὺς τῆς Τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως ποὺ ὁδηγοῦσε μὲ τὴν ἄμεση φυγὴ καὶ μὴ συμμετοχὴ στὴ Θ. Λειτουργία σὲ ἀσέβεια πρὸς τὸν Ἀναστάντα Χριστό.

Ἀξίζει ὅμως νὰ ἀναφέρω μία πρακτικὴ ἄσκησης ὀρθῆς οἰκονομίας, ἐνδεικτικὴ λειτουργικοῦ καὶ κανονικοῦ ἤθους: Ὅταν τὸ 1967 νέος κληρικὸς ὁ ἀείμνηστος πατέρας μου π. Κωνσταντῖνος Γκοτσόπουλος, διορίστηκε Ἐφημέριος στὸ χωριὸ Σανταμέριο Ἀχαΐας ἐξυπηρετοῦσε ἄλλα δύο χωριὰ καὶ τὴν ἱστορικὴ Ἱ. Μ. Μαρίτσης. Τὸ πρῶτο Πάσχα τῆς ἱερωσύνης του ξεκίνησε ἀπὸ νωρὶς τὸ μεσημέρι (διότι οἱ μετακινήσεις γίνονταν μὲ τὰ ζῶα…) τὶς Τελετὲς τῆς Ἀναστάσεως καὶ κατέληξε στὸ χωριὸ τὰ μεσάνυκτα γιὰ νὰ ψάλλει τὸ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! καὶ νὰ τελέσει τὴ Θ. Λειτουργία. Ὅταν ἀργότερα τὸ εἶπε στὸν πνευματικὸ του ἀείμνηστο π. Θεοφάνη Τερζή -ἐκ τῶν στενῶν μαθητῶν τοῦ πιστοῦ τηρητοῦ τῶν ἱερῶν κανόνων Ἁγίου Γέροντος π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου- αὐτὸς τὸν ἐπέπληξε λέγοντας του ὅτι αὐτὸ δὲν ἐπιτρέπεται. Ἔτσι, τὶς ἑπόμενες χρονιὲς καθ’ ὑπόδειξη τοῦ π. Θεοφάνους τελοῦσε στὸ κεντρικὸ χωριὸ κανονικὰ τὰ μεσάνυκτα τὴν Τελετὴ τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὴ Θ. Λειτουργία, ἔπαιρνε μαζὶ τοῦ Θ. Κοινωνία γιὰ τὰ ἄλλα χωριὰ ὅπου ἔψαλε μόνο τὸ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!, κοινωνοῦσε τοὺς πιστοὺς καὶ κατέληγε στὴν Ι. Μ. Μαρίτσης ὅπου κοινωνοῦσε τὶς μοναχές, κατέλυε τὸ Ἃγ. Ποτήριο καὶ παρεκάθητο σὲ μοναστικὴ πασχαλινὴ τράπεζα, μεσημεριανὴ πλέον! Στὴν οἰκογένεια ἔφτανε νωρὶς τὸ ἀπόγευμα… Τὸ ἐντυπωσιακὸ ἦταν ὅτι οἱ περισσότεροι χωρικοὶ περίμεναν ξημερώματα τὸν παπᾶ νὰ ψάλει τὸ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! καὶ μετὰ ἒτρωγαν-ἀπονήστευαν γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὸν Ἃγ. Διονύσιο Ἀλεξανδρείας: «τοὺς δὲ ἐφυστερίζοντας καὶ διαρκοῦντας ἐπὶ πλεῖστον καί… ἐγκαρτερούντας… ὡς γενναίους καὶ φιλοπόνους ἀποδεχόμεθα» (Διονυσ-1)!

Ἡ Συνοδικὴ Ἀπόφαση τῆς 20.4.21 ἔρχεται ὡς ἐπιστέγασμα (εἴθε νὰ εἶναι τὸ τελευταῖο!) μιᾶς σειρᾶς σοβαρῶν -ἀτυχῶν κατ’ ἐμὲ- Συνοδικῶν ἐπιλογῶν (Σύνοδος Κρήτης-2016, ἀναγνώριση ἀχειροτονήτων καὶ σχισματικῶν Οὐκρανῶν-2019, διαχείριση τῆς πανδημίας-2020, Σαββατιάτικη Ἀνάσταση-2021) ποὺ σκανδαλίζουν ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ἀπομειώνουν τὴν ἐμπιστοσύνη στοὺς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὑποβιβάζουν στὴ συνείδηση τῶν πιστῶν τὸ Συνοδικὸ θεσμὸ μὲ ἀπρόβλεπτες καὶ καταστροφικὲς συνέπειες γιὰ τὴν ἐν ἀληθείᾳ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.

Εἶναι βέβαιο ὅτι ἀκόμα καὶ ὅσοι προσπαθοῦν ἀπεγνωσμένα νὰ ὑποστηρίξουν τὴν ἀπόφαση γιὰ Σαββατιάτικο ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα καὶ ὅσοι θὰ τὴν ἐφαρμόσουν ὁμολογοῦν ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ ληφθεί, διότι ἔχει ὁδηγήσει χωρὶς λόγο σὲ ἀδιέξοδο σὲ ἀδιέξοδο τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.

‒ Ποιὰ ἡ λύση;

‒ «Ἡ ταπείνωση βγάζει ἀπὸ τὰ ἀδιέξοδα!» ἔλεγε ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Κων. Παπαπέτρου.

Παρακαλοῦμε υἱικῶς τὴν Σεπτὴ Ἱ. Σύνοδο νὰ μὴν ἐπιμείνει στὴν ὑλοποίηση τῆς ἀποφάσεώς Της ἀλλὰ νὰ ἐπιμείνει στόν ἑορτασμό τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου σύμφωνα μέ τά καθιερωμένα. Εἶναι ντροπὴ καὶ εὐτελισμὸς ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία νὰ κακοποιήσει τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα καὶ τὴν ἑπομένη, Δευτέρα τοῦ Πάσχα, νὰ ἀπελευθερώσει τὴν ἑστίαση! Δὲν πρέπει μὲ κανένα τρόπο νά τό ἀνεχθεῖ αὐτὸ ἡ ἐκκλησιαστική μας συνείδηση…

Στὴν ἐσχάτη τῶν περιπτώσεων ἂν ἡ παραδεδομένη τάξη δὲν ἐπιτευχθεῖ, παρακαλεῖται ἡ Ἱ. Σύνοδος νὰ ἀναθεωρήσει τὴν ἀπόφασή Της ὁρίζοντας τὸν ἑορτασμὸ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου τὰ ξημερώματα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα «ὀψὲ Σαββάτων», «λίαν πρωὶ τῆς μιᾶς Σαββάτων», «τῇ ἐπιφωσκούσῃ μιὰ τῶν Σαββάτων», «ἡμέρας ἤδη ὑπολαμπούσης» σύμφωνα μὲ τὰ Εὐαγγέλια καὶ τὶς πατερικὲς καί κανονικές ἀναφορές.

Μὲ τὴν τροποποίηση τῆς ἀποφάσεως ταπεινουμένη ἡ Σύνοδος θὰ ἐξυψωθεῖ στὴ συνείδηση κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, ἐνῶ μὲ τὴν τὴν ἀναγκαστικὴ ἐπιβολή καί ὑλοποίησή της ἢ τή διαφαινόμενη σέ πολλά μέρη de facto κατάργησή της θὰ καταρρακωθεῖ τὸ κῦρος τῆς ἰδίας τῆς Ἱ. Συνόδου.

«Ἡ ταπείνωση βγάζει ἀπὸ τὰ ἀδιέξοδα»! Πάντοτε καί ὃλους μας!

Καλὴ Ἀνάσταση!

π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος

 

καταρρίπτει την απόφαση της ΔΙΣ


Πηγές

1 Μητροπολίτης Ιλίου Αθηναγόρας: »Περιμένουμε την ΚΥΑ που θα αποτυπώσει το πλαίσιο λειτουργίας των Ναών», στο https://www.romfea.gr/diafora/43067-iliou-perimenoume-tin-kya-pou-tha-apotyposei-to-plaisio-leitourgias-ton-naon

2 Ἀποστολικές Διαταγές, βιβλ. ε, κεφ. ιζ, PG 1, 888.

3 Πειραιώς Σεραφείμ: »Διευκρινίσεις περί της ώρας της Αναστάσεως», 25.4.21, στό https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/43169-peiraios-serafeim-diefkriniseis-peri-tis-oras-tis-anastaseos, Ι.Μ. Εδέσσης: Για τον χρόνο εορτασμού της Αναστάσεως, 26.4.21, στο https://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/43231-i-m-edessis-gia-ton-xrono-eortasmoy-tis-anastaseos π. Εφραίμ Γκιβίσης Είναι πρόβλημα η αλλαγή της ώρας της Ανάστασης; (μια αρχαιολογική ματιά στο θέμα), 22.4.21, στό http://anastasiosk.blogspot.com/2021/04/blog-post_122.html , π. Νικόδημος Σκλέπας, Περί των υποτιθέμενων δύο λειτουργιών του Μ. Σαββάτου και της Ανάστασης στις 9.00, 22.4.21, στό http://anastasiosk.blogspot.com/2021/04/900.html, Δ. Ἀνατολικιώτου, «Πάσχα 2021: Τὸ ψευδοδίλημμα τῶν δύο λειτουργιῶν μέσα στὴν «ἴδια ἡμέρα», 22.4.21, στό http://www.symbole.gr/typikon/thty/1550-pseudodilemma

4 Ιδιαίτερα εύστοχη είναι η σχετική αναφορά του Πρωτ. Ν. Μοναστηριώτη, Περί της ώρας της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας, 26.4.21, στο https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/43232-peri-tis-oras-tis-anastasimis-theias-leitourgias

5 Γ. Ράλλη-Μ.Ποτλή, Σύνταγμα των θείων και ιερών κανόνων, εκδ. Β. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2002,τ. Δ΄ σ. 6.

