Τελευταία

    Ορθοδοξία

    Αρχική Ορθοδοξία

    Ένα συγκλονιστικό κείμενο του π. Θεοδώρου Ζήση που πρέπει να διαβάσει και ο τελευταίος Χριστιανός: «ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ «ΔΟΣΙΜΑΤΑ» ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ»

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    0

    Ένα συγκλονιστικό κείμενο του π. Θεοδώρου Ζήση που πρέπει να διαβάσει και ο τελευταίος Χριστιανός: «ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ «ΔΟΣΙΜΑΤΑ» ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ»

     

    Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

    Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

    H εορτὴ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

    1. Νέα Τουρκοκρατία. Ξεθωριάζουν οἱ ἀξίες τοῦ ᾽21.

    Δὲν κατάλαβαν τίποτε οἱ κυβερνῶντες ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821, τῆς ὁποίας γιόρτασαν τὰ διακόσια χρόνια (200) ἀπὸ τὴν κήρυξή της. Καὶ γράφω «γιόρτασαν», διότι δὲν γιορτάσαμε ὅλοι μαζί τους, ἀφοῦ στὶς περισσότερες ἀπὸ τὶς ὀργανωθεῖσες ἐκδηλώσεις ἐπρόδωσαν τὸ πνεῦμα τῶν ἀγωνιστῶν καὶ πρωταγωνιστῶν της[1]. Θὰ μποροῦσε κάποιος ἐρευνητικὰ νὰ συγκρίνει τοὺς τρεῖς προηγούμενους ἑορτασμοὺς τῶν πενήντα χρόνων (1871), τῶν ἑκατό (1921), τῶν ἑκατὸν πενήντα (1971) μὲ τὸν πρόσφατο ἑορτασμὸ τῶν διακοσίων χρόνων (2021), γιὰ νὰ συναγάγει κατὰ τὴν ἐκτίμησή μας θλιβερὰ ἀποτελέσματα.

    Ὅσο ἀπομακρυνόμαστε χρονικὰ ἀπὸ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς ἐθνεγερσίας, ἀρχίζουν σιγά-σιγά νὰ ξεθωριάζουν οἱ ἀξίες ποὺ ὁδήγησαν στὴν ἀνάσταση ἑνὸς ἔθνους, ποὺ εἶχε ὑποστῆ τὴ σκληρὴ δουλεία τοῦ ἀπάνθρωπου κατακτητῆ ἐπὶ τετρακόσια καὶ πλέον ἔτη. Ὁ ἐθνομηδενισμὸς ποὺ προωθεῖ καὶ ἐνισχύει ἡ προετοιμαζόμενη καὶ ἤδη ἐπιβαλλόμενη «Νέα Τάξη» πραγμάτων, συνδεδεμένος μὲ μία ἔκδηλη Χριστιανομαχία καὶ Ἐκκλησιομαχία, ἔχει ἤδη ἐπιτύχει ἐν πολλοῖς τοὺς στόχους του· νὰ ὡραιοποιήσει τοὺς διωγμούς, τὰ μαρτύρια, τὶς θανατώσεις, τὶς ταπεινώσεις τῶν ὑποδούλων κάτω ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ σουλτανικὴ κυριαρχία νὰ μεταλλάξει τὴν ἐπανάσταση ἀπὸ ἐθνικοθρησκευτικὸ σὲ κοινωνικὸ κίνημα μὲ πρότυπο τὴν Γαλλικὴ Ἐπανάσταση· νὰ μειώσει ἤ καὶ νὰ ἀποκρύψει τὴν συμβολὴ τῆς Ἐκκλησίας στὴ διατήρηση τῆς ἐθνικῆς συνείδησης καὶ τῆς χριστιανικῆς ταυτότητας, ποὺ κινδύνευαν ἀπὸ τὸ ποτάμι τῶν ἐξισλαμισμῶν· νὰ δυσφημήσει τοὺς ἀγωνιστές, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ὥστε νὰ μὴ λειτουργοῦν ὡς πρότυπα ἐλευθερίας καὶ θάρρους· νὰ καταργήσει τὶς παρελάσεις κατὰ τὶς ἐθνικὲς ἑορτές· νὰ ἐξαφανίσει ἤ νὰ μειώσει ὅ,τι ἐθνικὸ καὶ ὀρθόδοξο ὑπῆρχε στὰ σχολικὰ βιβλία· σὲ κάποιες περιπτώσεις νὰ ἀπαγορεύσει τὴν ἀνάκρουση τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου σὲ ὑψηλὸ πολιτειακὸ ἐπίπεδο· νὰ κατεβάσει εἰκόνες Ἁγίων καὶ Ἡρώων τοῦ 1821 ἀπὸ σχολικὲς αἴθουσες καὶ ἄλλα δημόσια καὶ ἰδιωτικὰ κτήρια· νὰ ἀνέχεται τὴν βεβήλωση ναῶν καὶ ἱερῶν συμβόλων, ὅπως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, καὶ τὴν καύση τῆς Σημαίας· νὰ ἀδιαφορεῖ καὶ νὰ κωλυσιεργεῖ στὴν ὑποχρέωση τοῦ Ἔθνους νὰ ἐκπληρώσει τὸ τάμα γιὰ τὴν ἀνέγερση μεγαλοπρεποῦς ναοῦ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ὅπως ἔπραξαν ἄλλα ἔθνη ταχύτατα μετὰ ἀπὸ ἐθνικὲς περιπέτειες· νὰ διευκολύνει τὴν σχεδιασμένη εἴσοδο στὴν Ἑλλάδα ἀλλοεθνῶν καὶ ἀλλοθρήσκων μεταναστῶν, ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν πληθυσμιακὴ ἀλλοίωση καὶ στὴν ἐσωτερικὴ τῆς χώρας κατάκτηση ἀπὸ Μουσουλμάνους, σὲ νέα δηλαδὴ Τουρκοκρατία[2], καὶ πολλὰ ἄλλα «ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός».

    Πρόθεσή μας ὅμως τώρα δὲν εἶναι νὰ παρουσιάσουμε τὴν ἀποδόμηση καὶ κατεδάφιση τῶν ἀξιῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ ὁποῖες ἐνέπνευσαν καὶ ξεσήκωσαν τοὺς ἥρωες τοῦ ᾽21, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. Αὐτὸ ἀποτέλεσε καὶ ἀποτελεῖ μόνιμη καὶ σταθερὴ γραμμὴ τῆς πανεπιστημιακῆς καὶ ἱερατικῆς μας σταδιοδρομίας. Ὑπενθυμίζουμε τὸ δοκίμιο ποὺ γράψαμε τὸ 2015 ἐν ὄψει τῶν προετοιμασιῶν γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τῶν διακοσίων (200) ἐτῶν μὲ τίτλο «Τὸ ἁγιασμένο καὶ προδομένο ᾽21»[3], ὅπως καὶ τὴν προσπάθειά μας νὰ ἀποκαταστήσουμε τὸν διαβαλλόμενο ἀπὸ ἐθνομηδενιστὲς πατριάρχη – ἐθνάρχη Ἅγιο Γρηγόριο Ε´, μὲ ὁμιλία μας στὸν ναὸ τῆς Ἁγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης στὶς 10 Ἀπριλίου 1983[4], ἀλλὰ καὶ μὲ βιβλίο μας σχετικὸ ποὺ ἐκδόθηκε τὸ 1986 μὲ τίτλο Ὁ πατριάρχης Γρηγόριος Ε´ στὴ συνείδηση τοῦ Γένους[5].

    1. Τὰ «δοσίματα» τῆς Τουρκοκρατίας καὶ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης

    Ἐπιθυμοῦμε ἁπλῶς νὰ συνεισφέρουμε ἀπὸ τὴν Πατερικὴ Γραμματεία τῆς Τουρκοκρατίας ἐνθαρρυντικὴ καὶ προτρεπτικὴ γνώμη τοῦ μεγάλου Διδασκάλου Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτη, ἀπὸ τὰ σημαντικὰ πρόσωπα ποὺ ἐκράτησαν ἀδούλωτο τὸ Γένος, ὥστε νὰ μπορέσει νὰ φτάσει στὴν Ἐπανάσταση τοῦ ᾽21 καὶ νὰ ἀποφύγει τὸν διπλὸ κίνδυνο ἀπὸ Ἀνατολὴ καὶ Δύση, τὸν γενικὸ ἐξισλαμισμὸ ἀπὸ τοὺς Τούρκους καὶ τὸν ἐκλατινισμὸ ἀπὸ Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες ἱεραποστόλους. Ἡ γνώμη αὐτὴ ἀναφέρεται στὰ χρηματικὰ πρόστιμα ποὺ ἐπέβαλλαν ὑποχρεωτικὰ στοὺς ὑπόδουλους οἱ Τοῦρκοι κατακτητές, τὰ γνωστὰ χαράτσια, τὰ ὁποῖα μποροῦσες νὰ ἀποφύγεις, μόνον ἂν δεχόσουν νὰ ἀρνηθεῖς τὴν πίστη σου στὸν Χριστὸ καὶ νὰ προσκυνήσεις τὸν Μωάμεθ· ἦταν καὶ αὐτὸ γιὰ τοὺς πτωχοὺς ραγιάδες ἕνα ἰσχυρὸ κίνητρο γιὰ νὰ ἀλλαξοπιστήσουν, νὰ γίνουν ἀρνησίχριστοι ἀποστάτες, ὅπως συμβαίνει καὶ τώρα μὲ τὸ πρόστιμο – χαράτσι τῶν ἑκατὸ εὐρώ (100 €) μηνιαίως, ποὺ ἐπιβάλλει ἡ νεοταξικὴ κυβέρνηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στοὺς πτωχοὺς ἐργαζόμενους καὶ συνταξιούχους, γιὰ νὰ τοὺς ἀναγκάσει νὰ ἀρνηθοῦν ὅσα πιστεύουν γιὰ τὸ προβληματικὸ ἐμβόλιο ἐναντίον τοῦ Κορωνοϊοῦ. Ἀρκετοὶ πάντως ἀντιστάθηκαν τότε καὶ ἀντιστέκονται καὶ τώρα στὸν ὁλοκληρωτισμὸ καὶ στὴν καταπίεση. Τότε εἶχε τὴν ἑξῆς μορφὴ ἡ ἀπειλή: Ἂν γίνεις Τοῦρκος, θὰ ἔχεις ὅλα τὰ καλά, θὰ καλοπερνᾶς· ἂν παραμείνεις Χριστιανός, θὰ σὲ ταράξουμε στοὺς φόρους καὶ στὰ πρόστιμα, θὰ εἶσαι διαρκῶς πτωχός. Τώρα μᾶς λέγουν: Ἂν ἐμβολιασθῆτε, θὰ εἶσθε ἐλεύθεροι νὰ ἐργάζεσθε, νὰ διασκεδάζετε, νὰ ταξιδεύετε· γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ τυραννικὸ ἐμβολιαστικὸ κίνημα τὸ ὀνόμασαν κατ᾽ εὐφημισμόν «Ἐλευθερία». Ἂν ὅμως παραμείνετε ἀνεμβολίαστοι, θὰ σᾶς κλείσουμε στὰ σπίτια αἰχμαλώτους καὶ σκλάβους· θὰ χάσετε ὅλα τὰ δικαιώματα ποὺ ἔχει ἕνας ἐλεύθερος πολίτης. Καὶ ὄχι μόνον αὐτό· θὰ σᾶς πτωχοποιήσουμε, γιατὶ ὅσοι εἶσθε ἄνω τῶν ἑξήντα (60) ἐτῶν, θὰ ὑποχρεωθῆτε ἀπὸ τὴν πενιχρή σας σύνταξη νὰ καταβάλλετε κάθε μήνα ἑκατὸ εὐρώ, ἕνα κεφαλικὸ φόρο, ἕνα χαράτσι.

    Ὁ διχασμὸς τότε ἦταν ἀνάμεσα στοὺς πιστοὺς τοῦ Μωάμεθ, τοὺς Τούρκους, καὶ στοὺς ἄπιστους Ἕλληνες, τοὺς γκιαούρηδες.  Ὁ διχασμὸς τώρα εἶναι ἀνάμεσα στοὺς πιστοὺς τῆς Νέας Τάξης, τοὺς ἐμβολιασμένους, καὶ στοὺς ἄπιστους ἀνεμβολίαστους. Ἡ ἀντίσταση καὶ ἀντίδραση ἔφθανε τότε μέχρι τὸ μαρτύριο, ὅπως μὲ τοὺς Ἁγίους Νεομάρτυρες καὶ μὲ τοὺς ἥρωες τοῦ ᾽21.  Ἐνδεικτικὰ ὑπενθυμίζουμε τὸ παράδειγμα τοῦ ἡρωϊκότερου καὶ θρυλικώτερου ἥρωα ἀνάμεσα στοὺς ἀγωνιστές, τοῦ Ἀθανασίου Διάκου, τὸν ὁποῖο ἐσούβλισαν ζωντανὸ οἱ Τοῦρκοι στὴν Λαμία τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1821, μετὰ τὴν ἐπική του ἀντίσταση στὴν γέφυρα τῆς Ἀλαμάνας.

    Τὸ ἀφιερωμένο σ᾽ αὐτὸν δημοτικὸ τραγούδι μᾶς διασώζει μεταξὺ ἄλλων, καὶ τὸν διάλογο μεταξὺ τοῦ Διάκου καὶ τοῦ Ὀμὲρ Βρυώνη, καθὼς καὶ τὸ ἡρωϊκὸ μαρτυρικό του τέλος:

    «-Γίνεσαι Τοῦρκος Διάκο μου, τὴν πίστη σου ν᾽ ἀλλάξεις;

    Νὰ προσκυνᾶς εἰς τὸ τζαμί, τὴν ἐκκλησιὰ ν᾽ ἀφήσεις;»

    Κι ἐκεῖνος τ᾽ ἀποκρίθηκε καὶ μὲ θυμὸν τοῦ λέγει:

    -«Πᾶτε κι ἐσεῖς κι ἡ πίστη σας μουρτάτες[6] νὰ χαθῆτε.

    Ἐγὼ Γραικὸς γεννήθηκα, Γραικὸς θέλ᾽ ἀποθάνω».

    ….

    Τὸν Διάκο τότε πήρανε καὶ στὸ σουβλὶ τὸν βάλαν.

    Ὁλόρθο τὸν ἐστήσανε κι αὐτὸς χαμογελοῦσε.

    «Γιὰ δὲς καιρὸ ποὺ διάλεξε ὁ χάρος νὰ μὲ πάρει

    Τώρα π᾽ ἀνθίζουν τὰ κλαδιὰ καὶ βγάζ᾽ ἡ γῆ χορτάρι».

    Τὴν πίστη τους τοὺς ὕβριζε, τοὺς ἔλεγε μουρτάτες.

    «Ἐμέν᾽ ἂν ἐσουβλίσετε, ἕνας Γραικὸς ἐχάθη,

    Ἂς εἶν᾽ καλὰ ὁ Ὀδυσσεὺς κι ὁ καπετὰν Νικήτας.

    Αὐτοὶ θὰ κάψουν τὴν Τουρκιὰ κι ὅλο σας τὸ Δοβλέτι».