6 Ράλλη-Ποτλή, Σύνταγμα, τ. Β΄ σ. 514-515.

Ράλλη-Ποτλή, Σύνταγμα, τ. Β΄ σ. 513.

8 Σχόλιο στόν Στ-89, Πηδάλιον, ἒκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1991, σ. 297-298.

9 Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἑρμηνεία στὸν Ἀποστ-7, Πηδάλιον, ἒκδ. Ρηγοπούλου 1991, σελ. 10.

10 Ἀντιοχ-1: «Πάντας τοὺς τολμῶντας παραλύειν τὸν ὅρον τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης συνόδου τῆς ἐν Νικαίᾳ συγκροτηθείσης ἐπὶ παρουσίᾳ τῆς εὐσεβείας τοῦ θεοφιλεστάτου βασιλέως Κωνσταντίνου, περὶ τῆς ἁγίας ἑορτῆς τοῦ σωτηριώδους Πάσχα, ἀκοινωνήτους καὶ ἀποβλήτους εἶναι τῆς ἐκκλησίας, εἰ ἐπιμένοιεν φιλονεικότερον ἐνιστάμενοι πρὸς τὰ καλῶς δεδογμένα, καὶ ταῦτα εἰρήσθω περὶ τῶν λαϊκῶν. Εἰ δέ τις τῶν προεστώτων τῆς ἐκκλησίας, ἐπίσκοπος, ἢ πρεσβύτερος, ἢ διάκονος, μετὰ τὸν ὅρον τοῦτον τολμήσειεν ἐπὶ διαστροφῇ τῶν λαῶν καὶ ταραχῇ τῶν ἐκκλησιῶν ἰδιάζειν, καὶ μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἐπιτελεῖν τὸ Πάσχα· τοῦτον ἡ ἁγία σύνοδος ἐντεῦθεν ἤδη ἀλλότριον ἔκρινε τῆς ἐκκλησίας, ὡς οὐ μόνον ἑαυτῷ ἁμαρτίας ἐπισωρεύοντα, ἀλλὰ πολλοῖς διαφθορᾶς καὶ διαστροφῆς γινόμενον αἴτιον· καὶ οὐ μόνον τοὺς τοιούτους καθαιρεῖ τῆς λειτουργίας, ἀλλὰ καὶ τοὺς τολμῶντας τούτοις κοινωνεῖν μετὰ τὴν καθαίρεσιν. Τοὺς δὲ καθαιρεθέντας ἀποστερεῖσθαι καὶ τῆς ἔξωθεν τιμῆς, ἧς ὁ ἅγιος Κανὼν καὶ τὸ τοῦ Θεοῦ ἱερατεῖον μετείληφεν».

11 Σχόλιο στόν Στ-89, Πηδάλιον, ἒκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1991, σ. 297-298.

12 «Περὶ τῆς πίστεως γὰρ τοῦ ἐν Νίκαιᾳ τρακτάτου ἠκούσαμεν· ἀληθές ἐστι περὶ τῶν γινομένων μετὰ τὸ ἄριστον ἁγίων, ἵνα ἀπὸ νηστικῶν, ὡς ἐστὶν ἄξιον, προσφέρωνται, καὶ τότε ἐβεβαιώθη». Βλ. ἀξιοσημείωτα εἶναι τά σχόλια τῶν βυζαντινῶν κανονολόγων Ζωναρά, Βαλσαμῶνος, Ἀριστηνοῦ, στό Ράλλη-Ποτλή, Σύνταγμα, τ. Γ΄, σ. 417-418.

13 Καρθ-41 (κατά τό Πηδάλιο -48): «Ὥστε ἅγια θυσιαστηρίου, εἰ μὴ ἀπὸ νηστικῶν ἀνθρώπων, μὴ ἐπιτελεῖσθαι, ἐξῃρημένης μιᾶς ἐτησίας ἡμέρας, ἐν ᾗ τὸ Κυριακὸν δεῖπνον ἐπιτελεῖται. Ἐὰν δέ τινων κατὰ τὸν δειλινὸν καιρὸν τελευτησάντων εἴτε ἐπισκόπων, εἴτε τῶν λοιπῶν, παράθεσις γένηται, μόναις εὐχαῖς ἐκτελεσθῇ, ἐὰν οἱ ταύτην ποιοῦντες ἀριστήσαντες εὑρεθῶσι». Βλέπε και Ι. Φουντούλη, Λειτουργία Προηγιασμένων Δώρων [Κείμενα Λειτουργικής, 8], Θεσσαλονίκη 19782, σ. 6, του ιδίου, «Ευχαριστιακή νηστεία», στό Λειτουργικά Θέματα, τ. Γ΄, Θεσσαλονίκη 1977, σ. 78, Π. Σκαλτσή, «Αρχαϊκά στοιχεία στη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων», στο Λειτουργικές Μελέτες ΙΙ, εκδ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2006, σ. 230.

14 Σχετικός εἶναι καί ὁ Α-13: «Περὶ δὲ τῶν ἐξοδευόντων, ὁ παλαιὸς καὶ κανονικὸς νόμος φυλαχθήσεται καὶ νῦν, ὥστε, εἴ τις ἐξοδεύοι, τοῦ τελευταίου καὶ ἀναγκαιοτάτου ἐφοδίου μὴ ἀποστερεῖσθαι».

15 «Περὶ δὲ τῶν νεκρῶν, εἰ ἒξεστι τοῦ βίου τοῦτον ἐξερχόμενον κοινωνεῖν; καὶ εἰ μὲν εὑρέθῃ νῆστις, κοινωνίας ἀξιούσθω . εἰ δὲ μηγε, ἐαθήτω ἀκοινώνητος», Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου, στὸ J.B.Pitra, Juris Ecclesiastici Graecorum Historia et Monumenta II, Romae, 1868, σ. 278.

16 S. Augustini Episcopi, Epistula 54, VI, 8, PL 33, 203.

17 Σωκράτους, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, βιβλ. E΄, κεφ. κβ΄, PG 67, 636AB.

18 Πηδάλιον, σ. 245.

19 Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, Πρός Κυριακόν Ἐπίσκοπον ἐν ἐξορίᾳ ὄντα καὶ αὐτόν, PG 52, 683.

20 Ἀποστολικές Διαταγές, βιβλ. ε, κεφ. ιη, PG 1, 889.

21 Σύμφωνα μὲ τὶς Ἀποστολικὲς Διαταγὲς τὸ «ἐπιφωσκούσης τῆς μιᾶς Σαββάτων» σημαίνει μετὰ τὴν ἀλεκτροφωνία, δηλαδὴ μετὰ τὶς 2:30 πμ τὰ ξημερώματα τῆς Κυριακῆς. Συνεπῶς ἐλέγχεται ὡς ἀνακριβὴς ὁ βασικὸς ἰσχυρισμὸς τοῦ κειμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἐδέσσης ὅτι: «ἡ ἔναρξη τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα τοποθετεῖται μετὰ τὴν δύση τοῦ ἡλίου (Μ. Σάββατο). Δηλαδὴ μὲ τὸ σύχρονο ὡρολόγιο σύστημα στὶς 20.00 περίπου τοῦ Μ. Σαββάτου. Πιὸ ἁπλά, ἀφοῦ δύσει ὁ ἥλιος τὸ Μ. Σάββατο, ἀρχίζει ἡ Κυριακὴ τοῦ Πάσχα. Αὐτὸ ἐννοεῖ καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ὅταν γράφει: «ὀψὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων…». Ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο τῆς Ἱ. Μ. Ἐδέσσης ἑδράζεται ἐπὶ τοῦ ἐσφαλμένου αὐτοῦ ἰσχυρισμοῦ..

22 Ἀποστολικές Διαταγές, βιβλ. ε, κεφ. ιζ, PG 1, 892-893.

23 Αἰθερίας, Ὁδοιπορικό τῶν Ἁγίων Τόπων καί Σινᾶ, μετφ. ἱερομον. Νικοδήμου Μπαρούση, ἐκδ. Τῆνος, Αθήνα 1989, σ. 80, βλ και 62, 73, 75.

24 PG 42, 828.

25 Μ. Βασιλείου, ἐπιστολή 27η, «τοῖς κατά Νεοκαισαρεία κληρικοῖς», PG 32, 764. 26 Ὁ Βαλσαμών σχολιάζει: «Ὀφείλομεν εἰπεῖν, ὅτι μὲν μέχρι τῆς ἕκτης ὥρας (12:00 μεσονύκτιο) καὶ αὐτῆς τοῦ νυκτερινοῦ Σαββάτου, ὀφείλομεν νηστεύειν. Ἀπὸ δὲ τῆς ἑβδόμης ὥρας (1:00πμ τῆς Κυριακῆς) ἄρχεται ἡ Κυριώνυμος, καθ’ ἣν ἀνέστη ὁ Χριστὸς (εἰκὸς ἐστὶν ἢ κατὰ τὴν ἑβδόμην ἢ κατὰ τὴν ὀγδόην γενέσθαι τὴν Ἀνάστασιν)» (Ράλλη-Ποτλή, Σύνταγμα, τ. Δ΄ σ. 6).

Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι επιλογή του διαχειριστή του ιστολογίου και όχι του συγγραφέως. 
«Καὶ ἀναστάντα τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς κυβερνητικὰς ἐντολὰς»!

Σέρνει στα δικαστήρια τον π. Στυλιανό Καρπαθίου. Μήπως, τελικά, χρειάζεται εξορκισμό ο Μητροπολίτης Πειραιώς;

Συγκλονιστική Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ

Σέρνει στα δικαστήρια τον π. Στυλιανό Καρπαθίου. Μήπως, τελικά, χρειάζεται εξορκισμό ο Μητροπολίτης Πειραιώς;

Πνευματικώς παρά φύσιν όσα συμβαίνουν

Κάποιοι άνθρωποι σοκάρονται, κάποιοι άλλοι, όπως ο γράφων, συνήθως γελάνε με τα όσα κάνει ο Λέων της Κακοδοξίας Μητροπολίτης Πειραιώς. Τώρα όμως, που το παιχνίδι ξέφυγε, και οι άνθρωποι του Θεού σέρνονται στα δικαστήρια από τους Μητροπολίτες, δεν είναι για να γελάμε. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ρομφαίας, ασκεί δίωξη κατά του πατρός Στυλιανού Καρπαθίου.

Οι λόγοι για τους οποίους διώκεται ο π. Στυλιανός; Όπως αναφέρει η ρομφαία, επί:

1. Συκοφαντικῇ δυσφημήσει τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ,

2. Ὑποκινήσει δι’ αὐτῆς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς εἰς ἀπείθειαν, καταφρόνησιν, στρηνιασμόν καί ἐχθροπάθειαν πρός τόν Σεβ. Ποιμενάρχην αὐτοῦ.

3. Συκοφαντικῇ δυσφημίσει τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγ. Βλασίου κ. Ἱεροθέου,

4. Ὑποκινήσει δι’ αὐτῆς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου εἰς ἀπείθειαν, καταφρόνησιν, στρηνιασμόν καί ἐχθροπάθειαν πρός τόν Σεβ. Ποιμενάρχην αὐτοῦ.

5. Συκοφαντικῇ δυσφημίσει τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς καί τῆς Διαρκοῦς Ἱ. Συνόδου καί τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

6. Ὑποκινήσει δι’ αὐτῆς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰς ἀπείθειαν, καταφρόνησιν, στρηνιασμόν καί ἐχθροπάθειαν πρός τούς Σεβασμιωτάτους Ποιμενάρχας αὐτοῦ καί

7. Δεινοτάτῳ σκανδαλισμῷ τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν, ἐπί κανονικοῖς ἀδικήμασι σαφῶς προβλεπομένοις καί ρητῶς τιμωρουμένοις ὑπό τῶν θείων καί ἱερῶν κανόνων ΣΤ΄ τῆς Ἁγίας Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΙΗ΄ τῆς Ἁγίας Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΛΔ΄ τῆς Ἁγίας ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ΝΗ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὡς καί ὑπό τῶν Γραφικῶν λογίων: Λουκ. 3, 14 καί Ματθ. 18, 6 καί ἐπειδή τά ἀνωτέρω κανονικά ἀδικήματα προβλέπονται καί κολάζονται διά τῆς ποινῆς τῆς καθαιρέσεως καί τῆς ἐπαναφορᾶς εἰς τήν τάξιν τῶν λαϊκῶν μετ’ ἀκρόασιν τοῦ ἀνωτέρω κατηγορουμένου θά κριθῆ ἡ ἐφαρμογή τῶν διατάξεων τοῦ ἄρθρου 102 τοῦ Ν. 5383/1932 περί προσωρινῆς ἀπαγορεύσεως τελέσεως ἱεροπραξιῶν ἄχρι τελεσιδίκου ἀποφάσεως τῶν ἁρμοδίων Ἐκκλησιαστικῶν ὀργάνων.

Αλήθεια, μήπως χρειάζονται οι εξορκισμοί του Μ. Βασιλείου σε αυτή την περίπτωση; Μήπως και η καθαίρεση του Σεβασμιωτάτου είναι το …λιγότερο που θα έπρεπε να του επιβληθεί;

Φαίνεται πως οι Μητροπολίτες μας διαγωνίζονται για το ποιος θα φανεί πιο αρεστός στο σύστημα, αλλά όσο ανεβαίνει κανείς την κλίμακα της δουλικότητας, τόσο τον βδελύσσεται ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.

Πατέρα Στυλιανέ, είμαστε μαζί σας. Και δεν είμαστε λίγοι. Η Εκκλησία του Χριστού θα θριαμβεύσει, όπως πάντοτε κάνει. Ο αγώνας σας κατά της φρικτής αποκρυφιστικής ατζέντας με τις ανθρωποθυσίες έχει ήδη δικαιωθεί.

Ο άγιος Τριαδικός Θεός να σας δίνει δύναμη. Εμείς θα προσευχόμαστε και για εσάς, αλλά και για τον Σεβασμιώτατο. Ο δεύτερος άλλωστε το έχει περισσότερη ανάγκη.

Χρήστος Βλαμάκης – orthopraxia.gr

ΥΓ: Θα ασχοληθούμε εκτενέστερα με τα όσα αναφέρει ο Μητροπολίτης Πειραιώς, σε επόμενα άρθρα, όμως μέχρι τότε να γνωρίζει ότι έχει πέσει στα μάτια των ανθρώπων πιο πολύ κι από τον ίδιο τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. 

Ο Αντίχριστος Λεπιδοφόρος υποστηρίζει το «δικαίωμα» στις εκτρώσεις και το γραφέιο της Αρχιεπισκοπής καμαρώνει.

Ο Αντίχριστος Λεπιδοφόρος υποστηρίζει το «δικαίωμα» στις εκτρώσεις και το γραφείο της Αρχιεπισκοπής καμαρώνει.

Ουμανισμός (=σατανισμός) αντί ορθοδοξίας

 

Χρήστος Βλαμάκης για το ιστολόγιο orthopraxia.gr

Ο Αντίχριστος Λεπιδοφόρος υποστηρίζει το «δικαίωμα» στις εκτρώσεις και το γραφέιο της Αρχιεπισκοπής καμαρώνει.

 


 

Πρὶν ἀπὸ αὐτὸν (τὸν Ἀντίχριστο) εἶναι ἀμέτρητοι οἱ πρόδρομοι τοῦ, ἀμέτρητοι οἱ ἀντίχριστοι. Διότι ἀντίχριστος εἶναι καθένας ποὺ θέλει ἀντὶ τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ νὰ βάλει τὴν δική του ἀλήθεια⋅ ἀντί της δικαιοσύνης τοῦ Χριστοῦ τὴ δική του δικαιοσύνη⋅ ἀντὶ τῆς Ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ τὴ δική του ἀγάπη⋅ ἀντὶ τῆς Καλοσύνης του Χριστοῦ τὴν δική του καλοσύνη⋅ ἀντὶ τοῦ Εὐαγγελίου του Χριστοῦ τὸ δικό του εὐαγγέλιο. Τελικὰ κάθε ἀντίχριστος εἶναι ἀντίπαλος τοῦ Χριστοῦ, καθένας ποὺ ἀγωνίζεται ἐνάντια στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ἀγάπη, τὸ Δίκαιο.

(Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς) [1]

 

Αδυνατώ να πιστέψω ότι ζω σε τέτοια εποχή. Αδυνατώ να πιστέψω ότι στους θρόνους της ιεραρχίας έχουν ανέβει μισάνθρωποι και μισόχριστοι. Ούτε τα πιο διεστραμμένα μυαλά δεν θα μπορούσαν να διανοηθούν ότι θα φτάναμε τόσο γρήγορα στην εποχή όπου οι περισσότεροι εκ των ιεραρχών θα ήταν οι Αντίχριστοι πριν τον πραγματικό Ἀντίχριστο. Και, σίγουρα, δεν είμαι αυστηρός, καθώς τα λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης και την σκέψη μου επικυρώνει ο μέγας άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. 

Φτάσαμε στην εποχή όπου – σε τέτοιο σκότος ζούμε οι Χριστιανοί – η άκριτη υπακοή (που διατάσσει ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ από το Ευαγγέλιο) θεωρείται αρετή. Η ψευδοαγάπη, η ψευδουπακοή, η ταπεινολογία -άρα ψευδοταπεινότητα, και μέγα δαιμόνιο κατά τον άγιο Πορφύριο, έχουν αντικαταστήσει τις αλήθειες που παραλάβαμε από τους Προφήτες, τους Πατέρες της Εκκλησίας, τις οικουμενικές συνόδους, τους σύγχρονους αγίους, αλλά και τον Χριστό τον ίδιο.

Φτάσαμε στην εποχή που ο …αντιχριστότερος όλων των επισκόπων στην ιστορία της Εκκλησίας ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΩΣΗ. Και δεν έχει κουνηθεί φύλλο. Δεν βγήκε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ Ιεράρχης να καταδικάσει. Δεν βρέθηκε ούτε το άγιο Όρος να μιλήσει. Έχει χτυπήσει ο φόβος και ο τρόμος τους πάντες, ο φόβος μην τους κακοχαρακτηρίσει κάποιος και δεν θεωρηθούν πολιτικά ορθοί ή, πόσο μάλλον, να θεωρηθούν αδιάκριτοι (η ουμανιστική θεώρηση των πραγμάτων, σήμερα θεωρείται διακριτικότητα). 

Δεν τα πιστεύετε τα όσα σας λέω; Μα να! Βγήκε ο Αρχιαντίχριστος στο March for Life να πει στους ανθρώπους ότι, ναι μεν, ο κάθε άνθρωπος δημιουργήθηκε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» του Θεού, αλλά από την άλλη πρέπει να σεβαστούμε και την αυτονομία και ελευθερία των γυναικών (έναντι των εμβρύων),  όπως και ο Θεός σεβάστηκε την ελευθερία της Παναγίας να επιλέξει να φέρει στον κόσμο τον Κύριο!!!

Που είσαι Προφήτη Ηλία! Που είσαι άγιε Ιωάννη Χρυσόστομε… Σε τι εποχή ζούμε και που φτάσαμε! Αν δεν αντιδράσουμε, θα γυρίσει ο κόσμος ανάποδα, θα μας καταπιεί η Γη όπως Δαθάν και Αβειρών. Τι συμφορές μας περιμένουν. 