    Ἡ θανάτωση βέβαια τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων καὶ τῶν Ἐθνομαρτύρων ἦταν ἡ κορυφαία καὶ τελικὴ πράξη, μὲ τὴν ἀπειλὴ τῆς ὁποίας ἤλπιζαν οἱ κατακτητὲς ὅτι θὰ ἀνάγκαζαν τοὺς Χριστιανοὺς νὰ ἀλλαξοπιστήσουν. Μήπως καὶ τώρα ἡ θανατοφοβία, ἡ κατατρομοκράτηση τοῦ κόσμου μὲ τὴν ἀπειλὴ τοῦ θανάτου, ἂν δὲν ἐμβολιασθοῦν, δὲν ὁδηγεῖ πολλοὺς στὴν πλευρὰ τῶν ἐμβολιασμένων, τῶν πιστῶν τοῦ ἐμβολίου; Ἐνθυμούμαστε ὅλοι τὴν μακάβρια, τὴν φρικιαστικὴ ἀπειλὴ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου: «Ἀπὸ ἐδῶ τὸ ἐμβόλιο, ἀπὸ ἐκεῖ ὁ τάφος. Διαλέγετε καὶ παίρνετε». Ὑπῆρχαν ὅμως καὶ ἄλλα ἐκβιαστικὰ μέσα καὶ μέτρα, ὅπως ἡ βαριὰ καὶ ἀβάστακτη φορολογία, ἡ πτωχοποίηση, ποὺ ἀνάγκαζε πολλοὺς νὰ ἀλλαξοπιστήσουν, νὰ ἐξισλαμισθοῦν. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ ὁποῖος ὡς ἀλείπτης[7] πολλῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων, συνετέλεσε τὰ μέγιστα στὸ νὰ δοξασθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία στοὺς δύσκολους καὶ ἀβάστακτους καιροὺς τῆς Τουρκοκρατίας, μὲ τὸ νὰ ξαναεμφανίσει τὴν ἀφοβία τῶν Χριστιανῶν καὶ τὸ θάρρος μπροστὰ στὸν θάνατο, ὅπως τὴν ἐποχὴ τῶν παλαιῶν μαρτύρων, ἐπεκτείνει αὐτὸ τὸ ἔργο τοῦ ἀλείπτη ἀπὸ τοὺς ὀλίγους καὶ θαρραλέους Νεομάρτυρες σὲ ὅλους τοὺς πιστούς, μὲ τὴν συμβουλὴ ὅτι κάποια μέτρα, ὅσο ἐπώδυνα καὶ σκληρὰ καὶ ἂν εἶναι, ὅπως οἱ φόροι, τὰ χαράτσια, πρέπει νὰ τὰ τηροῦμε καὶ νὰ τὰ πληρώνουμε, διότι αὐτὴ ἡ στέρηση οἰκονομικῶν μέσων, ἡ πτωχοποίηση, εἶναι ἕνα εἶδος μικροῦ μαρτυρίου, γινόμαστε μάρτυρες «τῇ προαιρέσει», προπονούμενοι ἔτσι καὶ γιὰ τὸ πραγματικὸ μαρτύριο, τὸ μαρτύριο τοῦ αἵματος, ἂν χρειασθεῖ. Ἂν φοβούμενοι κάποια κακοπάθεια καὶ στένωση ἀπὸ τὰ πρόστιμα ὑποκύψουμε στοὺς ἐκβιασμοὺς, τί θὰ γίνει, ἂν μᾶς ἀπειλήσουν μὲ τὴν ἀπώλεια τῆς ζωῆς μας, μὲ τὸν φόρο τοῦ αἵματος; Ὅσα διαπιστώνει καὶ συμβουλεύει ὁ Ἅγιος Νικόδημος γιὰ τὰ «δοσίματα» τῆς Τουρκοκρατίας ἰσχύουν καὶ γιὰ τὸ ἐπαίσχυντο, ἀφιλάνθρωπο, τρομοκρατικὸ πρόστιμο τῶν ἑκατὸ εὐρὼ (100 €) ποὺ ἐπέβαλε ἡ κυβέρνηση γιὰ τοὺς ἀνεμβολίαστους, ἐλπίζοντας νὰ τοὺς κατατάξει στοὺς ἐμβολιασμένους, πρᾶγμα ποὺ τὸ ἐπιτυγχάνει μὲ ὅσους ἔχουν ἀσθενῆ πίστη καὶ ὑποχωροῦν γιὰ συγγνωστοὺς καὶ ἀσύγνωστους λόγους. Παραθέτουμε τὸ κείμενο τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου ἀπὸ τὸ «Προοίμιο» τοῦ γνωστοῦ βιβλίου του «Νέον Μαρτυρολόγιον», τὸν πλήρη τίτλο τοῦ ὁποίου σημειώνουμε στὴν ὑποσημείωση:

    «Οἱ νέοι οὗτοι Μάρτυρες, εἶναι παράδειγμα ὑπομονῆς, εἰς ὅλους τοὺς ὀρθοδόξους ὁποὺ τυραννοῦνται ὑποκάτω εἰς τὸν ζυγὸν τῆς αἰχμαλωσίας. Καὶ ἐγὼ ἐδῶ πλέον δὲν ὁμιλῶ, ἀλλὰ ἂς ἔλθουν αὐτοὶ οἱ ἴδιοι Μάρτυρες νὰ ὁμιλήσουν, ὡς ἐκ προσώπου ἐδικοῦ των ζωντανώτερα εἰς τοὺς Χριστιανούς. Τί λοιπὸν τοὺς λέγουν αὐτοί; Ἀδελφοί μας Χριστιανοί. Ἀδελφοί μας ἀγαπητοί, καὶ παμπόθητοι· ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ ἐκλεκτός, καὶ περιούσιος, λάβετε παράδειγμα ὑπομονῆς τῶν θλίψεων ὁποὺ δοκιμάζετε, ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς συναδελφούς σας· ἡμεῖς διὰ νὰ ὑπομείνωμεν ἀνδρείως διὰ τὸν Χριστὸν τὰ παρὰ τῶν ἀλλοπίστων διάφορα μαρτύρια, ἐκληρονομήσαμεν μίαν Βασιλείαν αἰώνιον, καὶ ἐσυναριθμήθημεν μὲ τοὺς παλαιούς, καὶ Ἁγίους Μάρτυρας· καὶ ἐσεῖς, ἂν ὑπομένετε μετὰ εὐχαριστίας, διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τοὺς δαρμούς, τὰς φυλακάς, τὰς ἁλύσεις, τὰς ἀγγαρείας, τὰς ζημίας, τὰ ἀνυπόφορα δοσίματα, καὶ τὰ ἄλλα βάσανα ὁποὺ σᾶς κάμνουν οἱ νῦν κρατοῦντες, βέβαια ὡς Μάρτυρες τῇ προαιρέσει λογίζεσθε κοντὰ εἰς τὸν Θεόν· ἐπειδὴ καθὼς λέγει ὁ Θεῖος Χρυσόστομος ῾῾τὸ Μαρτύριον οὐ τῇ ἀποβάσει κρίνεται μόνον, ἀλλὰ καὶ τῇ προθέσει· οὐκ ἐπειδὰν ἀποτμηθῇ ὁ Μάρτυς, τότε γίνεται Μάρτυς, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ οὗ ἂν τὴν πρόθεσιν ἐπιδείξηται Μάρτυς ἐστί, κἂν μὴ πάθῃ τὰ μαρτύρια᾽᾽· (Ἑρμην. εἰς τὸν ϟε´ Ψαλμ.) Καὶ πάλιν ὁ αὐτός· ῾῾φέρε τοίνυν τὰ συμπίπτοντα γενναίως, τοῦτο γάρ σοι Μαρτύριόν ἐστιν᾽᾽. (Ἑρμην. εἰς τὸν ρκζ´ Ψαλμ.) Ὅθεν καὶ ὡς τῇ προαιρέσει Μάρτυρες λογιζόμενοι, μετὰ θάνατον μέλλετε νὰ συναριθμηθῆτε μὲ ἡμᾶς, καὶ νὰ κατοικήσετε εἰς τόπον φωτεινὸν καὶ πλατύτατον, εἰς τόπον χαρᾶς καὶ ἀναπαύσεως.

    Θέλετε νὰ πληροφορηθῆτε, πῶς εἶναι τοῦτο ἀληθινόν; ἀναγνώσετε τὸν βίον τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ νέου τοῦ ἐν τῷ Καυσοκαλυβίῳ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀσκήσαντος, καὶ θέλετε εὕρετε ἐκεῖ, ὅτι ὁ Ὅσιος αὐτὸς ἠξιώθη ποτὲ μιᾶς τοιαύτης ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεως, ἤγουν, ὑψώθη ὁ νοῦς του εἰς τὰ οὐράνια, καὶ ἐκεῖ εἶδεν ἕνα τόπον, ὡσὰν ἕνα κάμπον πολλὰ εὐρύχωρον, ὡραιότατον, καὶ φωτεινότατον, γεμάτον ἀπὸ παλάτια μεγάλα, καὶ περικαλλέστατα, ἔρημα ὅμως ἀπὸ ἐγκατοίκους, ἐπειδὴ εἰς αὐτὰ τινὰς δὲν ἐφαίνετο, οὔτε Ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος· ταῦτα θεωρῶν ἠπόρει εἰς τὸν ἑαυτόν του, καὶ ἐθαύμαζε, πῶς τὰ τόσον ὡραῖα παλάτια, καὶ ὁ τόσον εὐρύχωρος, καὶ εὔμορφος τόπος, δὲν ἔχουν κανένα ἐγκάτοικον; ὅθεν ἠρώτησε περὶ τούτου τὸν Ἄγγελον ὁποὺ τὸν ὡδήγει· ὁ δὲ ἀπεκρίθη. Ἀκάκιε, ὁ τόπος αὐτός, καὶ τὰ παλάτια ταῦτα εἶναι ἑτοιμασμένα, διὰ νὰ κατοικήσουν εἰς αὐτὰ μετὰ τὸν θάνατον καὶ τὴν κοινὴν ἀνάστασιν, ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ Χριστιανοί, ὁποὺ διὰ τὴν πίστιν, καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ πληρώνουσι δοσίματα εἰς τοὺς Ἀγαρηνούς, καὶ μετὰ εὐχαριστίας ὑπομένουν τὰ κακά, καὶ τὰς θλίψεις, ὁποὺ τοὺς προξενοῦν· ὅθεν καλότυχοι εἶναι ἐκεῖνοι ὁποὺ δίδουν τὰ τοιαῦτα ἀγόγγυστα. Ὤ χαρά, ὢ παρηγορία, ὢ ἀναψυχὴ τῶν τωρινῶν Χριστιανῶν»[8].

    Ἐπίλογος

    Θὰ προσθέσουμε τελειώνοντας ὅσα ἐνθαρρυντικὰ ἐπίσης ἔλεγε ἕνας ἄλλος μεγάλος Ἅγιος τῆς Τουρκοκρατίας, λίγα χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸν Ἅγιο Νικόδημο (1749-1809), ὁ λαϊκὸς διδάχος τοῦ Γένους ἱερομάρτυς Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (1714-1779), ἀμφότεροι καρποὶ τοῦ ἀσκητικοῦ Ἁγίου Ὄρους, τῆς διαχρονικῆς κιβωτοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἦσαν σχεδὸν σύγχρονοι· ὅταν ἐκοιμήθη ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ὁ Ἅγιος Νικόδημος βρισκόταν στὴν ἡλικία τῶν 30 ἐτῶν.

    «Τοῦτο σᾶς λέγω καὶ σᾶς παραγγέλλω· κἂν ὁ οὐρανὸς νὰ κατεβῇ κάτω, κἂν ἡ γῆ νὰ ἀνεβῇ ἐπάνω, κἂν ὅλος ὁ κόσμος νὰ χαλάσῃ, καθὼς μέλλει νὰ χαλάσῃ, σήμερον, αὔριον, νὰ μὴ σᾶς μέλλῃ τί ἔχει νὰ κάμῃ ὁ Θεός. Τὸ κορμί σας ἂς τὸ καύσουν, ἂς τὸ τηγανίσουν· τὰ πράγματά σας ἂς σᾶς τὰ πάρουν· μὴ σᾶς μέλλει· δώσατέ τα· δὲν εἶνε ἰδικά σας. Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται. Αὐτὰ τὰ δύο ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέσῃ, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρῃ, ἐκτὸς καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δύο νὰ τὰ φυλάγετε, νὰ μὴ τὰ χάσετε»[9].

    Ἂς μᾶς πάρουν, λοιπὸν μὲ τὰ πρόστιμα καὶ τοὺς φόρους, μὲ τὰ «δοσίματα», τὰ χρήματα καὶ τὶς περιουσίες μας. Τὸν Χριστὸ νὰ κρατήσουμε καὶ τὴν ψυχή μας νὰ μὴν τοὺς δώσουμε νὰ τὴν θανατώσουν κατὰ τὴν σύσταση τοῦ Κυρίου μας:  «Καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι»[10].

    [1]. Γράφει, μεταξὺ ἄλλων σχετικῶν, ὁ ἐκλεκτὸς ἱστορικὸς καὶ ἄξιος ἐκπαιδευτικὸς Νεκτάριος Δαπέργολας: «Ὅσοι διατηροῦν ἀκόμη μέσα τους τὴν παραμικρὴ σχέση μὲ τὴν πάλαι ποτὲ αὐθεντικὴ ὑπόσταση τῆς ἁγιοτόκου πατρίδας, προχτὲς «ἑόρτασαν» μὲ βουβὸ κλάμα. Αὐτοὶ θὰ τὰ ἑορτάσουν ἄλλη φορὰ τὰ 200 χρόνια ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ Ἐπανάσταση τοῦ Γένους μας. Ὅταν θὰ ξημερώσει…»: Βλ. τὸ μικρὸ ἄρθρο του «Ἐμεῖς θὰ γιορτάσουμε ἄλλη φορά…», ποὺ δημοσιεύτηκε στὸ Διαδίκτυο καὶ στὸ περιοδικὸ Θεοδρομία 23 (2021) 156-157. Βλ. ἐπίσης δυνατὴ σχετικὴ παρέμβαση τοῦ πρ. ἀναπληρωτῆ καθηγητῆ στὸ Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Κωνσταντίνου Βαθιώτη, «Μὴ ἑορτασμὸς 200 ἀντὶ 199 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση», στὸ Διαδίκτυο καὶ στὴν Θεοδρομία 23 (2021) 158-159: Ἐννοεῖ ὅτι ὁ χρόνος πάγωσε γιὰ τοὺς αἰχμάλωτους Ἕλληνες στὸ 2020, ἑπομένως στὰ 199 χρόνια. Θὰ ἀρχίσει νὰ ξανακυλᾶ μετὰ τὴν ὑγειονομικὴ κρίση: «Γιὰ τοὺς αἰχμάλωτους Ἕλληνες τὸ 200ὸ ἔτος τῶν τυράννων ἀντιστοιχεῖ στὸ δικό μας 199ό. Ἄρα δικαιοῦνται καὶ ὀφείλουν νὰ ἑορτάσουν τὸ γνήσιο 200ὸ ἔτος ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση, μόλις παρέλθει ἡ φάση τῆς ὑγειονομικῆς ἀναστολῆς, δηλ. ὅταν τερματισθεῖ ἡ τυραννικὴ παρένθεση τοῦ Ἕλληνα Ναβουχοδονόσορα καὶ τῆς κουστωδίας του».

    [2]. Γιὰ τὴν νέα Τουρκοκρατία βλ. περισσότερα καὶ πειστικὰ εἰς Νεκταριος Δαπεργολας, «Τὸ 1821 καὶ ἡ νέα Τουρκοκρατία», στὸ Διαδίκτυο καὶ στὴν Θεοδρομία 23 (2021) 152-155.

    [3]. Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Τὸ ἁγιασμένο καὶ προδομένο ᾽21, Θεσσαλονίκη 2015, Ἐκδόσεις «Τὸ Παλίμψηστον».

    [4]. Ἡ ὁμιλία δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα «Ἑλληνικὸς Βορρᾶς» τῆς Θεσσαλονίκης, ἡ ὁποία καὶ τὴν ἐσχολίασε ἐνθουσιαστικὰ στὶς 19 Ἀπριλίου τοῦ 1983 στὴν στήλη «Ἡ γνώμη μας». Δημοσιεύθηκε ἐπίσης στὸ βιβλίο μας Ἱεράρχες Ἐθνάρχες, Θεσσαλονίκη 2003, ἐκδόσεις «Τὸ Παλίμψηστον», σελ. 13-47.