Ο Αντίχριστος Λεπιδοφόρος υποστηρίζει το «δικαίωμα» στις εκτρώσεις και το γραφέιο της Αρχιεπισκοπής καμαρώνει.
Ίσως κάποιος ισχυριστεί πως παρεξηγήσαμε το τι ήθελε να πει ο Αρχιαντίχριστος. Δηλαδή κι εγώ σκέφτηκα, πως σε μια τέτοια περίπτωση θα ξεπέρναγε και τον εαυτό του! Κι όμως έρχεται η «Αρχικατασκοπευτική Αμερικής» (κάποιοι την ονομάζουν Αρχιεπισκοπή) όχι μόνο να επιβεβαιώσει την πρώτη σκέψη μου, αλλά και να κάνει retweet στο twitter τις επευφημίες των εν Ελλάδι αριστερών που συγχαίρουν τον Αρχιλύκαρο για την δήλωση του υπέρ των εκτρώσεων. Να υποθέσουμε ότι σε λίγες μέρες θα βγούνε και τα Ελληνικά ΜΜΕ να τον ονομάσουν «φωτισμένο».

Ιδού το κατάντημα. Ιδού το αίσχος! Ιδού η πτώσις!

Ο Αντίχριστος Λεπιδοφόρος υποστηρίζει το «δικαίωμα» στις εκτρώσεις και το γραφέιο της Αρχιεπισκοπής καμαρώνει.

Ο Αντίχριστος Λεπιδοφόρος υποστηρίζει το «δικαίωμα» στις εκτρώσεις και το γραφέιο της Αρχιεπισκοπής καμαρώνει.
Φυσικά βγαίνουν και τα πολύχρωμα σημαιάκια να γιορτάσουν (πάλι retweet το γραφείο της Αρχιεπισκοπής)

 

Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Κατά τα άλλα κάποιοι φοβούνται τις διαιρέσεις. Να μην τα βάλουν με το Πατριαρχείο για να μην διχάσουν! ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΧΑΣΟΥΝ!!!! Με αυτούς που έσχισαν την Εκκλησία ΞΑΝΑ! Που συγχαίρουν το ΣΤΕΊΤ ΝΤΙΠΑΡΤΜΕΝΤ για την διαφύλαξη της Αληθείας! Που σε λίγο θα αναγνωρίσουν και στους Σκοπιανούς «εκκλησία της Μακεδονίας» (δείτε και εδώ )

Δεν τα έλεγε μήπως ο άγιος Ιουστίνος πως η Σύνοδος θα φέρει μόνο σχίσματα, αιρέσεις και απώλεια ψυχών ΕΔΩ (σελίδα 21);; 

Δεν είναι μακριά, δεν είναι μακριά η ώρα της επέμβασης του Κυρίου. Αν η πτώση της Πόλεως έγινε λόγω της τότε αποστασίας, σήμερα τι θα γίνει; ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΤΣΑΡΟΥΧΙΑ αδέρφια. 

ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ! Αν είναι δυνατόν! 

Βγαίνουν Ιεράρχες και λένε την αρσενοκοιτία δωσμένη από τον Θεό ή λένε ότι η έκτρωση είναι δικαίωμα και δεν κουνιέται φύλλο;

ΑΙΣΧΟΣ. Αυτό δεν είναι Ορθοδοξία, είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ουμανισμός. Και για να κλείσω όπως ξεκίνησα, γιατί εκεί καταντήσαμε:

Δέν ὑπάρχει τραγικότερη ἀντίληψη περί ἀνθρώπου καὶ τραγικότερη ἀντιμετώπιση ἀπὸ τὴν οὑμανιστική. Διότι ὁδηγεῖ τοὺς ἄνθρωπο στὴν πιὸ φοβερὴ καταστροφή. Γι’ αὐτό ο ἅγιος φιλόσοφος, ἀληθινὸς γνώστης τοῦ ἀνθρώπου και τῆς ἀνθρώπινης φύσης συμβουλεύει « ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν» καὶ πράγματι κανεὶς δὲν πλανᾶται ὅπως οἱ οὐμανιστές, ὅπως οἱ ἀνθρωπολάτρες ὅλων τῶν εἰδῶν. Σ’ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει ἀλήθεια περὶ τοῦ ἀνθρώπου. (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς) [2]

 

Κανείς νά μή καυχιέται γιά τόν οὐμανισμό, γιατὶ εἶναι μόνο σατανισμός, σατανισμός, σατανισμός… Σήμερα ὄχι δαίμονες, ὄχι θηρία, ὄχι τσακάλια, ἀλλά ἄνθρωποι ἔπλεξαν ἀκάνθινο στεφάνι καί τό φόρεσαν στὴν κεφαλὴ τοῦ Χριστοῦ.  (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς) [3] 

 

Καλή δύναμη και …υπομονές σε όσους αντιστέκονται και πονάνε. Σε όσους δεν σιωπούν. Σε όσους δεν βολεύονται. Πιστεύω πως δεν είμαστε λίγοι. Και ο Χριστός θα δώσει την νίκη. «Ἐξῆλθεν νικῶν καί ἵνα νικήσει».

Να είμαστε μαζί του.

 


Παραπομπές

[1]Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Εκδόσεις Ἑν Πλώ, σελ. 54

[2] ο.π. σελ. 29

[3] Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς, “Φοβερά η καταδίκη του Θεού” (ομιλία εις την Μεγάλη Παρασκευή)


 

ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ

Ἕνας ἅγιος Ἐπίσκοπος γιὰ τὴν ἀπάτη τοῦ αἰῶνα. Ἐλεεινὰ καὶ ἀπάνθρωπα τὰ ἔργα τῶν Ἐμβολιαστῶν (ἀπομαγνητοφώνηση).

Ἕνας ἅγιος Ἐπίσκοπος γιὰ τὴν ἀπάτη τοῦ αἰῶνα. Ἐλεεινὰ καὶ ἀπάνθρωπα τὰ ἔργα τῶν Ἐμβολιαστῶν (ἀπομαγνητοφώνηση).

Φάρος και φωνή της Ορθοδοξίας ο μητροπολίτης Γάνου Αμφιλόχιος | Η ΡΟΔΙΑΚΗ

Σχολιασμὸς καὶ ἀπομ/φώνηση orthopraxia.gr

Ἕνα Θεῖο δῶρο, μιὰ μεγάλη εὐλογία τοῦ Χριστοῦ μας αὐτὴ ἡ ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γάνου καὶ Χώρας, Ἀμφιλοχίου. Γιὰ ὅσους δὲν τὸν γνωρίζουν, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἔζησε, ἀγάπησε, καὶ ἀγαπήθηκε πολύ, ἀπὸ τὸν μεγάλο ἅγιο τῆς Πάτμου, Ἀμφιλόχιο Μακρή, καὶ τὰ λόγια του ἔχουν ἰδιαίτερη βαρύτητα. Ἄλλωστε καὶ ὁ ἴδιος εἶναι ἀπὸ τίς πιὸ ὁσιακὲς μορφὲς τῆς ἐποχῆς μας.

Τελικά, ὅλοι οἱ ἅγιοι ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς, τίς ἴδιες ἀπόψεις ἔχουν..

Ἀκολουθεῖ ἀπομαγνητοφώνηση….

«…. Περάσαμε  μιὰ μεγάλη δοκιμασία αὐτὰ τὰ 2 τελευταῖα χρόνια μὲ αὐτὸν τὸν λεγόμενο κορονοϊό. Ποὺ τὸν δημιούργησαν ἄνθρωποι ἀσεβεῖς καὶ ἄπονοι καὶ ἀδίστακτοι. Καὶ ταλαιπωρήθηκε – ταλαιπωρεῖται ἀκόμα, ἡ ἀνθρωπότης, γιατί ἔτσι τὸ ἤθελε ὁ κύριος … Μπὶλ Γκέϊτς καὶ οἱ «σὺν αὐτῷ».Καὶ ριχτήκανε ὅλοι νὰ μᾶς λένε θὰ κάνετε κάποια ἐμβόλια. Εἰ δὲ μή, θὰ πεθάνετε.

 Τὶ νὰ κάνουν οἱ φτωχοὶ ἄνθρωποι, ἐξαρτῶνται καὶ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση καὶ τὴν κάθε κυβέρνηση. Τοὺς ὑποχρέωσαν μὲ τὸ ἔτσι θέλω… σὰν νὰ μὴν ἔχουμε δημοκρατία, σὰν νὰ μὴν εἴμαστε ἐλεύθεροι νὰ κάνουμε ὅ,τι θέλουμε… ἢ θὰ τὸ κάνετε ἢ θὰ χάσετε τὴ δουλειά σας ἢ τὸν μισθό σας… τί πράγματα εἶναι αὐτά;;Σὲ ποιόν αἰῶνα ζοῦμε; Λοιπὸν γιὰ ἐμᾶς δὲν εἶναι οὔτε τὰ ἐμβόλια… Ἄσε ποὺ εἶναι βλαβερὰ καὶ οἱ πιὸ πολλοί που πεθαίνουν εἶναι αὐτοὶ ποὺ τὰ βάλανε.

Γιὰ μᾶς εἶναι ὁ Χριστός, ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεού. Yποχρέωσαν τοὺς ἀνθρώπους νὰ βάζουν μάσκες .. κάποτε εἴχαμε τὰ ζῶα ποὺ γύριζαν τὸ μαγγανοπήγαδο, ἢ τὰ ἐλαιοτριβεῖα, καὶ τοὺς ἔβαζαν αὐτὴ τὴν μάσκα ποὺ λεγόταν φίμωτρο ἢ τίς ἀποκριὲς …τὰ παιδιὰ ἔβαζαν τίς μάσκες… καὶ κάμαν διάφορα τώρα γιὰ νὰ μὴν φαίνονται τί εἶναι.. Μασκάρεψαν τὸν κόσμο, ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ!

Ἀλλὰ δὲν τὰ κάνουν αὐτὰ τυχαῖα, ἔχουν πρόγραμμα… Καὶ τὸ πρόγραμμα τοὺς λέει νὰ μειώσουν μὲ αὐτὸν τὸν κορονοϊὸ καὶ τὰ ἐμβόλια… νὰ μειωθεῖ κατὰ 15% ὁ πληθυσμὸς τῆς γῆς τους… Τοὺς πειράζει ποὺ εἶναι πολλοί… Θέλουν νὰ τὸν μειώσουν, τὸν πληθυσμὸ τῆς γῆς. Καὶ ἀφοῦ ἔκαναν τόσα καὶ τόσα, ἔβγαλαν νόμους ἀπάνθρωπους  καὶ ἀντιχριστιανικούς.. τίς ἐκτρώσεις, τὴν ὁμοφυλοφιλία, τίς ἐλεύθερες σχέσεις… Ἡ ἁμαρτία νὰ θεωρεῖται ὅτι εἶναι κάτι νόμιμο καὶ ἅμα προσπαθεῖ κανεὶς νὰ ζεῖ μὲ τιμή, ὡς Χριστιανός, αὐτὸς εἶναι ὁ παραβάτης, εἶναι ὁ ρατσιστής…

 …Αἰσθάνομαι ἰδιαίτερη χαρὰ ποὺ εἶμαι αὐτὲς τίς ἡμέρες ἐδῶ στὴν ὡραία Κάλυμνο καὶ ἔρχομαι σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν εὐλογημένο λαὸ τῆς Καλύμνου ὁ ὁποῖος ξέρει ἀπὸ ἀντίσταση καὶ θὰ ἀντισταθεῖ σὲ αὐτὰ τὰ ἐλεεινὰ καὶ ἀπάνθρωπα σχέδια τῶν βαρβάρων αὐτῶν ποὺ θέλουν νὰ χαλάσουν τὸν κόσμο. Ὁ Θεὸς δὲν τὸν ἔκανε τὸν κόσμο καλό.. θὰ τὸν χαλάσουν, νὰ τὸν φτιάξουν αὐτοὶ καὶ νὰ φέρουν καὶ τὸν ἀρχηγό τους τὸν ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ γιὰ νὰ ἱκανοποιηθοῦν. Ἀλλὰ ἔχουμε τὸν ἅγιο καὶ ἀπόστολο μᾶς Εὐαγγελιστῇ Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος στὸ Ἱερὸ βιβλίο τῆς ἀποκαλύψεως μᾶς ἐνημερώνει καὶ μᾶς λέει: “προσέχετε, θὰ θελήσουν νὰ σᾶς βάλουν σφραγῖδα στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπο”.. Ὅποιος δὲν τὴν βάλει αὐτὴ τὴν σφραγῖδα δὲν θὰ μπορεῖ οὔτε νὰ πουλᾷ οὔτε νὰ ἀγοράζει.. ἀλλὰ ὅποιος ὅμως τὴν βάλει, τὸ 666, θὰ ἀνήκει, πιά, στὴν παράταξη τοῦ Ἀντιχρίστου. Γι’ αὐτὸ προσοχὴ ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές.. νὰ θυμόμαστε πάντα τὰ λόγια τοῦ άρχαγγέλoυ Μιχαήλ.

Ὅταν ἔγινε ἡ πτῶσις τοῦ ἑωσφόρου ποὺ ἔπεσε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ ἀπὸ ἄγγελος φωτεινὸς ἔγινε ἄγγελος τοῦ σκότους , ΔΑΙΜΟΝΑΣ, ποὺ πλανᾷ τὴν οἰκουμένη καὶ τὸν ἀκολουθῆσε καὶ τὸ τάγμα του… Βλέποντας αὐτὰ ὁ ἀρχάγγελος Μιχαήλ, στάθηκε καὶ εἶπε, στὶς ἄλλες ἀγγελικὲς δυνάμεις: ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ..

Τὰ ἀκοῦμε καὶ αὐτὰ τὰ λόγια στὴν ἐκκλησία… ὅλα τὰ ἀκοῦμε, ὅλα τὰ λέει ἡ ἐκκλησία, ἀλλὰ κάποια στιγμή, σὰν νὰ μὴν ξέρουμε τίποτα, σὰν νὰ μὴν καταλαβαίνουμε. ¨Λέει ὁ Ἱερεύς, “Στῶμεν καλῶς· στῶμεν μετὰ φόβου”, θὰ μᾶς κάνουν λοιπὸν αὐτοὶ οἱ κύριοι ὅ,τι θέλουν; Ἄς σταθοῦμε καλὰ καὶ μὲ φόβο… Τὴν πίστη μας, ἡ ζωή μας, ὁ θησαυρός μας εἶναι ἡ πίστη μας, ἡ ὀρθόδοξη, ἡ χριστιανική μας πίστη. Τὸ ΠΑΝ γιὰ μᾶς εἶναι ὁ Χριστός μας! Ποὺ εἶναι ἡ ζωὴ καὶ ἡ Ἀνάστασις ἡμῶν. Μᾶς ἀπαγόρευσαν νά  μπαίνουμε στὶς ἐκκλησίες. νὰ φιλοῦμε τίς εἰκόνες, νὰ φιλοῦμε τὸ χέρι τοῦ Ἱερέα, νὰ μὴν παίρνουμε ἀντίδωρο ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Ἱερέα… γιατί θὰ μᾶς μεταδώσει τὸν ψευτοκορονοϊό. Νὰ μὴν κοινωνοῦμε διότι μὲ τὴν ἁγία Λαβίδα θὰ κολλήσουμε… Ἄχ! Τί ἀνόητα πράγματα εἶναι αὐτά…δεν σκέπτονται αὐτοὶ ποὺ τὰ λένε, σε ποιούς τὰ λένε… Ὁ Χριστός, ἡ Θεία Κοινωνία ποὺ παίρνουμε δὲν εἶναι τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ; Ὅταν ὁ Ἱερέας μας μεταλαμβάνει, δὲν λέει “μεταλαμβάνει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ εἴς άφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν τὴν αἰώνιον; Ποιούς θὰ πιστέψουμε; Τὴν ἐκκλησία ποὺ μᾶς λέει πὼς ὁ Χριστὸς εἶναι ζωὴ αἰώνιος ἢ τοὺς ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ αὐτοὺς ποὺ λένε ὅλα αὐτὰ καὶ δὲν ντρέπονται, ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ποὺ ἐμφανίζονται στὴν ἀνθρωπότητα μὲ τέτοιο προσωπεῖο;

[…]….Σὲ τέτοιους ἀνθρώπους ἔρχονται νὰ ἐπιβάλουν αὐτὰ τὰ ψέματα καὶ τίς ἀπατεωνιές. Νὰ μὴν ξεχνοῦμε, εἴμεθα πόλη ἁγίων καὶ ἡρώων… Σας εὐχαριστῶ ποὺ εἶστε ὅλοι κοντὰ στὴν ἐκκλησία, ποὺ ἀγαπᾶτε τὴν πατρίδα μας καὶ πονᾶτε γιὰ ὅσα συμβαίνουν, καὶ προσεύχεστε. Νὰ συνεχίσετε νὰ τὸ κάνετε αὐτό.. Ὅλοι μας. Καὶ ὁ Μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός μας, ποὺ εἶναι ἡ ζωὴ καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου, ἂς χαρίζει σὲ ὅλους μας ὑγεία καὶ ζωὴ καὶ δὲν τὰ χρειαζόμαστε τὰ ἐμβόλια τούς. Νὰ τὰ χαίρονται. Ἔχουμε τὴν ἁγία μας Θεία Κοινωνία. Γιὰ ἐμᾶς αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλύτερο φάρμακο. Ἐκκλησιασμὸς λοιπὸν καὶ συχνὴ Θεία Κοινωνία.

Νὰ μὴ φοβᾶστε, ἀφοῦ ἀγαποῦμε τὸν Χριστό. Ἡ τελεία ἀγάπη (μας λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης) ἔξω βάλει τὸν φόβο. Ἀγαποῦμε τὸν Χριστό μας καὶ δὲν φοβούμαστε τίποτα καὶ κανένα. Ἄς μᾶς τὰ πάρουν ὅλα! Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἔλεγε: ὅλα νά σας τὰ πάρουν, μὴ φοβᾶστε. Τὴν ψυχή σας καὶ τὸν Χριστὸ κανεὶς δὲν μπορεῖ νά σας τὰ πάρει ἐκτὸς κι ἂν τὰ παραδώσετε οἱ ἴδιοι. Ό μὴ γένοιτο!

Χριστὸς λοιπόν, καὶ Ἑλλάδα, αὐτὰ λοιπὸν νὰ εἶναι τὰ ὀνόματα ποὺ πρέπει νὰ μᾶς ἐμπνέουν καὶ νὰ μᾶς διεγείρουν γιὰ συνεχεῖς προσευχὲς καὶ ἀγρυπνίες. Καὶ μὴ φοβᾶστε. Ἴσως και αὐτοὶ ποὺ τὰ πιστεύουν αὐτὰ νὰ εἶναι οἱ λιγότεροι, ἴσως οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἀνθρώπινη ἀδυναμία νὰ ὑποκύψουν. Ἐμεῖς ὅμως θὰ παραμείνουμε στὶς θέσεις μας. Καὶ ἡ σημαία μας ἡ γαλανόλευκη, κι αὐτὴ θὰ μείνει στὴ θέση της καὶ θὰ κυματίζει ὑπερήφανα. Γιατί ἂν εἶναι ἀπὸ τὸ χέρι τους καὶ τὴ σημαία μας ἀκόμα θὰ θέλουν νὰ τὴν ἀλλάξουν, νὰ μὴν ἔχει τὸν σταυρό. 

Ἡ ὁμιλία αὐτὴ γίνεται ἀπὸ ἀγάπη καὶ μόνο. Δὲν θέλουμε νὰ τὰ βάλουμε με κανένα. Τοὺς ἀγαποῦμε ὅλους. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη μας λέει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ..

Καὶ νά ‘μαστε χαρούμενοι εἰς πεῖσμα τοῦ διαβόλου ποὺ θέλει νὰ μᾶς κάνει νὰ εἴμαστε σκυθρωποὶ καὶ καταθλιπτικοί.. […]….»

 

Γέρων Φιλόθεος (Ηγούμενος Μονής Καρακάλλου): [απομαγνητοφώνηση] το σκηνικό με τα «εμβόλια» είναι «οργανωμένο από τις σκοτεινές δυνάμεις με απώτερο στόχο την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας του Αντίχριστου».