    [5]. Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζησης, Ὁ πατριάρχης Γρηγόριος Ε´ στὴ συνείδηση τοῦ Γένους, Ἐκδοτικὸς οἷκος Ἀφῶν Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1986, σελίδες 276.

    [6]. Μουρτάτης = Ἀλλόπιστος, ἀποστάτης. Ἀραβοτουρκική ἡ προέλευση τῆς λέξης.

    [7]. Ἀλείπτης = Αὐτὸς ποὺ ἀλείφει, ποὺ προετοιμάζει τοὺς ἀθλητές, μὲ χρίση ἐλαίου. Ἐδῶ: Αὐτὸς ποὺ προετοιμάζει τοὺς Χριστιανούς γιὰ τὸ μαρτύριο.

    [8]. Νικοδημου Αγιορειτου, Νέον Μαρτυρολόγιον, ἤτοι Μαρτύρια τῶν νεοφανῶν Μαρτύρων, τῶν μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως κατὰ διαφόρους καιροὺς καὶ τόπους μαρτυρησάντων, Ἐκδοτικὸς Οἶκος «Ἀστήρ», Ἀθῆναι 19613, σελ. 14.

    [9]. Ἐπισκόπου Αυγουστινου Καντιωτη, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (1714-1779). (Συναξάριον – Διδαχαί – Προφητεῖαι – Ἀκολουθία), Ἔκδοσις Ἱεραποστ. Ἀδελφότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», Ἀθῆναι 200526, σελ. 193 καὶ Ιωαννου Μενουνου, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχές, Ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ», Ἀθήνα, σελ. 240.

    [10]. Ματθ. 10, 28.

    Ἀπὸ τὸν βίο τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου. (Γεώργιος Τζανάκης)

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    0

    Ἀπὸ τὸν βίο τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου.

    (Πρόχειρο σημείωμα)
    Γράφει ο Γεώργιος Τζανάκης

    Ο καθηγητής της ερήμου…Μέγας Αντώνιος – Ψήγματα Ορθοδοξίας

    Λόγῶ τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου διάβασα πάλι τὸν πρωτότυπο βίου του, ποὺ ἔχει γράψει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. (PG26 837 – 976 ἀπὸ ὅπου οἱ παραπομπές). Ἔχω αὐτὸ τὸ χούϊ νὰ διαβάζω μόνο στὸ πρωτότυπο τοὺς βίους καὶ τὰ ἔργα τῶν ἁγίων. Ἔτσι μ᾿ ἔμαθαν αὐτοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔμαθα (ὅτι ἔμαθα καὶ ἄν ἔμαθα) γιὰ τὴν πίστι. Βεβαίως βλέπω καὶ ὑπάρχουν στὸ διαδίκτυο πολλοὶ καὶ ὡραίοι βίοι τῶν ἁγίων γραμμένοι μὲ πληρότητα καὶ ἀγάπη, ἀλλὰ ἐγὼ ἔχω αὐτὸ τὸ κόλλημα.

    Τελειώνοντας τὸ διάβασμα, (ἄν καὶ μεσάνυχτα) μοῦ ἦρθε μία ἐπιθυμία μερικὰ κομμάτια ποὺ μοῦ ἔκαμαν ἐντύπωσι καὶ ταιριάζουν μὲ τὴν σημερινὴ ἐπικίνδυνη κατάστασι ποὺ ζοῦμε, νὰ τὰ μοιραστῶ μὲ ὅποιον ἔχει τὸν χρόνο νὰ τὰ διαβάσῃ. Καλὸ θὰ ἦταν βέβαια νὰ διαβάσῃ κανεὶς ὁλο τὸν βίο (ἄν δὲν τὸν ἔχει νὰ τοῦ τὸν στείλω) γιὰ νὰ μυριστῇ τὴν εὐωδία τῶν ἁγίων.  

    Ὁ Μέγας Ἀντώνιος ἦταν θεοδίδακτος (θεοδίδακτος γενόμενος ὁ μακάριος. 26.936) καὶ ἔγινε γνωστὸς ὄχι γιὰ κάποια συγγράμματα, οὔτε ἀπὸ τὴν ἔξωθεν σοφία, οὔτε γιὰ κάποια τέχνη παρὰ μόνο γιὰ τὴν θεοσέβειά του. (Οὐ γὰρ ἐκ συγγραμμάτων, οὐδὲ ἐκ τῆς ἔξωθεν σοφίας, οὐδὲ διά τινα τέχνην, διὰ δὲ μόνην θεοσέβειαν ὁ Ἀντώνιος ἐγνωρίσθη.26.973) Αὐτὴ ἡ θεοσέβεια ποὺ λείπει ἀπὸ πολλοὺς σημερινοὺς ποιμένες καὶ δὴ ἐπισκόπους οἱ ὁποῖοι πολλὰ γράφουν, πολλὰ λένε, άλλὰ … καταλήγουν νὰ γίνονται ντελάληδες τῶν κυβερνητικῶν αὐθαιρεσιῶν καὶ νὰ προπαγανδίζουν τὰ ἐμβόλια τῶν  ἀντιχρίστων.

    Μεγάλο μέρος ἀφιερώνει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος στὴν δράσι τῶν δαιμόνων, στὶς μεθοδεῖες τους ἀλλὰ καὶ στὸν τρόπο ποὺ τοὺς ἀντιμετώπισε ὁ Μέγας Ἀντώνιος  καὶ στὴν περὶ τῶν δαιμόνων διδασκαλία του. Διδάσκει νὰ μὴν τρομοκρατεῖται ἡ διάνοιά μας ἀπὸ ὅσα συμβαίνουν, οὔτε νὰ καλλιεργοῦμε δειλία στὴν ψυχή μας, οὔτε νὰ πλάθουμε φόβους (μὴ προκαταπίπτωμεν τῇ διανοίᾳ, μηδὲ λογιζώμεθα ἐν τῇ ψυχῇ δειλίας, μηδὲ ἀναπλάττωμεν ἑαυτοῖς φόβους, 26.904) Θέλει νὰ ὁδηγήσει τοὺς ἀνθρώπους στὴν ἀφοβία καὶ τὴν ἀσφάλεια (πρὸς ἀσφάλειαν καὶ ἀφοβίαν·26.904). Ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἐπιχειροῦν οἱ σημερινοὶ ψευδοποιμένες, ποὺ δημιουργοῦν καὶ καλλιεργοῦν τὸν φόβο, τὴν ἀνασφάλεια καὶ τὴν ἀπόλυτη σύγχισι. Ὅτι οἱ ἐνέργειες καὶ ἡ διδασκαλία τῶν ποιμένων θὰ εἶναι διδασκαλία τῶν δαιμόνων καὶ ὄχι τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων, ἰσχύει καὶ γιὰ τότε, ποὺ οἱ ἀρειανοὶ κατέλαβαν τὴν ἐκκλησία ὅπως καὶ γιὰ σήμερα ποὺ οἱ ὁμοιδεάτες τους οἱκουμενιστὲς ἔχουν δημιουργήσει  τὴν παροῦσα κατάστασι. (Οὐκ ἔστι γὰρ τῶν ἀποστόλων αὕτη ἡ διδασκαλία, ἀλλὰ τῶν δαιμόνων, καὶ τοῦ πατρὸς αὐτῶν τοῦ διαβόλου·26.960) 

    Τὸν ὀργὴ ποὺ προέβλεπε ὁ Μέγας Ἀντώνιος ὅτι θὰ καταλάβει τὴν Ἐκκλησία καὶ ὅτι θὰ παραδοθῇ σὲ ἄνθρώπους ὁμοίους μὲ τὰ ἄλογα κτἠνη ποὺ θὰ περικυκλώνουν τὴν ἁγία Τράπεζα καὶ θὰ λακτίζουν, ὥστε νὰ βδελυχθῇ τὸ θυσιαστήριο τοῦ Θεοῦ, δὲν τὴν βλέπουμε καὶ σήμερα ποὺ ἡ Ἐκκλησία παραδόθηκε στὰ χέρια τῶν μασκαρεμένων ποιμένων καὶ ὁ ναὸς καὶ τὸ θυσιαστήριο ἔγιναν θέατρο γιὰ κλόουν  καὶ παληάτσους; (26 957  Μέλλει τὴν Ἐκκλησίαν ὀργὴ καταλαμβάνειν, καὶ μέλλει παραδίδοσθαι ἀνθρώποις ὁμοίοις ἀλόγοις κτήνεσιν. Εἶδον γὰρ τὴν τράπεζαν τοῦ Κυριακοῦ, καὶ περὶ αὐτὴν ἑστῶτας ἡμιόνους κύκλῳ πανταχόθεν, καὶ λακτίζοντας τὰ ἔνδον οὕτως, ὡς ἂν ἀτάκτως 26.960  σκιρτώντων κτηνῶν γένοιτο λακτίσματα. Πάντως δὲ ᾔσθεσθε, φησὶ, πῶς ἐστέναζον· ἤκουσα γὰρ φωνῆς λεγούσης· Βδελυχθήσεται τὸ θυσιαστήριόν μου.) 

    Δὲν κοινωνοῦσε μὲ τοὺς τότε σχισματικοὺς καὶ αἱρετικούς καὶ παράγγελνε στοὺς ἀνθρώπους ὅτι ἡ φιλία καὶ ἡ ὁμιλία μαζί τους εἶναι ἀπώλεια ψυχῆς, καὶ νὰ μὴν τοὺς πλησιάζουν καθόλου. ( Οὔτε γὰρ Μελετιανοῖς τοῖς σχισματικοῖς ποτε κεκοινώνηκεν, εἰδὼς αὐτῶν τὴν ἐξ ἀρχῆς πονηρίαν καὶ ἀποστασίαν· οὔτε Μανιχαίοις, ἢ ἄλλοις τισὶν αἱρετικοῖς ὡμίλησε φιλικὰ, ἢ μόνον ἄχρι νουθεσίας τῆς εἰς εὐσέβειαν μεταβολῆς· ἡγούμενος καὶ παραγγέλλων τὴν τούτων φιλίαν καὶ ὁμιλίαν βλάβην καὶ ἀπώλειαν εἶναι ψυχῆς. Οὕτω γοῦν καὶ τὴν τῶν Ἀρειανῶν αἵρεσιν ἐβδελύσσετο, παρήγγελλέ τε πᾶσι μήτε ἐγγίζειν αὐτοῖς, μήτε τὴν κακοπιστίαν αὐτῶν ἔχειν. 26.940 ) Οἱ σημέρινοὶ διάδοχοι τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου (καὶ οἱ πλέιστοι τῶν ἀνὰ τὴν οίκουμένη ἀρχιερέων) ὄχι μόνο μὲ σχισματικοὺς ἀλλὰ καὶ μὲ αἰρετικοὺς καὶ ἀλλοπίστους συναγελάζονται καὶ χαριεντίζονται καὶ συμφωνοῦν ὅτι ὅλοι μαζὶ πιστεύουν στὸ ἴδιο .. Θεό. Καὶ εἶναι ἀλήθεια αὐτὸ μόνον ποὺ δὲν εἶναι ὁ Θεὸς τοῦ Ἀντωνίου καὶ τοῦ Ἀθανασίου ἀλλὰ ὁ σατανᾶς καὶ ὁ ἀντίχριστός του. 

    Ὅταν οἱ ἁρειανοὶ σὲ συνεργασία μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία ἐδίωκαν τὴν Ἐκκλησία κατέβηκε ἀπὸ τὸ ὅρος πῆγε στὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἀποκήρυξε τὴν αἱρεσι λέγοντας ὅτι εἶναι πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου (Εἶτα παρακληθεὶς παρά τε τῶν ἐπισκόπων καὶ τῶν ἀδελφῶν πάντων, κατῆλθεν ἀπὸ τοῦ ὄρους· καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν, τοὺς Ἀρειανοὺς ἀπεκήρυξεν· αἵρεσιν ἐσχάτην λέγων εἶναι ταύτην, καὶ πρόδρομον τοῦ Ἀντιχρίστου. 26.941) 

    Ἅγιέ μου, ἐσὺ ποὺ τράβηξες τόσα ἀπὸ τοὺς δαίμονες, ἀλλὰ ἔλαβες καὶ τόση χάρι καὶ ἀφοβία ἀπὸ τὸν Θεό· βλέπεις τὴν ἀθλία κατάστασι στὴν ὁποία ἔχωμε βρεθῇ λόγῳ τῆς ἀπιστίας, τῆς ἐξαχρειώσεως καὶ τῆς ραθυμίας μας. Βλέπεις ποιὰ ἄλογα μασκοφορεμένα κτήνη λαχτίζουν καὶ χοροπηδοῦν γύρω ἀπὸ τὴν ἁγία τράπεζα. Βλέπεις τὶς Ἐκκλησίες σου νὰ θεωροῦνται βδελυρὰ μολυντήρια ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς ἀχρίστους καὶ ἀντιχρίστους, -βαφτισμένους, ὅμως καὶ προοδευμένους νεοέλληνες- ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες μας. Βλέπεις τὸν λαὸ νὰ ἐκβιάζεται, νὰ παραπλανᾶται, νὰ τρομοκρατεῖται καὶ νὰ μὴν καταλαβαίνει λόγῳ τῆς ἀναισθησίας, τῆς δειλίας καὶ τοῦ φιλοτομαρισμοῦ ποὺ καλιέργησαν καὶ οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες. Σίγουρα θὰ βλέπεις καὶ αὐτὰ ποὺ δὲν βλέπουμε ἐμεῖς. Βοήθησέ μας. Κάνε μας νὰ αἰσθανθοῦμε τὴν δική μας ἀποστασία καὶ νὰ μετανοήσουμε. Ἀλλά καὶ τὴν ἀδυναμία τῶν δαιμόνων νὰ ἐννοήσουμε, καὶ ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι ἕνα θέατρο ποὺ παίζουν στὴν σκηνὴ καὶ μᾶς φοβίζουν σὰν νἄμαστε παιδάκια (οἱ δαίμονες, μηδὲν δυνάμενοι, παίζουσιν ὡς ἐπὶ σκηνῆς, ἀλλάττοντες τὰς μορφὰς, καὶ τοὺς παῖδας ἐκφοβοῦντες, τῇ τῶν ὄχλων φαντασίᾳ καὶ τοῖς σχηματισμοῖς·26.888 ) καὶ ἄνοιξε τὰ μάτια μας νὰ δοῦμε ὅτι αὐτοὶ, καὶ οἱ ἐξ ἀνθρώπων συνεργοί τους, δὲν ἔχουν ἐξουσία οὔτε στὰ γουρούνια, ἄρα πολὺ περισσότερο δὲν ἔχουν ἐξουσία στοὺς κατ᾿ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἀνθρώπους (Εἰ δὲ μηδὲ χοίρων ἔχουσιν ἐξουσίαν, πολλῷ μᾶλλον τῶν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ γεγενημένων ἀνθρώπων οὐκ ἔχουσι. 26.888) Κατέβα  στὴν σύγχρονη Ἀλεξάνδρεια μας γιὰ νὰ χαρῇ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀναθεματιστοῦν οἱ χριστομάχοι καὶ αἰρετικοί. (Οἱ μὲν οὖν λαοὶ πάντες ἔχαιρον ἀκούοντες παρὰ τοῦ τοιούτου ἀνδρὸς ἀναθεματιζομένην τὴν χριστομάχον αἵρεσιν·26.941)  

     

    Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 17 Ἰανουαρίου 2022

     

     

    Το ορθόδοξο και το «ορθόδοξο βιβλίο». Περί «Ασκητικής της αγάπης» και άλλων βιβλίων…

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    0

    Το ορθόδοξο και το «ορθόδοξο βιβλίο». Περί «Ασκητικής της αγάπης» και άλλων βιβλίων…

    πρωτ. Ιωάννης Φωτόπουλος

    Το ορθόδοξο και το «ορθόδοξο βιβλίο». Περί «Ασκητικής της αγάπης» και άλλων βιβλίων...