Γέρων Φιλόθεος

Γέρων Φιλόθεος: [απομαγνητοφώνηση] το σκηνικό με τα «εμβόλια» είναι «οργανωμένο από τις σκοτεινές δυνάμεις με απώτερο στόχο την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας του Αντίχριστου».

Ο ηγούμενος της Μονής Καρακάλλου Αγίου Όρους - Γέροντας Φιλόθεος στην  ενορίας μας (26-10-2014) - Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου  Κορυδαλλού

 

Ασφαλώς θα είδατε το ολιγόλεπτο βίντεο όπου ομιλεί ο Ηγούμενος της Μονής Καρακάλλου του Αγίου Όρους και λέει ότι όλο αυτό το σκηνικό με τα «εμβόλια» δεν είναι καθόλου τυχαίο, αλλά οργανωμένο από τις σκοτεινές δυνάμεις με απώτερο στόχο την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας του Αντίχριστου. Επειδή είναι πάρα πολύ σημαντικά αυτά που λέει ο Γέροντας και επειδή σε μερικά σημεία δεν ακούγεται πολύ καθαρά, έκανα απομαγνητοφώνηση. Υπ’ όψιν ότι μέσα σε αγκύλες έχω βάλει λέξεις που εγώ τις έχω προσθέσει θεωρώντας ότι τις υπονοούσε, σαφώς, ο Γέροντας Φιλόθεος. 

πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Χιρς

 

Εμείς διαισθανόμαστε ότι ερχόμενη αυτή η Πανδημία δεν ήταν τυχαία. Και μάλιστα ότι είναι κατασκευασμένη. Και ήρθε στη συνέχεια το εμβόλιο, δήθεν «για να καταστείλει την Πανδημία», αλλά διαισθανόμαστε ότι είναι όλ’ αυτά κατευθυνόμενα, τεχνητά, προκειμένου να πετύχουν αυτό που θέλουν, τον σπουδαιότερο σκοπό τους. Και βλέπουμε ότι με τον τρόπο που τώρα φέρνουνε το εμβόλιο έχουν απώτερο σκοπό οι σκοτεινές δυνάμεις. Γιατί είμαστε προετοιμασμένοι και από την Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού, [αλλά] είμαστε [προειδοποιημένοι και] από τους αποστολικούς ακόμη Πατέρες που μιλούν για τις ημέρες του Αντιχρίστου.

Και βλέπουμε [ότι] αυτά είναι ένας τέτοιος σκοπός προκειμένου –πότε θα είναι αυτό δεν ξέρουμε– να φέρουν [=να καταστήσουν] εύκολο τη σπουδαιότερη [επιδίωξη] που θέλουν να πετύχουν: Το μελλοντικό Σφράγισμα. Και από τώρα αυτοί προετοιμάζουνε όλα αυτά. Γι’ αυτό και βλέπουμε με τι δικτατορικό τρόπο προσπαθούν [να προωθήσουν] το εμβόλιο! Με τι πλύση εγκεφάλου από τα Μέσα [Μαζικής Ενημέρωσης και] από τα διαδίκτυα! Και ξέρουμε ότι χρυσοπληρώνουνε τους δημοσιογράφους, τα κανάλια και όλα αυτά.

Δεν μας φαίνεται [πιστευτός] αυτός ο τρόπος που κόπτονται σήμερα για την Δημοκρατία, κόπτονται σήμερα για τα δικαιώματα του ανθρώπου, κόπτονται σήμερα για τόσα πράγματα! Πως ταιριάζουν αυτά; Με την πρόφαση βέβαια, δήθεν, της πανδημίας την οποία αναπαράγουν! Να, ήδη τώρα λένε για το μικρόβιο [του κορωνοϊού] ότι [το φθινόπωρο] θα ’ρθει με δυνατότερη έμφαση ώστε να μπορέσουν να επηρεάσουν και τον υπόλοιπο λαό! Όλ’ αυτά όμως μας προβληματίζουν και μας βάζουν –και δικαιολογημένα, βέβαια– [σε υποψίες]. Και γι’ αυτό βλέπουμε, πίσω, του Διαβόλου την ενέργεια μέσα απ’ αυτά. Πώς με τέτοιο τρόπο, παγκοσμίως, έχουν καταφέρει τα σκοτεινά αυτά κέντρα που υπάρχουνε… με τέτοια μεθοδικότητα!…

Ελπίζουμε στον φωτισμό του Θεού και στην καλοπροαίρετη διάθεση πολλών Χριστιανών και νοήμονων ανθρώπων που το βλέπουν αυτό [και] αντιστέκονται και διαισθάνονται ότι κάτι συμβαίνει πίσω από όλα αυτά. Και όπως βλέπετε, πολλά πράγματα θα φανερωθούνε, θα τα φανερώσει η Χάρις του Θεού. Γι’ αυτό πονούμε και ανησυχούμε που βλέπουμε αυτήν την κατάσταση τώρα και παρακαλούμε τη Χάρη του Θεού [και] την Παναγία να φυλάξει το λαό της, το λαό του Θεού.

Τρελο-γιάννης

 

Ἀνοικτή ἐπιστολὴ ἀγιορειτῶν κελλιωτῶν πατέρων γιὰ τὸ ἐμβόλιο κατὰ τοῦ κορωναϊοῦ – Μάσκες (φίμωτρα) / ἔλεγχος (τέστ)

Ἀνοικτή ἐπιστολὴ ἀγιορειτῶν κελλιωτῶν πατέρων γιὰ τὸ ἐμβόλιο κατὰ τοῦ κορωναϊοῦ – Μάσκες (φίμωτρα) / ἔλεγχος (τέστ)

 

υπερβάσεις εν Αγίω Όρει του Πολιτικού Διοικητή

Ἁγιορείτες κελλιώτες πατέρες ἔν Αγί Όρει – 10 Φεβρουαρίου 2021 (π. ημ.) Μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους.

Πρὸς τὴν Σεβαστὴν Ἱεράν Κοινότητα  Ἁγίου Ὄρους Ἄθῳ,

Πανοσιολογιώτατοι, σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἀδελφοί,

     Μὲ πλήρη συνείδηση  τῶν πνευματικῶν μας ὑποχρεώσεων πρὸς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ ἀγωνιζομένους ἀδελφούς προαγόμεθα διὰ τοῦ παρόντος Γράμματος νὰ  ἐκφράσωμεν τὴν ἀγωνία μας διὰ τὰ τεκταινόμενα στὴν ὑφήλιο καὶ, ἰδιαιτέρως, στὴν Πατρίδα μας, ἀφ’ ὅτου ἐνέσκηψεν ἀπό ἔτους καὶ πλέον ὁ διαβόητος κορώνα-ἰός καὶ,  ἐν συνεχείᾳ, τὸ κατ’ αὐτοῦ ἐπιβαλλόμενον, ‘’ὅσον τάχος’’, ἐμβόλιο  ἐκ μέρους τῶν Κρατικῶν ἐξουσιῶν.

     Κατὰ τὴν παρελθοῦσα  πρώτη φάση τῆς ὀνομασθείσης ‘’πανδημίας’’ οἱ Ναοὶ ἐσφραγίσθησαν, οἱ κώδωνες τῶν Ἐκκλησιών ἐσίγησαν, οἱ πιστοὶ ἐξωστρακίσθησαν ἀπὸ τὴν ἐν Χριστῷ, ‘’ἐπὶ τῷ αὐτῷ’’, Σύναξη, τὸ Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὑβρίσθηκε   ἀπὸ  βέβηλα χείλη, οἱ χριστιανοὶ ἀποστερήθηκαν τοῦ Ζωηφόρου Ποτηρίου καὶ τὰ ἱερὰ Σκηνώματα, ἐντὸς τῶν ὁποίων, ἀπό τοὺς χρόνους ἀκόμη τῆς σκιᾶς τοῦ Νόμου,  ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἐνεργεῖ καὶ εἰς τὰ ‘’ἄψυχα’’, δηλαδὴ  στὰ ‘’ὕδατα καὶ τοὺς λίθους  καὶ τοὺς κίονας καὶ τὰ πέπλα  καὶ τὰ σιδήρια’’,  κατὰ τὸν ἅγιον Συμεὼν Θεσσαλονίκης, μὲ  βαρλααμιτικὴ σκέψη, θεωρήθηκαν ὡς μολυσματικὲς  ἑστίες. 

    Καὶ ὡς μὴ ὤφελε, κατὰ τὴν ἀκολουθήσασαν δευτέρα φάση τῆς ‘’πανδημίας’’, νέα καταιγίδα  ἐνέσκηψε, μὲ τὴν ἐπίμονη  προώθηση τοῦ ἐμβολίου κατὰ τοῦ κορώνα-ἱοῦ στὸν  χριστώνυμον λαὸν τῆς Πατρίδος μας.

      Α. Ἐπιθυμοῦμε νὰ ἐπιστήσουμε τὴν προσοχήν σας,  σὲ δύο καίρια σημεῖα πάνω στὸ ἐμβόλιο, τὰ ὁποῖα θεωροῦμε, ὅτι ἀποτελοῦν καὶ τὸ μέτρον ἐλέγχου τῆς ἀξίας ἢ ἀπαξίας του.

  1. Ἀποτελεῖ κοινὸν καὶ ἀδιαμφισβήτητον τόπον τὸ γεγονός, ὅτι ἡ ἐργαστηριακή  ἐπεξεργασία καὶ προπαρασκευὴ τοῦ ἐμβολίου,  πρὸ τῆς εἰσαγωγῆς του στὴν κλινικὴ πράξη, ‘’κυοφορήθηκε’’ σὲ   ἀνθρώπινη ἐμβρυϊκὴ κυτταρικὴ σειρά, ἡ ὁποία προέκυψε  ἀπὸ ἄμβλωση θήλεως ἐμβρύου ἀνθρώπου, δηλαδή ἀπό προμελετηθεῖσα  δολοφονία, ὡς οἰονεὶ θυσία, ποὺ προσφέρθηκε στὸν Μολὼχ  τῆς  ‘’ἐπιστημονικῆς’’ λαγνείας.