    Σχόλιο Χ. Βλαμάκη (orthopraxia.gr): Μπας και καταλάβουν μερικοί πόσο επικίνδυνα είναι τα (Καζαντζακικά) ψευτοπρότυπα που κυκλοφορούν, και πόσο μεγάλη είναι η ζημιά σήμερα. Άντε μετά να αποδείξεις ότι η Ασκητική της Αγάπης, ή η «Αγία Επιστολή» είναι αιρετικά έντυπα. Πόσο μάλλον τα βιβλία του Κεμπισίου, που με την “Μίμηση του Χριστού” ειδικά την πάτησαν και άγιοι άνθρωποι. 

    Δεν θα μπω στον πειρασμό να απαντάω σε άλλα σχόλια πάνω στο θέμα Τζόκοβιτς. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Στην τελική «Μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν»;

    Clickbait, νερόβραστα και αγαπολογίες μπορεί να βρει κανείς σε πολλά ιστολόγια σήμερα, εδώ (με την Χάρη του Θεού) όχι. 


    ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΣΠΕΡΙΔΑ ΤΗΣ Ι.Μ.ΚΗΦΙΣΙΑΣ, ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ & ΩΡΩΠΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ:

    «Η ΑΛΛΟΙΩΣΙΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ»

    Τό βιβλίο ἀπό τήν ἐφεύρεση τῆς γραφῆς ἀποτέλεσε ἕνα μέσο γνώσεως. Κάθε ἀνθρωπος διψασμένος γιά γνώση τοῦ κόσμου πού τόν περιβάλλει, γιά γνώση τῆς ἱστορίας καί τοῦ νοήματος τῆς ὑπάρξεώς του κατέφευγε στή μελέτη βιβλίων. Ὅσο πιό παλιά ἀνατρέχουμε μαθαίνουμε πόσο προσεκτικά γραμμένα διακοσμημένα καί βιβλιοδετημένα ἦσαν τά βιβλία, ἀλλά καί πόσο πολύτιμα, ἀκριβά καί δύσκολο ἦταν νά ἀποκτηθοῦν.

    Μέ τήν εἰσβολή τῆς τεχνολογίας τά τελευταῖα 40 χρόνια φαίνεται πώς χάθηκε ἡ δύναμη τοῦ βιβλίου. Ἡ εὐκολία καταναλώσεως εἰκόνων, γνώσεων καί ἰδεῶν πού προσφέρει ἡ τηλεόραση καί τό διαδίκτυο ἔκαναν γιά πολλούς τό βιβλίο δυσκολοχώνευτο καί βαρετό. Σήμερα ὑπάρχει καί τό λεγόμενο ἠλεκτρονικό βιβλίο.

    Γιά μᾶς τούς Χριστιανούς τό πνευματικό βιβλίο εἴτε στήν κλασσική εἴτε στήν ἠλεκτρονική του μορφή παραμένει ἀπαραίτητο βοήθημα γιά τήν πνευματική μας τροφοδοσία.

    Νομίζω πάντως -χωρίς νά ἀκυρώνω τή μελέτη μέσω internet- ὅτι τά γρήγορα περάσματα πνευματικῆς μελέτης στό διαδίκτυο, ἕνα εἶδος fastfood δέν μποροῦν νά μᾶς ὠφελήσουν τόσο, ὅσο ἡ ἤρεμη καί συστηματική μελέτη ἑνός πνευματικοῦ βιβλίου μέ ἐνδεχόμενες ὑπογραμίσεις καί σημειώσεις καί χωρίς τήν κόπωση τῆς ἠλεκτρονικῆς ὀθόνης.Ὁ ἱερός Χρυσόστομος τονίζει σέ σχέση μέ τά βιβλία ὅτι δέν θά ἔπρεπε νά ἔχουμε ἀνάγκη τά γράμματα, ἀλλά νά ἔχουμε καθαρό βίο καί ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά παίρνει τή θέση τῶν βιβλίων στίς ψυχές μας. Καί ὅπως αὐτά εἶναι γραμμένα μέ μελάνι ἔτσι καί οἱ καρδιές μας νά ἔχουν γραφεῖ μέ τό ἅγιο Πνεῦμα. Ὁ Θεός καί στήν Πι Δ. δέν μιλοῦσε μέ γράμματα στούς Πατριάρχες καί στούς προφῆτες, αλλά αὐτός ὁ Ἴδιος ἐπειδή εἶχαν καθαρό νοῦ. Καί ὁ Ἀπ. Παῦλος γράφει ὅτι ἔχουμε λάβει τό νόμο ὄχι σέ λίθινες πλάκες ἀλλά στίς σάρκινες πλάκες τῆς καρδιᾶς. Ἀλλά ἐπειδή καί οἱ Ἑβραῖοι πέσανε σέ ἄβυσσο κακίας εἶχαν ἀνάγκη ἀπό ὑπενθύμιση τῶν ἐντολῶν μέσω τῶν βιβλίων καί ἐπειδή καί ἐμεῖς ἀποκρούσαμε τή Χάρη χρησιμοποιοῦμε τά βιβλία.

    Ἀπαραίτητη ἡ μελέτη τῶν πνευματικῶν βιβλίων

    α) γιά γνώση τῶν δογματικῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεώς μας. Γιά νά γνωρίζουμε ποιός εἶναι ὁ Θεός πού πιστεύομε. Γιά νά μάθουμε τί εἶναι Ἐκκλησία καί ἱερά Μυστήρια Γιά νά γνωρίσουμε τήν ἀλήθεια γιά τόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο, γιά τήν πτώση καί τή σωτηρία μας.

    β) γιά νά μάθουμε πῶς πρέπει νά ζοῦμε ὡς χριστιανοί. Νά μάθουμε γιά τίς θεοποιές ἀρετές καί τίς θεομίσητες ἁμαρτίες Πῶς νά ἀγωνιζόμαστε κατά τῆς ἁμαρτίας. πῶς νά ξεφεύγουμε τίς ἐνέδρες τοῦ διαβὀλου. Πῶς νά προσέχουμε τίς αἰσθήσεις καί τό νοῦ μας. Πῶς νά προσευχόμαστε ἀληθινά.

    γ) γιά νά μάθουμε νά προφυλαγόμαστε ἀπό τίς αἱρέσεις καί τήν πλάνη. Νά ξεχωρίζουμε τό χρυσάφι από τό μπακίρι τήν ηρα ἀπό τό στάρι.

    Ἀπό τά ἀνωτέρω καταλαβαίνουμε ὅτι ἡ μελέτη τῶν βιβλίων δέν γίνεται γιά νά ἱκανοποιήσουμε ἁπλῶς τήν φιλομάθεια και τήν περιέργειά μας, νά ἀποκτήσουμε θρησκευτικές γνώσεις καί πληροφορίες καί νά τίς ἐκθέτουμε δεξιά κι ἀριστερά μέ μιά δόση κενοδοξίας. Δέν μελετοῦμε γιά νά μάθουμε ὅ, τι διαβάζουμε ἀπέξω. Διαβάζουμε πρός πνευματική μας ὠφέλεια καί οἰκοδομή, γιά στηριγμό μας στήν πίστη καί πνευματική παρηγορία στούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις.

    Νά μερικά χαρακτηριστικά τῆς πνευματικῆς μελέτης.

    – Μελετοῦμε ἀργά καί προσεκτικά ἀφοῦ κάνουμε τό σταυρό μας ἤ μιά σύντομη προσευχή

    – Μελετοῦμε μέ εὐλάβεια καί φόβο Θεοῦ

    – Ὅταν δέν κατανοοῦμε κάτι τό μελετοῦμε καί πάλι. Ἄν καί πάλι δέν τό καταλάβουμε ζητοῦμε τή βοήθεια τοῦ πνευματικοῦ ἤ κάποιου άδελφοῦ μας ἐμπειρότερου. Σέ κάθε περίπτωση ὅταν τό βιβλίο εἶναι κάποιου ἁγίου συνεχίζουμε τή μελέτη ἀφήνοντας τό ἀπόσπασμα πού δέν κατανοήσαμε ἀποκομίζοντας ὠφέλεια ἀπό τό ὑπόλοιπο βιβλίο. Λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος ὅτι ὁ Θεός βλέποντας τήν προθυμία σου στή μελέτη δέν θά σέ παραβλέψει. Καί ἄν δέν βρίσκεις ἄνθρωπο νά σέ διδάξει αὐτός ὁ ἴδιος θά σοῦ ἀποκαλύψει ὅ, τι ζητᾶς. Ἀλλά, γράφει, ἀκόμη κι ἄν δεν καταλαβαίνεις, ἀπό τήν ἀνάγνωση καί μόνο λαμβάνεις πολύν ἁγιασμό.

    – μελετοῦμε χωρίς ἄγχος νά τελειώσουμε τό βιβλίο. Διαβάζουμε ὅσο μποροῦμε σύμφωνα μέ τὄ χρόνο πού ἔχουμε στή διάθεση μας.

    – συνδυάζουμε ὅσο γίνεται τήν μελετη μέ τήν προσευχή μας, γιατί μέ τή μελέτη συγκεντρώνεται καί φωτίζεται ὁ νοῦς, γεμίζει μέ ἀγαθές ἔννοιες καί ἐνδυναμώνεται γιά προσευχή..

    Ἡ μελέτη τῶν πνευματικῶν βιβλίων ἀπαιτεῖ μέχρι κανείς νά ἀντιληφθεῖ τήν ὠφέλεια πού κομίζουν, κάποια θυσία. Πολλές φορές ἡ μελέτη γίνεται ἐπίπονη. Πάντως, ὅπως λέγουν οἱ ἅγιοι Πατέρες, οὐδείς ἀνῆλθεν εἰς τόν οὐρανόν μετά ἀνέσεως. Καί πρέπει νά κόψουμε θεάματα, χαζά διαβάσματα, λόγια μάταια καί ἀνώφελες ἐνασχολήσεις γιά νά δώσουμε χῶρο στήν μελέτη καί τήν προσευχή. Ἀλλιῶς δέν ὠφελεῖ νά λέμε στήν ἐξομολόγηση τά παραπατήματά μας καί νά γκρινιάζουμε γιά τίς πτώσεις μας καί τό γεγονός ὅτι παραμένουμε ἀδιόρθωτοι. Λέει πάλι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ὅτι δέν πρέπει νά προφασιζόμαστε ὅτι λόγω ἐργασίας καί φροντίδων δέν προλαβαίνουμε νά διαβάσουμε καί ὅτι αὐτό ταιριάζει στούς μοναχούς. Λέει ὅτι ἐμεῖς ἐπειδήεἴμαστε μέσα στόν κόσμο ἔχουμε περισσότερη ἀνάγκη νά μελετοῦμε.

    Τελικός στόχος τῆς μελέτης εἶναι νά ἑλκύσουμε τή Θεία Χαρη καί μέ τή βοήθεια τῆς προσευχῆς νά γραφεῖ ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά μας.

    Καί ἐρχόμαστε τώρα στήν ἐπιλογή τῶν πνευματικῶν βιβλίων. ὅπως λέει καί πάλι ὁ ἱερός Χρυσόστομος πρέπει νά ἀποκτοῦμε τέτοια βιβλία, πού καί μόνο μέ τήν παρουσία τους στά σπίτια μας διώκουν κάθε διαβολική ἐνέργεια.

    Τί βιβλία διαβάζουμε. Κυρίως καί πρωτίστως τήν Καινή καί Παλαιά Διαθήκη. Τούς λόγους τοῦ Κυρίου μας καί τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Τά τέσσερα εὐαγγέλια τίς πράξεις τῶν Ἀποστόλων τίς ἐπιστολές τοῦ Ἀπ. Παύλου, τοῦ Πέτρου τοῦ Ἰωάννου τοῦ Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου Ἰούδα καί τήν Ἀποκάλυψη. Ὅλα τά βιβλία τῆς Π. Διαθήκης καί γενικῶς τά βιβλία τῆς ἁγίας Γραφῆς πού περιλαμβάνονται στόν Κανόνα, τόν κατάλογο πού ἐνέκρινε ἡ Στ΄Οἰκουμενική Σύνοδος. Δέν μελετοῦμε ἀπό περιέργεια τά ἀπόκρυφα ψευδεπίγραφα καί νόθα βιβλία πού ἔχουν ἀπορρίψει οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπως αὐτό τό ψευτικό εὐαγγέλιο τοῦ Ἰούδα πού δημιουργοῦν σύγχυση στήν ψυχή μας. Μελετοῦμε μέ τή βοήθεια ἑνός σελιδοδείκτη λίγο-λίγο μέ προσοχή ζητώντας τό φωτισμό τοῦ Θεοῦ.

    Βέβαια ἡ ἁγία Γραφή δέν εἶναι πάντοτε εὔκολη στήν κατανόησή της καί χρειάζεται ἑρμηνεία. Αὐτήν τήν ἑρμηνεία δίνουν οἱ ἅγιοι Πατέρες. Ὁ ἱερός χρυσόστομος ἔχει ἑρμηνεύσει τά περισσότερα βιβλία τῆς Κ. Διαθήκης, ἔχει γράψει ὁμιλίες πού ἑρμηνεύουν πολλά βιβλία τῆς π. διαθήκης καί τούς Ψαλμούς. Ἑρμηνεία τὼν Ψαλμῶν ἔχει κάνει καί ὁ μ. Ἀθανάσιος καί ἄλλοι πατέρες ὅπως ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας ἔχουν ερμηνεύσει ἄλλα βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ὁ Θεοφύλακτος Βουλγαρίας ἔχει ἑρμηνεύσει τά τέσσαρα Εὐαγγέλια καί ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὅλες τῆς Ἐπιστολές τοῦ Ἀπ. Παύλου καί τίς λεγόμενες Καθολικές Ἐπιστολές στίχο πρός στίχο καθώς καί ὅλους τούς Ψαλμούς. Ὅποιος ἔχει ζῆλο γιά πληρέστερη κατανόηση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά ἀνατρέχει στίς ἑρμηνεῖες αὐτές τῶν Πατέρων.

    Πλήν τῆς ἑρμηνείας τῶν ἁγιων Πατέρων μπορεῖ κάποιος νά ἐντρυφᾶ καί σέ ἄλλα ἔργα τῶν ἁγίων πατέρων π..χ. τῶν τριῶνἱεραρχῶν πού ἔχουν ὁμιλίες γιά τό γάμο γιά τή μοναχική ζωή, γιά τήν ἐλεημοσύνη γιά τήν ἀγάπη τόν φθόνο, γιά τήν προσευχή καί τήν κατάνυξη. Ὅποιος θέλει νά γνωρίσει βαθύτερα τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας μπορεῖ νά διαβάσει λόγους π.χ. τοῦ ἁγιου Ἀθανασίου κατά Ἀρειανῶν καί τῶν ἄλλων Πατέρων πού μάχονται κατά τῶν αἱρέσεων μέ ἐπιχειρήματα ἀπό τήν ἁγία Γραφή καί τήν ἱερά Παράδοση. Ὁ περισσότερο ζηλωτής μπορεῖ π.χ. νά διαβάσει τό ἔργο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Ἐκδοσις Ὀρθοδόξου Πίστεως μιά σύνοψη τῆς ὀρθοδόξου διδασκαλίας. Γιά τήν οίκοδομή μας στή χριστιανική ζωή μελετοῦμε τόν ἱερό Συναξαριστή, δηλ. τούς βίους τῶν ἁγίων, τό νέο μαρτυρολόγιο μέ τους βίους τῶν νεομαρτύρων, τό Γεροντικό μέ τίς διηγήσεις καί τά ἀποφθέγματα τῶν Ὁσίων, τόν ἀόρατο πόλεμο καί τά πνευματικά Γυμνάσματα τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ ἁγιορείτου,(ἔχει μιά δυσκολία στήγλῶσσα ἀλλά μέ λίγη ἐπιμονή συνηθίζεις καί ἀγαπᾶς αὐτά τά κείμενα). Τίς διδαχές τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τήν Κλίμακα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου πού ὑπάρχει σέ ὡραία μετάφραση, τά ἀσκητικά τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ καί τά ἀσκητικά τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, καί τοῦ ἀββᾶ Δωροθέου τἠ διδασκαλία τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Ν. Θεολόγου, κειμενα τῆς Φιλοκαλίας κλπ. καί τά κείμενα τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Καβάσιλα περί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί περί τῆς Θ. Λειτουργίας. ὅλα τοῦτα μοιάζουν καλογερικά, ὅμως ὁ ἀγὠνας κοσμικῶν καί μοναχῶν εἶναι κοινός. Διαβάζουμε τά κατορθώματα καί τή διδασκαλία τῶν ἁγίων θαυμάζουμε καί προσπαθοῦμε νά κάνουμε καί ἐμεῖς μέ τή βοήθεια τοῦ πνευματικοῦ μας ὅ, τι μποροῦμε καλλίτερο ἀπό φιλότιμο. Ἀλλά αὐτό τό περιβόλι τῶν πατερικῶν βιβλίων εἶναι εὐωδιαστό καί ὁ δρόμος πού ὑποδεικνύουν οἱ ἅγιοι ἀσφαλής, διότι πρῶτα ἐβίωσαν τήν ἐν Χριστῷ ζωή καί στή συνέχεια τήν ἐδίδαξαν φωτισθέντες ἀπό τό ἅγιο Πνεῦμα.

    Ἀπό τή νεώτερη γραμματεία ὠφέλιμα εἶναι τά ἔργα τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς ἄνθρωπος καί Θεάνθρωπος καί ὀρθοδοξία καί Οἰκουμενισμός, τοῦ ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς… ἀπό τή ρωσική παράδοση οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ, ὁ βίος τοῦ ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης καί ὅλων τῶν ρώσων στάρετς πού ἔχει ἐκδόσει ἡ ἱερά Μονή Παρακλήτου. Ἀπό τήν ρουμανική γραμματεία ἡ διδασκαλία τοῦ γέροντος Κλεόπα καί τό ρουμανικό γεροντικό. Ἐπίσης δύσκολα ἀλλά ὠφελιμα μέ θεολογικό βάθος τά βιβλία τοῦ γέροντος Σωφρονίου τοῦ Essex, κυρίως ὁ Ἅγιος Σιλουανός.

    Ἀπό τά νεώτερα πνευματικά βιβλία στήν Ἑλλάδα, τά μικρά βιβλιαράκια πού ἔγραψε ὁ γἐρων Παϊσιος καί τά 6 βιβλία μέ τίς διδαχές του που ἐξ΄δωσε τό ἡσυχαστήριο τοῦ ἁγίου ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, Βίος καί λόγοι τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, Βίου τοῦ Γέροντος Ἰακώβου κλπ. Εἶναι ἐνδεικτική ἡ ἀναφορά τῶν τίτλων αὐτῶν. Τό κριτήριο ἐπιλογῆς εἶναι βασικά ἡ ἁγιότης τῶν συγγραφέων. Ὑπάρχουν καί σύγχρονοι συγγραφεῖς ὀρθοδοξότατοι καί ἀξιολογότατοι, ἀλλά χρειάζεται προσοχή στήν ἐπιλογή μας. Ἐννοεῖται ὅτι δέν πρέπει κἄν νά πλησιάζουμε ἀπό περιέργεια βιβλία, φυλλάδια καί περιοδικά αἱρετικῶν τά ὁποῖα, ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος διεγείρουν μέσα μας τό πνεῦμα τῆς βλασφημίας. Ἐκτός αὐτῶν ὅμως ὑπάρχουν καί βιβλία μέ ὀρθόδοξο ἔνδυμα, ἀλλά χωλαίνουν ὡς πρός τήν ὀρθότητα τοῦ περιεχομένου τους. Πολλά ἀπ΄ αὐτά εἶναι διάσημα καί πολυδιαφημισμένα, ἀλλά δυστυχῶς ἀπομακρύνουν τήν καρδιά μας ἀπό τήν ὀρθή πίστη καί τήν μοναδικότητα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας. Θά ἀναφερθῶ σέ μερικά ἀπό αὐτά.

    1) Τῆς μοναχῆς Γαβριηλίας Ἡ ἀσκητική τῆς ἀγάπης πού ἀφορᾶ τή Γερόντισσα Γαβριηλία. Τί συμβαίνει ἐδῶ; Ὅλο τό βιβλίο διαπνέεται ἀπό συγκρητισμό. Ἡ ἴδια γράφει ὅτι πῆγε στήνἸνδία παίρνοντας μαζί της τήν Ἁγία Γραφή καί τό βιβλίο τοῦ γκουρού Σιβανάντα. Ἔμενε μέσα σέ ἰνδουϊστικά μοναστήρια χωρίς νἀ ἐκκλησιάζεται οὔτε τίς μεγάλες γιορτές καί συμμετεῖχε στίς τελετές τῶν Ἰνδουϊστῶν. Ἀγκάλιαζε τά δέντρα γιά νά πάρει ἐνέργεια καί δέν ἔπαιρνε στήν ἀγκαλιά της μικρά παιδιά γιατί τό μαῦρο χρῶμα τοῦ ράσου της θά τά ἔβλαπτε. Θεράπευε μέ τά χέρια της ὅταν κοκκίνιζαν! Ἡ παγίδα στήν ὁποία πέφτουν οἱ ἀναγνῶστες θεωρώντας τήν Ἀσκητική τῆς Ἀγάπης» ὡς ὀρθόδοξο βιβλίο, συνίσταται στήν προσφορά της μοναχῆς Γαβριηλίας στούς ἀρρώστους. Συγκινοῦνται ὅσοι διαβάζουν αὐτά καί ἀπό τό ἐξωτικό κλῖμα τοῦ βιβλίου πού φορτίζει τή φαντασία καί μέσα σέ μιά συναισθηματική λάβα πού τούς περιβάλλει λιώνουν μέσα στή συνείδησή τους τό σπουδαιότερο γιά τόν Χριστιανό : τήν ἀλήθεια τῆς μοναδικότητος τῆς σωτηρίας διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ όρθοδόξῳ πίστει λατρεία καί ζωῇ .

    2) Τά βιβλία τοῦ Κυριάκου Μαρκίδη «Τό Ὄρος τῆς Σιωπῆς», «Τά δῶρα τῆς ἐρήμου», «Ταξίδι μέ τόν λέοντα». Τό πρῶτο βιβλίο μέ ἐπικάλυμμα ὀρθοδοξίας παρέσυρε πολλούς ἀναγνῶστες, καθώ ἔχει ἀναφορές σέ κάποιον ὀρθόδοξο μοναχό τόν π. Μάξιμο-πρόκειται μᾶλλον γιά ψευδόνυμο- καί περιέχει πολλά ἀποσπάσματα ἀπό πατερικά βιβλία. Ὅμως τό «ὄρος τῆς σιωπῆς», σιωπηρό ὡς πρός τή σταθερή ἀναφορά του στόν Χριστό, εἶναι γεμᾶτο ἀπό αποκρυφιστικούς ὅρους, ὅπως «αὔρα», «συνειδητότητα», «μάτι ἐνατένισης» «ροή ἐνεργείας». ὁ συγγραφέας θεωρεῖ ὅτι ἀπελευθερώθηκε ἀπό τόν ὑλισμό μέ τή μελέτη ἀποκρυφιστικῶν κειμένων ὅπως τῆς μπλαβάτσκυ, τῶν γκουρού Κρισναμούρτι καί Μαχαρίσι μαχές γιόγκι. Ἀποκαλεῖ τούς Ψαλμούς «ἄλλη μορφή διαλογισμοῦ», ἐπαινεῖ τό Θιβέτ καί θεωρεῖ τό ἅγιον Ὄρος τό Θιβέτ τῆς Δύσεως. ἀποδέχεται ὅλων τῶν εἰδῶν τίς σεξουαλικές σχέσεις «ἀπό τίς πιό χυδαῖες ὡς τίς πιό ὑψηλές» γιατί λέει βοηθοῦν τόν ἄνθρωπο νάφθάσεις τό θεῖο ἔρωτα, οἱ ἀσκήσεις τῶν μοναχῶν τοῦθυμίζουν γιόγκα δέχεται τήν ἀποκατάσταση τῶν πάντων ὅ, τι δηλαδή ἀντίθετα από αὐτό πού διδάσκει ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός καί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὅλοι ἀνεξαιρέτως κάποια στιγμή θά πᾶνε στόν Παράδεισο. τά ἴδια καί χειρότερα διαβάζουμε καί στό δεύτερο βιβλίο, ἐνῶ τό τρίτο δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τόν χριστιανισμό, εἶναι ἕνα καθαρά ἀποκρυφιστικό βοήθημα. Ὑπάρχει καί τό τελευταῖο του βιβλίο «ὁ μέσα ποταμός», ὅπου ἀκολουθεῖ τό ἴδιο πνεῦμα καί ταυτίζει τίς ἐμπειρίες τῶν ἁγίων μέ τίς δαιμονικές ἐμπειρίες τῶν μάγων καί ἀποκρυφιστῶν. Παραθέτω μιά μόνο φράση του : «μεγάλοι χριστιανοί γέροντες καί ἅγιοι φημίζονται γιά τά ἐκπληκτικά τους χαρίσματα, ὅπως ἡ διόραση, ὁ προφητικός ὁραματισμός, οἱ θεραπευτικές ἰκανότητες, ἡ αἰώρηση, ἡ τηλεμεταφορά καί τά παρόμοια, τά ὁποῖα θεωρεῖται ὅτι ἀπαντῶνται μόνο στίς ἀνατολικές θρησκεῖες καί τό σαμανισμό». Ὀρθά γιά τόν Κυριάκο Μαρκίδη ὁ ἐπίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος λέει ὅτι οἱ ίδέες του κινοῦνται στό χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καί εἶναι ἀσυμβίβαστες μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη.

    3) Κλάους Κένεθ. Χιλιάδες μίλλια πρός τόν τόπο τῆς καρδιὰς. Τό βιβλίο αὐτό διακρίνεται ἀπό φοβερή σύγχυση τοῦ συγγραφέως του πού «περιγράφει λεπτομερώς όλες τις πλανημένες οδούς, τις αβύσσους, τις αδιεξόδους και τους δαιμονισμούς χωρίς να τα αξιολογεί», ὅπως γράφει ὁ π. Μαρτῖνος Πέντζολτ. Τίς καταγράφει σάν δημοσιογράφος χωρίς νά τίς ἀπαξιώνει καί νά τίς κρίνει μέσα ἀπό τήν ὀρθόδοξη πίστη του. Μιλάει γιά φωτεινή πλευρά τοῦ διαλογισμοῦ, γιά ἐξωσωματικές ἐμπειρίες- γράφει ὅτι μποροῦσε νά γίνει ἀόρατος- . Περνάει ἀπό διάφορες θρησκεῖες, μένει γιά ἕνα διάστημα στόν προτεσταντισμό, ὅπου τόν ἐξόρκιζε ἕνας πάστορας καί μάλιστα λέει ὅτι ἐκεῖ βρῆκε τό δρόμο πρός τόν Παράδεισο καί ἄκουσε τή φωνή τοῦ Χριστοῦ πού τόν καλοῦσε. Δίνει ἐπίσης μεγάλη σημασία στά ὁράματα μιᾶς ὀραματίστριας ἀπό τή Λωζάνη καί παρομοιάζει το γέροντα Σωφρόνιο με τη ρωμαιοκαθολική μοναχή μητέρα Τερέζα από την Καλκούτα. Λέει πως και οι δύο τον σφράγισαν κατά τον ίδιο τρόπο, και πως είναι παρόμοιοι, επειδή ἡ ρωμαιοκαθολική ὀμολογία και η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μόνο δύο αίθουσες της ίδιας οικίας, η «δύο ετικέτες του ιδίου πράγματος».

    Τελικά, ὅπως γράφει ὁ π. Μαρτῖνος, «κουράζεται ψυχικά κανείς στην ανάγνωση αυτών των 240 σελίδων μέσα σέ ἀφάνταστες ἀβύσσους ἔχθρας, ἀρνητικῆς δύναμης, καί πλανεμένης πίστεως». «Εἶναι ἀξιοσημείωτο», γράφει στήν κριτική του ὁ π. Σταῦρος Τρικαλιώτης, «ὅτι σχεδόν τό μισό βιβλίο ἀναφέρεται στίς περιπλάνησή του σέ ἐξωχριστιανικές θρησκεῖες,τό ἄλλο μισό στήν θητεία του στον προτεσταντικό χῶρο καί μόλις λίγες σελίδες στό τέλος στήν γνωριμία του μέ τόν Γέροντα Σωφρόνιο καί τή μεταστροφή του στήν᾿Ορθοδοξία».

    Πέραν ἀπό τήν ἱκανοποίηση τῆς περιέργειας τοῦ ἀναγνώστου καί τή σύγχυση τῶν κριτηρίων του γιά τήν ἀλήθεια, τίποτα ἄλλο δέν ἔχει νά προσφέρει τό βιβλίο αὐτό τοῦ Κλάους Κέννεθ.

    4) Ἡ σειρά βιβλίων τοῦ Δημοσθένους Λιακόπουλου «Ζοῦν ἀνάμεσά μας». Πρόκειται γιά τά γνωστά βιβλία πού πωλοῦνται μέσω τηλεοράσεως. Ὁ Λιακόπουλος ἀναμιγνύει ἀπόψεις καμπαλιστικές καί θεοσοφικές μέ ἰδέες καί θεωρίες δικῆς του ἐπινοήσεως. Ἔτσι γι΄ αὐτόν ἡ Π.Διαθήκη εἶναι ἱερή ἀλλά και τά μυθολογικά βιβλία τῶν ἀρχαίων, ὅπως ἡ Θεογονία τοῦ Ἠσιόδου εἶναι καί αὐτά ἱερά. ἐξάλλου κατηγορεῖ τήν παλαιά διαθήκη ὡς υπεύθυνη γιά τό διασυρμό τοῦ Χριστιανισμοῦ…» καί τοῦ ἑβδομήκοντα ὡς ἀμόρφωτους Ἑβραίους. Σύμφωνα μέ τίς πλάνες τοῦ Δημ. Λιακόπουλου πού χωρίς κἄν τίτλους σπουδῶν ἐμφανίζεται ὡς ἐιδικός τῆς Π. Διαθήκης, ὁ Θεός δημιούργησε τούς Ἐλοχίμ, ἀνύπαρκτα ὄντα δικῆς του ἐπινοήσεως καί αὐτοί-ὄχι ὁ Θεός- εἶναι πού δημιούργησαν τούς ἀνθρώπους! Παρερμηνεύοντας ἀκόμη καί τόν Πλάτωνα γράφει ὅτι ὁ Θεός “ἔβαλε τους Ελοχίμ να κάνουν τον άνθρωπο, ενώ ο ίδιος έκανε τους Αγγέλους. Έπει­τα οι Ελοχίμ και οι Άνθρωποι έκαναν τους Γίγαντες-Νεφελίμ, κά­ποιοι από τους οποίους ήταν φιλάνθρωποι και ονομάσθηκαν Ελ και ήταν, βέβαια, και αυτοί θεοί!” ἰσχυρίζεται ὅτι όσοι εκ των απογόνωντων Τιτάνων-Ελοχίμ είχαν το σωστό DNA, έγιναν «ΕΛ» και έπειτα Έλληνες, όλοι οι άλλοι έγιναν τα «Κρόνια γένη» – σχεδόν υπάνθρω­ποι ή τέρατα Νεφελίμ που ζουν… μέσα στα Τάρταρα της Κοίλης Γης!!! Αὐτά τά τέρατα Νεφελίμ, ἕνα εἶδος ἐξωγήϊνων, εἶναι ἄλλα ἀνύπαρκτα ὄντα ἀποκυήματα τῆς φαντασίας τοῦ Λιακόπουλου. Καί βέβαια ἡ ἐπίκληση τοῦ Γέροντος Παΐσιου καί ἄλλων ἐναρέτων κληρικῶν μέσα στά βιβλία του δέν μποροῦν νά ἐξωραΐσουν τίς φαντασιώσεις τίς πλανεμένες θεωρίες καί κακοδοξίες του.