      Ἡ χρήση ἐκτρωθέντος ἐμβρύου  μὲ σκοπὸ  τὴν προώθηση ‘’φαρμακευτικῶν’’ ἐν γένει προϊόντων εὑρίσκεται σὲ πλήρη ἀντίθεση πρὸς τὴν εὐθεῖαν τῆς εὐαγγελικῆς ἀληθείας (Λουκ.1,31-46) καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἡ εἰκόνα  τῆς  ἀρρήτου θείας δόξης εὐτελίζεται σὲ  καταναλωτικὸ ‘’ἀγαθό’’  καὶ ὁ ἄνθρωπος, σύμφωνα μὲ τὴν ἀποστροφὴ τοῦ αρχαίου λατίνου κωμωδιογράφου Πλαύτου, γίνεται γιὰ τὸν ἄνθρωπο λύκος. Αὐτὴν τὴν ἀντίληψη ἐξέθρεψε ὁ ἑσμός τοῦ δυτικοευρωπαϊκοῦ ἀθεϊσμοῦ σὲ τέτοιο σημεῖο, ποὺ ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς νὰ ὁμιλεῖ γιὰ ‘’πολιτισμένη ἀνθρωποφαγία τῆς Δύσεως.’’

    Σύμφωνα μὲ τὸν Ὅρον πίστεως τῆς Δ’ ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι «ὁμοούσιος τῷ Πατρὶ κατὰ τὴν θεότητα»  καὶ ὁ Ἴδιος «ὁμοούσιος» μὲ ἡμᾶς κατὰ τὴν «ἀνθρωπότητα» πλὴν ἁμαρτίας. Ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὴν Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἐν Ἐφέσῳ ἐκδιδασκόμεθα ὅτι ὁ Θεὸς Λόγος σαρκώθηκε καὶ ἐνανθρώπησε μέσα στὴν ἱστορία  ἐξ αυτῆς τῆς συλλήψεως ἤ, κατὰ τὴν διατύπωση τῆς Στ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, «ἐξ αὐτῆς ἄκρας  τῆς ἐν Παρθένῳ τῇ παναγίᾳ συλλήψεως».

   Μὲ δεδομένο λοιπόν,  ὅτι ὁ ἀϊδίως ὑπάρχων Θεὸς Λόγος,  ἀπὸ τῆς ἰστορικῆς συλλήψεώς Του στὴν θεοδόχο γαστέρα τῆς Παναχράντου Μητρὸς Του,  γίνεται καὶ τέλειος ἄνθρωπος,   ἀπὸ σῶμα καὶ λογικὴ ψυχή, ὁμοίως καὶ κάθε ἄνθρωπος ὑπάρχει ὡς τελεία ὕπαρξη ἀπὸ σῶμα καὶ λογικὴ ψυχή,  ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς προσωπικής, ἐξ ἄκρας συλλήψεώς του, εἰσερχόμενος στὸν ἰστορικὸ χρόνο.

     Μὲ ἁπλὰ λόγια, ὁ Ντοστογιέφσκυ, κορυφαία μορφὴ τῆς παγκόσμιας λογοτεχνίας,  στοὺς ἀδελφοὺς Καραμάζωφ, μιλάει για  τὴν μοναδικότητα τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὡς θείας εἰκόνας. Στὴν συζήτηση, ποὺ εἶχαν τὰ τρία ἀδέλφια καὶ τέθηκε τὸ ἐρώτημα, ἁν ἡ ἀνθρωπότητα θὰ μποροῦσε  νὰ γίνει εὐτυχισμένη θυσιάζοντας   ἕνα μωρό, ἡ ἀπάντηση ἦλθε ἀπὸ τὸν ἄθεο ἀδελφὸ Ἰβάν μὲ ἕνα ἀδιαπραγμάτευτο ΟΧΙ.

  1. Οἱ ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις τοῦ ἐμβολίου στὴν  ὑγεία τῶν ἀνθρώπων  δὲν φαίνεται νὰ εἶναι καθόλου  εὐκαταφρόνητες   (βλ. Θ’), καθ’ὅσον ἤδη ἡ παγκόσμια κοινότητα ἀπαριθμεῖ θανάτους, μὴ ἐξαιρουμένης καὶ τῆς πατρίδος μας. Μάλιστα, πλεῖστοι ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας  ταλανίζονται ‘’ἐπὶ κλίνης  ἀσθενείας’’, λόγῳ τῶν σοβαρῶν παρενεργειῶν, οἱ ὁποῖες προέκυψαν καὶ συνεχῶς προκύπτουν  ἀπὸ τὸ ἐμβόλιο αὐτό. 

    Ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀποτελεῖ μέγεθος στατιστικὸ οὔτε κρίνεται μὲ ὅρους σχολαστικισμοῦ. Ὁ  ὑποτιθέμενος ‘’ἀγαθὸς’’ σκοπὸς τοῦ ἐμβολίου, δηλαδὴ ἡ δημιουργία τείχους ἀνοσίας κατὰ τοῦ ἰοῦ  μὲ θυσία τελείων ἀνθρώπων, ἀφ’ἑνὸς μὲν βρίσκεται στὸν ἀντίποδα τοῦ θείου θελήματος, ἀφ’ἑτέρου δὲ ἐπιφέρει ἀποτελέσματα ἀντίθετα πρὸς  τὰ προσδοκώμενα, καθ΄ὅσον  «πάντες οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρᾳ ἀπολοῦνται’’»(Ματθ.26,52).

   Γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἰστορία τῆς ἰατρικῆς ὑπάρχει ἀνεξήγητη σπουδὴ γιὰ ταχύτατη παραγωγὴ καὶ διάθεση τοῦ ἐμβολίου μὲ τεχνική, ἡ ὁποία   ἀποκλίνει τῆς παραδοσιακῆς πρακτικῆς καὶ, μάλιστα, χωρὶς προηγουμένως νὰ ἔχει ὑπάρξει ἐπίμονος ἔλεγχος   γιὰ τὴν ἀσφάλεια  τοῦ ἐμβολίου στὸν γενικὸ πληθυσμό. Καὶ, παρ’ὅτι ὑπάρχει ἡ δυνατότητα διαθέσεως ἐμβολίων, πού ‘’στήθηκαν’’ μὲ βάση τὴν κλασσικὴ τεχνική, ἡ ὁποία δὲν ἀπαιτεῖ χρήση  κυττάρων ἀπὸ ἐκτρωθέντα ἔμβρυα, δαιμονικῶς προκρίνονται ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα γιὰ νὰ παραχθοῦν εὐτελίζουν τὴν ἀνθρώπινη ἀξία, προσβάλλοντας μὲ τὸν τρόπο αὐτό ‘’τὴν ἰδιάζουσαν τοῦ Θεοῦ καλλιτέχνησιν’’, τὸν ἄνθρωπον, κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης.

Β. Ἡ ἐπιβολὴ χρήσεως- ἢ, ὀρθότερον  καταχρήσεως -προσωπίδας, κοινῶς μάσκας-φίμωτρου, ὡς δῆθεν προστατευτικοῦ ἐνδυματολογικοῦ ἐξαρτήματος ἀπὸ τὸν κορώνα-ἰὸ  στὸ θεοειδὲς πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου, πολλῷ μᾶλλον ὅταν αὐτὸ συμβαίνει ἐντὸς τῶν Ἱερῶν Ναῶν, μᾶς βρίσκει σφόδρα ἀντιθέτους,  διότι ἔτσι καταργεῖται ἡ κοινωνία τῶν προσώπων  καὶ τό  ‘’ἀρκεῖ μοι τοῦ ὁρᾶν σε  Πάτερ’’ ἀκυρώνεται.

   Δὲν υποτιμοῦμε τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, καθ’ὅσον ὁ Θεὸς «ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ» (Σοφ.Σειρ. 38,6), ἀλλ’οὔτε καὶ τὴν ἀπολυτοποιοῦμε, διότι κινεῖται μέσα στὰ πλαίσια τοῦ πεπερασμένου. Αὐτὸ μάλιστα ἔγινε ἰδιαιτέρως καταφανὲς  ἀπὸ τὶς ἐπὶ ἕνα ἔτος  ἀλληλοσυγκρουόμενες καὶ ἀλληλοαναιρούμενες ἀπόψεις τῶν εἰδικῶν πάνω  στὸ ἀνακύψαν θέμα τοῦ κορώνα-ἰοῦ.

   Ἐμεῖς ἐμπιστευόμαστε τὴν κατὰ Θεὸν ἰατρικὴ τέχνη καὶ ἐπιστήμη, ἀλλὰ  πάνω ἀπ’αὐτήν παραθέτουμε τὴν ζωὴν ἡμῶν ἅπασαν Χριστῷ τῷ Θεῷ, πρεσβείαις τῆς Ἐφόρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους  Ὑπεραγίας Θεοτόκου  καὶ τῶν θαυματουργῶν ἁγίων μας.

     Οἱ ἀγωνιζόμενοι Πατέρες στὰ ἱερὰ σκάμματα τοῦ Ἀγίου Ὀρους γνωρίζουν  ὅτι  στὰ θεῖα σκηνώματα τοῦ Ἄθω υπερκβλύζουν οἱ χάριτες τῆς Θεοτόκου. Σύμφωνα μάλιστα μὲ τὴν προσωπικὴ ὑπόσχεση-παρακαταθήκη τῆς Ἰδίας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πρὸς τὸν Ἅγιον Πέτρο Ἀθωνίτη, Ἐκείνη  θὰ εἶναι  Κηδεμών, Τροφεύς καὶ Ἰατρός ὅλων τῶν μοναχῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος τούτου.

     Ἄλλωστε κάθε τόπος ἀγιάσματος, σκέπεται ὑπὸ τῶν ἀκτίστων θείων ἐνεργειῶν. «Ἐάν τε ζῶμεν ἐὰν τε ἀποθνῄσκωμεν τοῦ Κυρίου ἐσμέν» (Ρωμ.11,7), καὶ μὲ αὐτὴν τὴν ἀποστολικὴ πεποίθηση θὰ πορευόμαστε ἐλεύθεροι ἀπὸ τὸν φόβο κάθε  φυσικῆς νομοτέλειας, ‘’ὅσον εἰς ἡμᾶς δύναμις.’’   

Γ. Τέλος, ἡ ἀστυνόμευση μὲ τὴν  ὑποχρεωτικὴ ἐφαρμογὴ τῶν μεθόδων δοκιμαστικοῦ ἐλέγχου (test)  γιὰ ἀνίχνευση τοῦ κορώνα-ἰοῦ (κατὰ τὴν εἴσοδό μας στὸ Ἅγιον Ὄρος), παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ ἀποτελέσματά  τους εἶναι ἕωλα, ἀφ’ἑνὸς μέν ἀντίκειται στὸν Κώδικα Ἰατρικῆς Δεοντολογίας,  σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖον ἡ ἐκτέλεση ὁποιασδήποτε ἰατρικῆς πράξης ἀπαιτεῖ προηγούμενη ἐνημέρωση καὶ συναίνεση, (Κεφ. Γ’:Ἄρθρο 12),  ἀφ’ἑτέρου δέ προσβάλλει τὸ δώρημα τοῦ αὐτεξουσίου στὸν ἄνθρωπο. Θεωροῦμε ὅτι μᾶς ἐξωθοῦν σὲ   ἀνίερες  παραχωρήσεις στὸν δρόμο ζωῆς ποὺ ἐπιλέξαμε, τὶς ὁποῖες ἡ συνείδησή μας ἀρνεῖται κατηγορηματικά.  Δηλαδή, μᾶς στεροῦν βασικὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὅταν μὲ τὴν εἴσοδό μας στὸ Ἅγιον Ὄρος ἐξαναγκαζόμαστε παρανόμως καὶ παρὰ τὴν θέλησή μας  σὲ ὑποχρεωτικὸ ἔλεγχο (test), ἐνῶ τοῦτο εἶναι διεθνῶς καταδικαστέο (βλ. ΙΑ’). Ἡ κατάσταση αὐτή ἀκουσίως μᾶς βάζει λογισμοὺς γιὰ ὑποβόσκουσες σκοπιμότητες στυγνῆς χειραγώγησης καὶ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, καταλυομένης τῆς θεόθεν δοθείσης ἐλευθερίας μας μέσῳ ἑνὸς παγκοσμίου πειράματος.

      Τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι Ἅγιον ὄχι γιὰ τὴν  μοναδικὴ παγκόσμια πολιτιστικὴ κληρονομιά, ποὺ βαστάζει στοὺς ὤμους τῆς ἱστορίας του, ἀλλά διότι παλεύει ἀπέναντι στὸν ἀποστατημένο ‘’κόσμο’’, ποὺ διεφθάρῃ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ὑποδεικνύοντας ‘’πράξει τε καὶ θεωρίᾳ’’ τὴν πορεία πρὸς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

      Ὅθεν εὐλαβῶς ἀπευθύνουμε παράκληση ‘’ἐκ μέσης καρδίας’’ πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους, ὅπως:

   α. παρέμβῃ ὀρθοδόξως, ὡς ὁρίζεται ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ, τοὺς Ὅρους τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων (consensus Patrum), μὲ σκοπὸ  νὰ καταπαύσει ὁ σάλος καὶ ὁ κλύδωνας, ποὺ  ἐπῆλθε  στὶς συνειδήσεις τῶν Χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἑν ἀσκήσει ὄντων ἀδελφῶν μας ἑξ αἰτίας τοῦ συσχηματισμοῦ ἐκκλησιαστικῶν παραγόντων  «τῷ αἰῶνι τούτῳ.» (Ρωμ. 12,2 καὶ Α’Πέτρ. 1,14)

   β. ἀνακαλέσῃ, τὸ ὑποχρεωτικὸν τοῦ ἐλέγχου-(test)   κατὰ τὴν εἴσοδό μας στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς ἔχουσα τὴν ἀρμοδιότητα, λόγῳ τοῦ Αὐτοδιοικήτου τοῦ Χώρου, ἐκτὸς καὶ ἐὰν αὐτὸ ἔχει ἤδη παραδοθεῖ, ὅπερ ἀπευκταῖον. (βλ. πρωτοσέλιδο τῆς ἐφημερίδος ‘’Ὀρθόδοξος Τύπος’’,  ἀρ. φύλ. 2340)

        Πρὸς τοῦτο Σᾶς ἀποστέλλουμε συνημμένως, σχετικὰ πρὸς τὸ θέμα αὐτό, λόγους Ἁγίων καὶ πνευματικῶν προσωπικοτήτων       (βλ. Β’-ΣΤ’) ἀλλὰ καὶ ἐπιστημονικὰ πειστήρια (βλ. Ζ’-ΙΒ’) ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀποδεικνύεται, ὅτι ἡ ἀγωνία μας δὲν ἀποτελεῖ ἐξωπραγματικὴ  φαντασίωση,  ἀλλά, δυστυχῶς, πραγματικότητα.  Αὐτὴ  δὲ, σταθερῶς, ‘’ἡμέρᾳ τῇ ἡμέρᾳ’’, τροφοδοτεῖται ἀπὸ πλῆθος τηλεφωνημάτων, ποὺ συνεχῶς πυκνώνουν καὶ διὰ τῶν ὁποίων, ἐν ἀπογνώσει οἱ Χριστιανοὶ ἐκζητοῦν ἀπαντήσεις, οἱ ὁποῖες θὰ εἶναι συμβατές, πρὸς τὴν ἀπ’αἰώνων κοινὴ συνείδηση τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας μας.

         Ἀναμένοντας  ὡς Ἁγιορεῖτες  καὶ τὴν ἐπίσημη ἀπόφαση-ἀνακοίνωση  τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, πατέρες καὶ ἀδελφοί,  ‘’Στῶμεν καλῶς’’.

                                                                                                

Αγιορείτες Κελλιώτες Πατέρες

Υπογραφές

 

Κοινοποίηση:

– Πανοσολογιωτάτους Καθηγουμένους

μετὰ  τῶν συνοδιῶν τῶν εἴκοσι

Ἱερῶν Μονῶν Ἁγίου Ὄρους.

-Προκαθημένους τῶν δεκατεσσάρων

Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

-Πρόεδρον τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου.

-Ἁρμόδια Ὑπουργεῖα Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως.

-Πολιτικὴ Διοίκηση (Δ.Α.Ο.) Ἁγίου Ὄρους.

-Χριστεπώνυμο πλήρωμα ἁπανταχοῦ τῆς γῆς.

Γέρων Γαβριὴλ μοναχός, Ἱερὸν κελλίον Ὁσίου Χριστοδούλου ἐν Πάτμῳ.

Γέρων Παΐσιος μοναχός, Ἱερὸν κελλίον Ἁγίου Χαραλάμπους.

Γέρων Ἀντώνιος μοναχός, Ἱερὸν κελλίον  Κοίμηση Θεοτόκου.

Γέρων Μάξιμος Ἱερομόναχος, Ἱερὸν κελλίον Ἁγίου Νικολάου.

Γέρων Ἰωσὴφ μοναχός, Ἱερὸν κελλίον Ἁγίου Μηνᾶ Βίγλα.

Γέρων Χαρίτων Ἱερομόναχος, Ἱερὸν κελλίον  Θ.Ἀναλήψεως.

Γέρων  Νικόλαος, Ἱερὸν κελλίον Ἁγίου Δημητρίου.

Ἱερομόναχος Ἀρσένιος, Ἱερὸν κελλίον Παναγούδα .

Μοναχὸς Ἠσαΐας, Ἱερὸν κελλίον Παναγούδα.                                                                                                          

Γέρων Κύριλλος μοναχόςἹερὸν Ἠσυχαστήριον Εὐαγγελισμοῦ Θεοτόκου.                                                             

Μοναχὸς  Βλάσιος,  ξεροκάλυβο Βίγλας.

Γέρων Χερουβεὶμ μοναχός, Ἱερόν Κ. Ἀρχαγγέλων-Κουκουζέλη.

Γέρων Ἀθανάσιος μοναχός, Ἱερὸν Ἠσυχαστήριον Ἁγίου Σάββα Καρούλια.

Μοναχὸς Παΐσιος,  Ἱερὸν κελλίον Ἁγίων Ἀρχαγγέλων- Σαββαίων.

Γέρων Νικόδημος μοναχός, Ἱερὸν κελλίον Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου.

Μοναχὸς Δοσίθεος,  Ἱερὸν κελλίον Ἁγίου Χριστοδούλου.

Γέρων Συμεὼν μοναχός, Ἱερὸν κελλίον Παναγία Κανζάσκα, Καψάλα.

Γέρων  Νικόδημος μοναχός, Ἱερὸν κελλίον Ἁγίου Νεκταρίου, Καψάλα.

 Μοναχὸς Παΐσιος, Ἱερὸν  Κουτλουμουσιανὸ  Ἠσυχαστήριον.

Μοναχὸς Ἀγάθων, Ἱερὸν κελλίον Ἁγίων Ἀρχαγγέλων-Σαββαίων.

Μοναχὸς Φλαβιανός, Ἱερὸν κελλίον Μεταμορφώσεως Σωτῆρος.

Μοναχὸς Παχώμιος, ἁγιορείτικο ξεροκάλυβον.

Μοναχὸς Ἰλαρίων Κουτλουμουσιανός, περιοχὴ Καρυῶν . 

Οἱ Ὑπογραφὲς συνεχίζονται

 

 

Το είδαμε: ΑΚΤΙΝΕΣ

Δημοφιλή Άρθρα

Τα αγαπημένα σας