    5) Τό βιβλίο «Ἡ μυστική ἐμπειρία στήν κατάσταση τῆς ἀνελευθερίας» τοῦ Μιχαήλ Μιχαήλωφ, πού ἐκδόθηκε τό 2007 ἀπό ὀρθόδοξο μοναστήρι. Γιά τήν ἔκδοση αὐτή δέν εὐθύνονται βέβαια οἱ ἐκεῖ διαμένουσες μοναχές, οἱ ὁποῖες εἶχαν ἄγνοια τοῦ περιεχομένου του, ἀλλά κάποιος ὁ ὁποῖος τίς παρεκίνησε νά τό ἐκδόσουν ὡς ὠφέλιμο. Συμφωνα μέ τόν Μιχαήλωφ ὑπάρχουν κραταιές μυστικές δυνάμεις στόν ἄνθρωπο καί ἡ ὁλοκλήρωση τοῦ ἀνθρώπου ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἀφύπνισή τους. Ἡ «μυστική ἐσωτερική αὐτή δύναμη-γράφει- στή γλώσσα τῆς θρησκείας ὀνομάζεται Θεός». Αύτες οἱ δυνάμεις ἀφυπνίζονται, σύμφωνα πάντοτε μέ τόν συγγραφέα, μέ τήν προσευχή τή γιόγκα τό διαλογισμό καί τούς ἐξορκισμούς. Ὅλα, δαιμονικές τεχνικές καί ὅπλα τῆς Χαριτος τοῦ θεοῦ ἐξισώνονται. Προβάλλεται ἐπίσης ἡ ράντσα γιόγκα καί ἡ χάθα γιόγκα. Ὁ φιλοπερίεργος ἀναγνώστης θά πάρει σπό τόν ἀποκρυφιστή συγγραφέα μυθώδη, ἀνυπόστατα καί δαιμονικά μαθήματα ὅπως π.χ. ὅτι ὅτι ὁἀέρας εἶναι πνεῦμα πού χαρίζει ἀνεξήγητες δυνάμεις, ὅτι μέ τήν τροφή λαμβάνεται ἀπό τόν ἄνθρωπο «μυστηριώδης ζωοδότρα ἐνέργεια πού οἱ ἀρχαίοι Ἰνδοί τήν ἔλεγαν «πράνα», ὄτι ὁ ἄνθρωπος προφυλάσσεται ἀπό ἕναν «ἀστρικό θώρακα». Καί μόνο ἀπό τή φράση τοῦ βιβλίου ὅτι «ἡ ἀναφορά τοῦ ὀνόματος τοῦἸησοῦ Χριστοῦ ἀσκεῖ μιά μαγική ἐπίδραση πάνω στούς ἐκπροσώπους τῆς βίας» ἀντιλαμβάνεται κανείς ὅτι ὁ Χριστός δέν εἶναι ὁ μοναδικός σωτήρας τοῦ ἀνθρώπου, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος πού διά τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐνεργεῖ καί σώζει τόν ἄνθρωπο, ἀλλά μιά κατάσταση ἐσωτερική, χρήσιμη γιά κάθε προσπάθεια γιά τήν αὐτοβελτίωσή μας, στήν ὁποία φθάνει ὁ ἄνθρωπος μέ ποικίλες τεχνικές. Ὀρθά λοιπόν σύμφωνα μέ μιά τεκμηριωμένη βιβλιοκρισία τό μικρό αὐτό βιβλίο ἀποτελεῖ ἕνα σύντομο ἐγχειρίδιο ἀποκρυφισμοῦ.

    6) Τό βιβλίο «Ἡ Μιμησις τοῦ Χριστοῦ», ἕνα βιβλίο παπικοῦ συγγραφέως τοῦ 14ου αἰῶνος, τό ὁποῖο μεταφρασμένο στά ἑλληνικά θεωρεῖται πνευματικά ὠφέλιμο καί συνιστᾶται πολλλές φορές ἀπό ὀρθοδόξους θεολόγους καί κληρικούς. Εἶναι βιβλίο πού δέν ἔχει σχέση μέ τή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν ἁγίων Πατέρων. Ἡ ὀρθόδοξη διδασκαλία ἀπαιτεῖ ἄσκηση γιά κάθαρση ἀπό τά πάθη γιά νά φωτισθεῖ καί νά θεωθεῖ ὁ ἄνθρωπος. Ἀπουσιάζει ἀπό τό βιβλίο ἠ δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καί κυριαρχεῖ ἕνας ρηχός ἠθικισμός καί ἕνας ἄκρατος συναισθηματισμός. Εἶναι πολύ σκληρός ὁ λόγος τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου Μπρατσιανίνωφ γιά τό βιβλίο αὐτὀ. «Αποπνέει», γράφει, «μια λεπτή φιληδονία και υψηλοφροσύνη, που σε ανθρώπους γεμάτους πάθη και τυφλωμέ­νους από αυτά προκαλούν έναν ηδονισμό, που αυτοί τον θεωρούν «πρόγευση της θείας χάριτος».

    Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος σέ ἐμπεριστατωμένη κριτική του γράφει ὅτι «ἡ μίμησις τοῦ Χριστοῦ…, δημιουργεί μιά συναισθηματική ατμόσφαιρα…..ἐξαντλεῖται σέ εὐσεβεῖς σκέψεις καί συναισθηματικές κατα­στάσεις. Για να διαπιστώση κανείς αυτό το γεγονός θα πρέπει να διαβάση το βιβλίο αυτό παράλληλα με άλλα ορθόδοξα και πατερικά βιβλία, στα οποία γίνεται λόγος για την μίμηση του Χριστού που ταυτίζεται με την εν Χριστώ ζωή. Τότε θα διαπιστώσει ὅτι, ἐνῷ στό βιβλίο τοῦ Θωμᾶ Κεμπησίου γίνεται λόγος γιά μίμηση τοῦ παραδείγματος τοῦ Χριστού, στά ἄλλα βιβλία γίνεται λόγος γιά ἑνότητα τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Χριστό καί μέθεξη τῶν άκτιστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή,» καταλήγει ὁ ἅγιος Ναυπάκτου «δέν πρόκει­ται γιά μιά ἐξωτερική συμμόρφωση τῆς ζωῆς μας πρός τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά γιά κάθαρση, φωτισμό καί θέωση τοῦ ἀνθρώπου, μέ τήν μέθεξη τῆς καθαρτικῆς, φωτιστικῆς καί θεοποιοῦ Χάριτος».

    7) Το βιβλίο «Γιατρέ μου, γίνονται θαύματα;» τῆς Βασιλικῆς Τζουράκη, (Κριτική ἀπό Μητρόπολη Γλυφάδας) μιᾶς συγγραφέως πού ἀσχολεῖται μέ τό φέγκ σούι, τήν ἀστρολογία καί κάθε τι ἀποκρυφιστικό καί πού δυστυχῶς βρέθηκε σέ χριστιανικά βιβλιοπωλεῖα. Κινεῖται στό χῶρο τῆς πλάνης τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ὅπου «ὅλα εἶναι ἕνα», ὅλα ἀποτελοῦνται ἀπό «ἕνα συμπαντικό πνεῦμα ἤ ἐνέργεια» καί «ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἐπιτύχει τά πάντα στηριζόμενος στίς ἀπεριόριστες δυνάμεις πού ἔχει μέσα του» Μαζί μέ τούς βίους, τά ἀπολυτίκια τῶν Ἁγίων καί τίς εὐχές ἀπό τό Εὐχολόγιο διαβάζει κανείς γιά «ἐνεργειακά κέντρα» -τά γνωστά ὡς «τσάκρας» στίς ἀνατολικές δοξασίες, γιά «αἰθερικές, ἀστρικές, διανοητικές καί πνευματικές ἐνέργειες», γιά τήν «αὔρα πού μπορεῖ νά ἀλλάξει τήν ἐγκεφαλική συχνότητα τοῦ ἀτόμου»,γιά «σαμάνους-θεραπευτές-ἰατρούς», γιά τή «δύναμη τῆς θετικῆς σκέψης«ἐνεργειακή ροή πού ἀποκαθιστοῦν οἱ βελόνες στό βελονισμό», για την «ενεργό ουσία των ομοιοπαθητικών διαλυμένη σέ τόσο ἐλάχιστες ποσότητες ὥστε νά ἀγγίζουν τό μηδέν» καί γιά τή «θεραπευτική ἐνέργεια τοῦ ρέικι», σελ. 160 Πρέπει ἐδῶ νά τονίσουμε ὅτι λέξεις καί κείμενα ἀπό τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία π.χ. ἡ λέξις «θαῦμα», ἀλλά καί τά ἀπολυτικια και οἱ βίοι τῶν Ἁγίων δέν εἶναι ἐγγύηση ὀρθοδοξίας, ὅταν μαζί τους ἀναμειγνύονται ἀλλότριες ᾶποκρυφιστικές δοξασίες.

    8) Ὁ Ἀντίχριστος ἦλθεν 1983-2013 τοῦ μοναχοῦ Μαξίμου Βαρβαρῆ. Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς ἐκκλησίας μας μέ ἀπόφασή της τῆς 12-12-07»-παραθέτω τά ἴδια τά λόγια τῆς ἀποφάσεως- «ενημερώνει ότι το εν λόγω βιβλίο γέμει κακοδοξιών, δέν εκφράζει την Ορθόδοξη Θεολογία καί Πίστη και συνιστά στους πιστούς να είναι προσεκτικοί σε κείμενα και λόγους που δεν στηρίζονται στην Αγία Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας μας».

    Ὁ γνωστός ἀπό τά media π. Μάξιμος μετά τήν καταδίκη τοῦ βιβλίου του καί τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τή μητρόπολη Κορίνθου ἀπεκόπη μόνος του ἀπό την Ἐκκλησία καί κατηγορεῖ ὅλη τή Σύνοδο ὅτι δέν μπορεῖ νά καταλάβει ὅτι «φθάσαμε στό τέλος» τό ὁποῖο ἐκεῖνος ἔχει προσδιορίσει γιά τό 2013

    9) Τελειώνω τά παραδείγματα τῶν ἐντός εἰσαγωγικῶν ὀρθοδόξων βιβλίων μέ τήν λεγομένη Ἁγία Ἐπιστολή. Πολλοί ἁπλοί ἀδελφοί μας ἀντί τῆς μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν λόγων τῶν ἁγίων διαβάζουν καθημερινά τήν ἁγία ἐπιστολή, ἡ ὁποία ὑποτίθεται ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό! Παραθέτουμε εδῶ αὐτά πού λέγει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στήν 2η ὑποσημείωσή του στόν 60 ἀποστολικό Κανόνα στό Ἱερό Πηδάλιο ὅπου μαζί μέ τά ἄλλα αιρετικά βιβλία ἀναφέρει «….και την Επιστολή που έπεσε από τους ουρανούς ως λέγουσι τινές. Και όσοι αγοράζουν ή διαβάζουν ή ακούουν αυτἀ, βαρέως αμαρτάνουσι».

    Μετά τά παραπάνω παραδείγματα ἴσως κάποιοι διερωτῶνται ποῦ βρισκεται τό κακό ἕνας χριστιανός νά διαβάζει τέτοια βιβλία γιά ἐνημέρωσή του. Στό σημεῖο αὐτό θέλουμε νά ὑπογραμμίσουμε αὐτό πού εἰπώθηκε στήν ἀρχή. Δέν μελετοῦμε ἀπό περιέργεια, ἀλλά πρός γνώση τῆς πίστεώς μας καί οἰκοδομῆς μας στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ περιέργεια ἔχει ρίζα της τήν ἄγνοια τῶν ἀληθειῶν τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, τήν ἔλλειψη σταθερῆς ἀναφορᾶς μας στόν Χριστό καί τήν ἀπουσία πνευματικοῦ ἀγῶνος ἄνευ τοῦ ὁποίου δέν μποροῦμε νά γευθοῦμε τή θεια Χάρη.

    Πολλοί πέφτουν στήν παγίδα νά ψάχνουν ἡμερομηνίες γιά τά ἔσχατα, μή ἀρκούμενοι στή διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Πατέρων καί κυριεύονται ἀπό ΄μιά κακή ἀνησυχία καί ἄγχος γιά τά μέλλοντα συμβαίνειν. Ἄλλοι ἀναζητοῦν ἐμπειρίες ἀπό ἄγνοια τῆς πίστεως μας καί προσωπικά τους ἀδιέξοδα. Μετἀ τήν ἀρχική περιέργεια γιά τήν ἀποκρυφιστική ὁρολογία τῶν σχετικῶν βιβλίων ἀκολουθεῖ ἀναζήτηση καί προσέγγιση στίς ποικίλες ἰδέες πού ἐκφράζει ἡ ὁρολογία αὐτή. Τό ἑπόμενο βῆμα γιά τόν ἀπρόσεκτο καί μή στηριγμένο στήν ὀρθόδοξη ἀλήθεια πιστό εἶναι νά μπεῖ, ἀπό περιέργεια καί πάλι, στή δοκιμή τῶν προτεινομένων ἀπό τά βιβλια αὐτά πρακτικῶν καί μεθόδων. Π.χ. ἀφοῦ ὁ τάδε συγγραφέας μιλάει γιά φωτεινή πλευρά τοῦ διαλογισμοῦ ἄς τόν δοκιμάσω. Καί ἀποφασίζει νά κάνει γιόγκα καί διαλογισμό, δημιουργεῖ τῇ συνεργείᾳ τοῦ πονηροῦ συμπάθεια στίς ἀνατολικές φιλοσοφίες καί ἀρχίζει νά τίς βρίσκει καθόλα ἐντάξει καί καθόλου ἀσυμβίβαστες μέ τήν ἰδιότητα του ὡς ὀρθοδόξου χριστιανοῦ. Τό τελικό ἀποτέλεσμα εἶναι ἡ πλήρης ἀπομάκρυνση ἀπό τήν πίστη στή μοναδικότητα τῆς σωτηρίας ἐν Χριστῷ καί τήν Ἐκκλησία. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός κήρυξε : «Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός ἡ ἀλήθεια καί ζωή. Οὐδείς ἔρχεται πρός τόν Πατέρα εἰ μή δι’ἐμοῦ.

    Ἡ φιλοσοφία τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ, ὅπως παρουσιάζεται στά βιβλία καί τά ἔντυπα πού τη΄ν ἐκφράζουν, κηρύττει ὅτι δίπλα στό Χριστό μπορεῖ νά σταθεῖ ὁ Βούδδας, ὁ Μωάμεθ ὁ Ζωροάστρης, ὁ Βιβεκανάντα ὁ Κρίσνα ὁ κρισναμούρτι καί ὁ Μαχαρίσι μαχές γιόγκι ἀλλά καί κάθε γκουρού. Ὅλες οἱ θρησκεῖες διδάσκει εἶναι μόνο διαφορετικά μονοπάτια πρός τόν ἴδιο σκοπό! Διδάσκει ἀκόμη ὅτι στήν οὐσία δεν διακρίνεται ὁ Δημιουργός ἀπό τά δημιουργήματα. Ὁ Θεός ὁ ἄνθρωπος ὁ κόσμος εἶναι ἕνα ὅλο! Ὅλοι μπορεῖ νά γίνουν «θεοί» μέσα ἀπό τίς ἰνδουϊστικές μεθόδους αὐτοθεώσεως καί αὐτοβελτιώσεως. Ἡ μετενσάρκωση πού διδάσκει ἡ ἀνατολική φιλοσοφία καί τά ποικίλα δυτικά παρακλάδια της καταργεῖ τήν ἐν Χριστῷ ἐλπίδα, τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἀφοῦ μέσα ἀπό τόν τροχό τῶν γεννήσεων ἡ ψυχή πηγαίνει ἀπό σῶμα σέ σῶμα ἀπό ἄνθρωπο σέ ζῶο σέ φυτό. Ὅταν ἀκολουθήσει κανείς τίς ἰνδουϊστικές μεθόδους σύρεται αὐτομάτως σέ ὅλα αὐτά τά ἀντίχριστα δόγματα. Τό Σύμβολο τῆς πίστεως στή συνείδησή του ὑποκαθίσταται ἀπό κάποια πίστη ἐλαστική καί ἀνεκτική, σύμφωνα μέ τήν ὁποία πρέπει νά σέβεσαι ὄχι μόνο τόν κάθε ἄνθρωπο, άλλά καί τούς θεούς πού λατρεύει. Αὐτό εἶναι τό κλίμα πού ἔχει διαμορφώσει ἡ λεγομένη Νέα Ἐποχή ἤδη ἀπό τήν δεκαετία τοῦ ’60.

    Καταλήγοντας θἐλουμε νά τονίσουμε ὅτι ἡ θεόπνευστος Ἁγία Γραφή καί τά ὀρθόδοξα βιβλία πού προαναφέραμε μᾶς παρέχουν μιά ἀσφαλῆ ὁδό γιά νά βαδίσουμε πρός τή σωτηρία. Γι’αὐτό ὄχι ἀνώφελη περιέργεια, ἀλλά ζῆλος καί δίψα γιά κοινωνία μέ τόν ζῶντα ἐν Τριάδι Θεό πρέπει νά χαρακτηρίζει τήν μελέτη μας.

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ Ι.Μ.ΚΗΦΙΣΙΑΣ

    (Πηγή ηλ. κειμένου: egolpion.com)

    http://www.alopsis.gr/alopsis/biblia.htm

    Το είδαμε: Χριστός – Παναγία

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    10

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Γράφει ο Χρήστος Βλαμάκης για το orthopraxia.gr

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

     

    Είδα πως δημιούργησε προστριβές το πρώτο μέρος του άρθρου. Υπήρξαν ενστάσεις, προβληματισμοί, κατηγορίες πως κατέκρινα (λες και ξύπνησα μια μέρα και είπα να τα βάλω με τον Τζόκοβιτς), πως δημιούργησα διχασμό, και διάφορα άλλα. Μπορεί να πει κανείς πως το timing δεν είναι σωστό, καθώς αυτή τη στιγμή έχουμε έναν άνθρωπο που παλεύει για το αυτονόητο. Το ότι είναι αυτονόητο βέβαια, και επαινετό, δεν συνεπάγεται πως αυτό το κάνει για μένα ή για σένα. Πόσο μάλλον για τον Χριστό. Εκεί είναι η βασική ένσταση. Ότι το εμβόλιο και την όλη παράνοια ναι μεν τα πολεμάει, αλλά αυτό το κάνει γιατί φοβάται τις παρενέργειες οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν το επαγγελματικό του μέλλον.

    Κάποιοι ισχυρίζονται πως το έκανε για λόγους πίστεως. Αναρωτιέμαι, έχουν έστω και μια πηγή γι’ αυτό που λένε; 

    Μήπως, στο τέλος της ιστορίας, βρεθούμε να έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που είναι μέσα στο σχέδιο της Νέας Ταξης πραγμάτων και, κατ’ επέκτασιν, είναι και αποστάτης;

    Μη με παρεξηγείτε, μάλλον (θα σας παρακολούσα) να εύχεστε για μένα. Δεν έχω λόγο να επιτεθώ σε κάποιον, ούτε να του δείξω πως εγώ είμαι ο υπερορθόδοξος ή ο ψαγμένος. Όμως θα περίμενα από άτομα που έχουν μια δογματική συνείδηση, να διατηρούν επιφυλάξεις για τα όσα βλέπουν. Άλλωστε, πλέον, ο κάθε πιστός επηρεάζει άλλους εκατό. Και φέρουμε ευθύνη, ακόμα και αν είμαστε νήπια.

    Στο προγηούμενο άρθρο (ΕΔΩ) ανέφερα κάποια συμβάντα τα οποία είναι σχετικά αθώα μπροστά σε αυτά που έψαξα, και βρήκα αργότερα. Πάλι θα προσπαθήσω να επικεντρωθώ στο θέμα της πίστεως, όμως θα αναφέρω και κάποια πράγματα ακόμα, τα οποία ίσως τον βγάζουν και από το κάδρο των ανθρώπων που πολεμάνε την Νέα Τάξη Πραγμάτων – αν και πραγματικά εύχομαι να την πολεμήσει και στο τέλος να αγιάσει. Πρώτος θα χαρώ.

    Αναφέραμε ξανά πως οι δηλώσεις του Ν. Τζόκοβιτς κατά την βράβευση του  από την εκκλησία της Σερβίας (“Είμαι Πρώτα Ορθόδοξος Χριστιανός και μετά τενίστας”) είναι μάλλον αληθινές. Υπάρχουν πηγές γι’ αυτό, όχι οι πιο επίσημες, αλλά ας πούμε πως τις δεχόμαστε. Σίγουρα πάντως είπε πως ήταν η σπουδαιότερη τιμή/βράβευση που του έχει γίνει, μέχρι τότε. [1] Πιθανότατα δεν είπε ποτέ πως το βραβείο αυτό είναι πάνω από τους 70 τίτλους του. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά εγώ πηγή στα αγγλικά δεν βρήκα καμία. Ούτε στα Σέρβικα. Ίσως αυτό ήταν μια δόση σάλτσας στα ανωτέρω.

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Συγγνώμη που σας το χαλάω, θα ήθελα πολύ να μπορούσα να τεκμηριώσω τα ανάποδα από αυτά που σας γράφω εδώ, όμως ακόμα και στην προσωπική του σελίδα δεν βρήκα καμία αναφορά σε κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα, στην αρχική σελίδα της ιστοσελίδας του δεν αναφέρεται καν σαν βασικό του χαρακτηριστικό η πίστη. Εκεί φαίνεται πως πρώτα θεωρεί τον εαυτό του αθλητή, έπειτα “ολιστή” (holist), και τέλος επιχειρηματία. [2]

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Σημασία έχει βέβαια η χρονική σειρά των γεγονότων, που ειπώθηκαν, και κάτω υπό ποιες συνθήκες. 

    Υπο ποιες συνθήκες λοιπόν ο Τζόκοβιτς είπε πως πρώτα είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και έπειτα αθλητής; Βραβευμένος από την Σύνοδο του Πατριαρχείου της Σερβίας, για τις δωρεές και (την όποια) αφοσίωση του στην εκκλησία. Ειπώθηκαν δηλαδή σε ένα ορθόδοξο περιβάλλον, στην σέρβικη γλώσσα, το 2011 (11 χρόνια πριν δηλαδή).

    Πράγματι, και σταυρό φορούσε και κάποιες φορές έκανε και τον σταυρό του. Ειδικά για το τελευταίο βέβαια, πρέπει να πηγαίνουν πολλά χρόνια από τότε που το έκανε.

    Όμως ακόμα και ο σταυρός που φορούσε, σταδιακά, εξαφανίστηκε.

    2005 [3]

    Με σταυρό.

    Machine: Novak Djokovic shed his shirt moments after the landmark victory over Andy Murray at the Australian Open

    Ιανουάριος 2019

    Μαζί με τον σταυρό εμφανίστηκε και κάτι νέο και αρκετά περίεργο σαν σύμβολο. Όταν ο Νόλε ρωτήθηκε, απάντησε: «Είναι σύμβολο δύναμης, ενέργειας και προστασίας, και αυτό είναι, δεν θα πω τίποτα περισσότερο». [4]

    Προσωπικά, ακόμα και με το google lens προσπάθησα να βρω τι είναι, όμως δεν τα κατάφερα. Κάποιοι αναφέρουν πως είναι σύμβολο των Αζτέκων (δεν μπορώ να επιβεβαιώσω).

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Από τον ίδιο αγώνα, εναντίον του Λούκας Πουί, υπάρχουν και φωτογραφίες που τον έχουν χωρίς τον σταυρό (εκτός κι αν είμαι  τελείως στραβός) [5] .

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;
    Φεβρουάριος 2021 [6]

    Κανένας σταυρός. Αυτή τη φορά ένα ακόμα πιο περίεργο σύμβολο στο στήθος του Σέρβου τενίστα.

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;
    Αλήθεια, πότε είδαν τελευταία φορά να γονατίζει ή να κάνει κάτι άλλο – πόσο μάλλον να προσεύχεται ή να κάνει τον σταυρό του, αυτοί που σήμερα ονόμασαν ομολογητή τον Τζόκοβιτς;

    Χρονικά τουλάχιστον, ο άνθρωπος έχει διαγράψει την αντίθετη πορεία.

    Δεν είναι τυχαίο πως στο σπίτι του, από φωτογραφίες που ανεβάζει ο ίδιος, υπάρχει ένα τεράστιο κάδρο του Κρίσνα (του “θεού” της αγάπης για τους Ινδουϊστές).  [7]

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;
    Πιο πρόσφατα (Νοέμβριος 2021) είδαμε να εύχεται και για την ινδουϊστοπαγανιστική γιορτή Ντιγουάλι. [8]

    H γιορτή Ντιγουάλι, ή αλλιώς η γιορτή του “φωτός”.

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

     

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;
    Φυσικά δεν λείπει και ο Μάρτης από την Σαρακοστή (Τζο Μπάιντεν)

     

    Ας πούμε πως τα προηγούμενα δεν τον βγάζουν …offside (αν ήταν όμως κανένας μητροπολίτης θα παίρναμε το …ορθοδοξόμετρο).

    Το ότι ο βασικός “πνευματικός” του (ο νυν), ανεβάζει αυτό στο instagram, που το πάτε; [9]

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Αυτά που αναφέρονται στην περιγραφή της εικόνας, για τον Κέλτη “θεό” δεν είναι για να μεταφραστούν, καθώς πρόκειται για μια ιδαίτερα “ζωηρή” και λάγνα φιγούρα. Πάντως ο Σερβίν χάρηκε αρκετά με αυτό το δώρο γενεθλίων. Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις. Ναι;

    Τώρα, στα του τενίστα, η γιόγκα και ο διαλογισμός, αποδείξαμε πως δίνουν και παίρνουν.

    Από το 2008, σε live μετάδοση για το σέρβικο κοινό (όταν ακόμα διατηρούσε μια κάποια πίστη ενδεχομένως)….

    .. και κάποια χρόνια αργότερα σε κάτι κωμικοτραγικά σόου για το Ισπανικό κοινό με τον τότε γκουρού του, Πέπε Ιμάζ…

     

    …Μέχρι σήμερα, σε ένα λίγο πιο διευρυμένο κοινό. Το βίντεο από τον Μάιο του 2020.

     

    Νομίζω πως πλέον δεν χωράει καμία αμφιβολία για το τι πιστεύει, ή μάλλον για το που ΔΕΝ πιστεύει ο Νόβακ Τζόκοβιτς. Βέβαια, ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να πιστεύει ή να μην πιστεύει. Να πιστεύει ακόμα και στο δωδεκάθεο. Ο άγιος Τριαδικός Θεός τον άφησε ελεύθερο μέχρι και σε αυτό.

    Εμείς θα χαιρόμασταν και θα υποστηρίζαμε οποιονδήποτε θα πήγαινε κόντρα σε όλη αυτή την τρέλα. Ακόμα και αν ήταν Μουσουλμάνος. Όμως η συσχέτιση όλου αυτού με την ορθοδοξία και την ανάδειξη του γνωστού τενίστα σε ομολογητή της πίστεως μας είναι ατυχής.

    Βέβαια, το ακόμα χειρότερο, είναι πως ο Τζόκοβιτς ίσως να μην είναι καν κόντρα στη Νέα Τάξη πραγμάτων.

    Τα παρακάτω μπορεί να είναι τυχαία, αλλά μπορεί και να μην είναι.

    Υπέρ ή κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων;

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Αναφέραμε και στο προηγούμενο άρθρο πως το novak djokovic foundation (ο οργανισμός που δημιούργησε ο τενίστας για να βοηθάει τα σχολεία στην Σερβία και σε άλλες χώρες) έχει κάποιες περίεργες συνεργασίες. Μεταξύ άλλων, με:

    – Open Society Foundation (George Soros), Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, Bill and Melinda Gates Foundation και  Παγκόσμια Τράπεζα[10]. Είμαστε εντάξει με αυτό ή να το φέρουμε και στην Ελλάδα το πρόγραμμα για τα παιδιά:

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;

    Και όλα αυτά, (σε προγράμματα) που κάνουν τα παιδιά γίογκι, και μάλιστα από την ηλικία των 2-3 εβδομάδων(!!!) μέσω του οργανισμού του. [11] [12] Να γίνουν δηλαδή ζεν και τα παιδιά των Σέρβων, που κρατάνε μια μαχητικότητα και καρδιά.

    Να γίνουν σαν τα μούτρα μας και οι Σέρβοι. Έλεος.

    Τέλος πάντων, όλα αυτά δεν μου φαίνονται αθώα. Μπορεί να φαίνονται σε εσάς.

    Σε κάθε περίπτωση, θα δείξει…

    Μέχρι τότε, να με συγχωρεί όποιος νομίζει ότι τον θίγω με αυτά που γράφω. Δεν διεκδικώ ούτε το ..αλάθητο, ούτε τίποτα. Θεωρώ όμως μεγάλο λάθος να κοιμίζουμε τους ανθρώπους, που έχουν πλήρη άγνοια και εμείς τους δίνουμε λίγη ακόμα (χαλασμένη) τροφή. Δεν πειράζει το ένα, δεν πειράζει το άλλο. Και μετά διαμαρτυρόμαστε για την Σύνοδο της Κρήτης.

    Και δογματικά θα πρέπει να πορευόμαστε σωστά, αλλά και σύμφωνα με την ηθική του Ευαγγελίου. Αν ένα από τα δύο κουπιά δεν τραβήξει θα βυθιστούμε στο πέλαγος της απωλείας.

    Ξαναλέω, ο Τζόκοβιτς είναι ελεύθερος να πιστεύει ό,τι θέλει και να ζει όπως θέλει. Όμως ούτε ομολογητής της πίστεως μας είναι, ούτε κόντρα στην Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι. Κάθε άλλο.

    Το κείμενο πάντως δεν το έγραψα γι’ αυτόν, αλλά για τα όσα διαβάζω από Χριστιανούς Ορθόδοξους, τα οποία είναι θλιβερά.

     

     

    Μέρος 2ο: Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μήπως ισχύει το αντίθετο;
    «Πρόθεση τῆς Νέας Ἐποχῆς δὲν εἶναι νὰ ἀδειάσουν οἱ ἐκκλησίες, ἀλλά νὰ γεμίσουν μὲ ἀνθρώπους ποὺ θὰ ἔχουν ἀλλοιωμένο φρόνημα». (π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος)


    Το πρώτο μέρος ΕΔΩ

     

    Παραπομπές

     

    [1] John Sanidopoulos / https://www.johnsanidopoulos.com/2011/04/novak-djokovic-honored-by-serbian.html

    [2] https://novakdjokovic.com/en/novak-djokovic/

    [3] https://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-2935715/Novak-Djokovic-shows-athletic-physique-sheds-shirt-moments-defeating-Andy-Murray-Australian-Open-finals.html

    [4] https://sportklub.rs/Tenis/Grand-Slam/Australian-Open/a265076-Snaga-energija-Sta-Novak-nosi-oko-vrata-FOTO/

    [5] https://www.sportsmole.co.uk/tennis/australian-open-2019/novak-djokovic-at-the-australian-open-on-january-19-2019_photo_62453.html

    [6] https://www.usnews.com/news/sports/articles/2021-02-21/the-latest-djokovic-medvedev-meet-in-australian-open-final

    [7] https://twitter.com/djokernole/status/1033492006335442944?lang=en

    [8] https://twitter.com/DjokerNole/status/1456279810913669128

    [9] https://www.instagram.com/chervin333/p/CYCiPxxPNQM/?utm_medium=copy_link

    [10] https://novakdjokovicfoundation.org/advancing-early-childhood-education-on-the-global-stage/

    [11] https://novakdjokovicfoundation.org/benefits-of-meditation-for-kids/

    [12] https://novakdjokovicfoundation.org/yoga-for-kids/

    Καμαρώστε Λεβεντιά (του Νεκτάριου Δαπέργολα,  Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας)

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    0

    Καμαρώστε Λεβεντιά

      του Νεκτάριου Δαπέργολα,  Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

     

    Καμαρώνουμε καί πάλι (γιά πολλοστή φορά) τόν γνωστό ἐμβολιοποιμένα Ἀλεξανδρουπόλεως στό νέο του ἀνδραγάθημα, λίγες μόλις μέρες ἀφ’ ὅτου ἀπεκάλεσε – ἐμμέσως πλήν σαφῶς – λάτρεις τοῦ διαβόλου ὅσους ἱερεῖς ἀποτρέπουν τούς πιστούς ἀπό τό μπόλι. Λογικό λοιπόν τώρα νά ἐπανέλθει καί μέ τήν…δέουσα συνέχεια. Τουτέστιν, ἕνα ἀπερίγραπτο παλιόχαρτο, μέ τό ὁποῖο ἀπαγορεύει στούς ἀνεμβολίαστους ἱερεῖς τῆς περιοχῆς νά ἱερουργοῦν ἐκτός τοῦ ναοῦ τους (τέλος δηλαδή οἱ ἀγιασμοί, τά εὐχέλαια σέ σπίτια, ἡ συμμετοχή σέ γάμους καί βαπτίσεις πού γίνονται σέ ἄλλους ναούς, καθώς καί ἡ παρουσία τους σέ κοιμητήρια), μεταξύ δέ ἄλλων ἀπαγορεύει καί σέ ἀνεμβολίαστους ἱεροψάλτες νά ψέλνουν ὁπουδήποτε (πλήν – φαντάζομαι – τοῦ σπιτιοῦ τους). Δέν ξέρουμε φυσικά ποιό θά εἶναι τό ἐπόμενο βῆμα τοῦ λεγάμενου. Νά ὑποθέσουμε ἄραγε κάτι παρόμοιο μέ αὐτό πού ἤδη προανήγγειλε καί ὁ ἀρχιλυκοποιμένας τῆς Κύπρου Χρυσόστομος, ὅτι θά ἐκδιωχθοῦν δηλαδή πλήρως ὅλοι οί ἀνεμβολίαστοι κληρικοί τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς μετά τίς 15 Ἰανουαρίου; Κύριος οἶδε.

    Προσωπικά πάντως θεωρῶ ὅτι κάποιοι ἑλλαδικοί μητροπολίτες, ἄν εἶχαν τό νομικό ἐργασιακό πάτημα, θά τό εἶχαν ἤδη πράξει καί αὐτό, ὅπως πρό καιροῦ θυμίζουμε ὅτι τό ἐπεχείρησε καί ὁ Μυτιλήνης. Νά λέμε καί πάλι καλά δηλαδή πού ἀκόμη καί τό ἀντίχριστο πολιτικό καθεστώς δείχνει, ὡς πρός τήν καταπάτηση καί τῶν τελευταίων νόμων πού παρέμειναν ὅρθιοι, πιό ἀπρόθυμο καί λιγότερο ἀνελέητο ἀπό τούς «ἁγίους πατέρες» πού τολμοῦν ἀκόμη νά βαυκαλίζονται οἱ καημένοι ὅτι ἀποτελοῦν καί…«τύπους Χριστοῦ». Ποῦ καταντήσαμε, μέ ἄλλα λόγια! Γιά τούς νόμους τοῦ Θεοῦ φυσικά καλύτερα νά μήν ποῦμε οὔτε λέξη, γιατί θά μᾶς πιάσει κατάθλιψη. Ἀσταμάτητοι στρεβλωτές τῆς πίστης μας καί κακέκτυπα τῆς «Ζώσας» ψευτοεκκλησίας τοῦ Στάλιν σέ ὁλοένα καί πιό ὀλισθηρό κατήφορο…

    Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

    Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

    Ψεκασμένοι καὶ Διωκόμενοι (γράφει ο Γεώργιος Τζανάκης)

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    0

    Ψεκασμένοι καὶ Διωκόμενοι

    Γράφει ο Γεώργιος Τζανάκης 

     

     

    Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔρχεται καὶ φέρνει τὴν Χάρι Του σὰν τὶς σταγονίτσες τῆς δροσιᾶς. 

    «Ἐπεφοίτησε δὲ καὶ ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις, οἷόν τινας δρόσου ψεκάδας μιμουμένη». ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ PG69 1148

    Ψεκάδες λένε οἱ ἅγιοι αὐτὲς τὶς σταγονίτσες. Καὶ, ἄρα, ψεκασμένοι ὅσοι τὶς δέχονται. (Βέβαια οἱ τυραννίσκοι φασίστες ἄρχοντες τῆς σήμερον, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, λοιδωροῦν καὶ ὑβρίζουν ὅσους δὲν ὑποκύπτουν στὶς πιέσεις τους καὶ τοὺς ἀποκαλοῦν ψεκασμένους, χωρὶς νὰ ὑποψιάζονται τὰ παραπάνω καὶ τὰ παρακάτω).

    Ὁ Θεὸς ποτίζει τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς τῶν ἀνθρώπων σὰν ἀπὸ αὐλάκι καὶ τοὺς μεθάει καὶ τοὺς διεγείρει σὲ καρποφορία, ὥστε νὰ πληθυνθοῦν οἱ καρποὶ τῆς δικαιοσύνης τους. Τὸ πότισμα δὲν γίνεται μόνο ἀπὸ τὸ ποτάμι τῆς χάριτος τοῦ Πνεύματος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς σταγονίτσες, (τις ψεκάδες -ἐξ οὗ καὶ «ψεκασμένοι», ὅπως εἴπαμε) ἀπὸ τὰ νοήματα τῶν θείων γραφῶν ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὰ σύννεφα τῶν διδασκάλων τῆς πίστεως. 

    «Τὰ βάθη τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων καθάπερ τινὰς αὔλακας ἄρδων, καὶ μεθύσκων, καὶ εἰς καρπογονίαν διεγείρων· ὥστε πληθυνθῆναι τὰ γεννήματα τῆς δικαιοσύνης αὐτῶν, οὐ μόνον διὰ τοῦ ποταμοῦ (τουτέστι τῆς τοῦ Πνεύματος χάριτος), ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν φερομένων ψεκάδων, ὡς παρά τινων νεφελῶν τῶν διδασκάλων, τουτέστι διὰ τῶν νοημάτων τῶν θείων Γραφῶν.» ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 580

    Ψεκασμένοι, λοιπόν, ὅσοι δέχονται τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ ὄχι τὶς προτροπὲς τῶν ψευδοδιδασκάλων καὶ τῶν ψευδοποιμένων.

    Χρέος τῶν γνησίων ποιμένων νὰ ψεκάσουν μὲ τὴν διδασκαλία τους τὸν πνευματικὸ κῆπο τῶν ψυχῶν. «Πάλι ὁ νόμος τῆς διδασκαλίας μᾶς ὡθεῖ γιὰ νὰ μιλήσουμε. Πάλι μᾶς ἐκβιάζει μὲ τὶς μικρὲς σταγονίτσες (ψεκάδες) τῆς διδασκαλίας μας νὰ ποτίσουμε τὸν πνευματικὸ κῆπο» λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος:

    «Πάλιν ἡμᾶς ὁ τῆς διδασκαλίας νόμος πρὸς τὸ λέγειν ἀνίστησι· πάλιν τὴν μικρὰν ἡμῶν ψεκάδα τὸν πνευματικὸν ἀρδεῦσαι παράδεισον ἐκβιάζεται». ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  TLG Sermones xli σελ61

    Ἐπειδὴ στέκουμε στὸ σκάμμα τῆς διδασκαλίας … ὅλους σας θὰ σᾶς δροσίσουμε μὲ τὶς ὀφειλόμενες ψεκάδες τοῦ λόγου, ἀναφωνεῖ καὶ ὁ μελίρρυτος Χρυσόστομος.

    «Ἀγαπητοὶ, ἐπειδήπερ ἐν τῷ σκάμματι τῆς διδασκαλίας ἑστήκαμεν, … πᾶσιν ὑμῖν τὰς παρ’ ἡμῶν ὀφειλομένας ψεκάδας  τοῦ λόγου δροσίσωμεν». ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG59 591 

    Δὲν εἶναι ὅμως μόνον οἱ ψεκασμένοι ἀπὸ τὶς διδασκαλίες τῶν ἁγίων πατέρων  ποὺ μένουν μὲ σταθερὴ γνώμη καὶ ἀγωνιζόμενοι  μὲ κάθε τίμημα, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὶς τιμωρίες τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων. Ὑπάρχουν καὶ αὐτοὶ ποὺ μοιάζουν μὲ τοὺς μωροὺς, τοὺς ἀνοήτους,  ποὺ τὴν πνευματικὴ οἰκοδομὴ τὴν στήριξαν στὴν ἄμμο τῆς «κατὰ γνώμην ἀβεβαιότητος». Δὲν εἶχαν βεβαία-σταθερὴ ἀπόφασι καὶ γνώμη. Ἔμειναν στὴν ἄμμο τῶν ἀνθρωπίνων διαβεβαιώσεων καὶ προτροπῶν, εἶτε ἱεραρχῶν, εἶτε κληρικῶν, εἶτε «ἐπιστημόνων», εἶτε πολιτικῶν. Ἐκεῖ ἔχτισαν. Μόλις ἦρθαν οἱ σταγόνες τῶν πειρασμῶν, (ψεκάδες πειρασμῶν –ψεκασμένοι καὶ αὐτοί) ὁ φόβος τῶν ἀσθενειῶν, οἱ τιμωρίες τῶν ἀρχόντων, ἡ ἀπώλεια τῶν ἀνέσεων, ἡ τρομακτικὴ φασιστικὴ προπαγάνδα, ἡ προδοσία τῶν ψευδοποιμένων, δηλαδὴ ὁ βαρὺς χείμαρος τῶν ἐφόδων τοῦ πονηροῦ ὑπέσκαψε τὰ θεμέλια καὶ διέλυσε καὶ διασκόρπισε τὴν οἰκοδομή.


    «Οὐ γὰρ ἤκουσεν οὗτος παρὰ τοῦ προφήτου ∆αβὶδ, ὅτι Μακάριοι οἱ φυλάσσοντες κρίσιν· οἱ φυλάσσοντες, οὐχὶ οἱ καταλύοντες. Οὗτοί εἰσιν οἱ τοῖς μωροῖς ὁμοιωθέντες, οἱ ἐπὶ τῆς ψάμμου, τῆς κατὰ τὴν γνώμην ἀβεβαιότητος, τὸν θεμέλιον τῆς πνευματικῆς τιθέντες οἰκοδομῆς, ὃν ὀλίγαι ψεκάδες πειρασμῶν, καὶ βραχὺς χείμαῤῥος τῶν τοῦ πονηροῦ ἐφόδων, ὑφελκύσας (=ὑπέσκαψε)  τὴν ὑποβάθραν, διέλυσέ  τε καὶ διεσκόρπισεν». ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG 31 1401

    Καὶ βρέθηκαν ὅσοι θέλουν νὰ κρατήσουν τὴν πίστι, νὰ τηρήσουν τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων, νὰ καρποφορήσουν τὰ ἔργα τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, βρέθηκαν διωκόμενοι ἀπὸ τὸν διάβολο καὶ τὰ δαιμόνια καὶ τοὺς ὑπηρέτες του, εἴτε τοὺς ἐν ἐξουσίαις ἄρχοντες , εἴτε τοὺς συγχρόνους Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους. Λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος -ἐρμηνεύων τὸ «Ἄρχοντες κατεδίωξάν με δωρεὰν»- ὅτι ἄρχοντες εἶναι τὰ πονηρὰ πνεύματα καὶ αὐτὰ μᾶς ἐπιτίθενται θέλοντας νὰ μᾶς ἐξαπατήσουν:

    «Ἄρχοντές εἰσι τὰ πονηρὰ πνεύματα, ὡς ὁ μακάριος Παῦλος ἡμᾶς διδάσκει· … Αὐτοὶ οὖν προσβάλλουσιν ἡμῖν, βουλόμενοι ἀπατῆσαι». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG55 705

    Οἱ δαίμονες βέβαια δὲν ἔρχονται οἱ ἴδιοι νὰ ἐκτελέσουν τὰ ἔργα τους. Χρησιμοποιοῦν ἀνθρώπους, ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας, ἀπομακρυσμένους ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, ποὺ θέλουν νὰ συνυπάρχουν μὲ τὴν ἀνομία. Καὶ στόχος τους ἡ ἐξαπάτησις τῶν ἀνθρώπων. 

    Χρησιμοποιοῦν κατ᾿ ἀρχὴν τοὺς ἄρχοντες, τοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας:

    «Ἄρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν. Ἔθλιβόν με, φησὶν, οἱ κατὰ καιροὺς ἄρχοντες, ἐχθροὶ ὄντες τῆς ἀληθείας». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 505 

    Καὶ ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος περιγράφων τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ ἀντίχριστος θὰ ἐπικρατήσῃ σαφέστατα ἀναφέρει ὅτι τοποθετεῖ (ὁ διάβολος) δημάρχους (ἄρχοντες τοῦ λαοῦ) γιὰ νὰ ἐπιτελέσουν τὸ πρόσταγμα: 

    «Τοιοῦτον γὰρ τρόπον σκευάζει ὁ τύραννος, ἵνα πάντες τὴν σφραγῖδα τοῦ θηρίου βαστάζωσιν, ὅταν ἔλθῃ ἀπατῆσαι τὰ σύμπαντα, ἐν τῷ καιρῷ τῷ ἰδίῳ, ἐν σημείοις, εἰς τὸ πλήρωμα τῶν καιρῶν· καὶ εἶθ’ οὕτως ἀγοράσαι τὰ βρώματα καὶ πᾶν εἶδος· καὶ δημάρχους ἱστᾷ ἐπιτελεῖν τὸ πρόσταγμα». ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ. (Λόγος στὴ παρουσία τοῦ Κυρίου καὶ γιὰ τὴν συντέλεια τοῦ κόσμου καὶ τὴν παρουσία τοῦ ἀντιχρίστου. ΕΡΓΑ. Τομ. Δ΄. 1992 ἐκδ. Περιβόλι τῆς Παναγίας). 

    (Δὲν νομίζω νὰ χρειάζεται νὰ ἀναφέρουμε ἀναλυτικὰ ὅσους βρίσκονται σήμερα στὰ κρατικὰ καὶ ἐκκλησιαστικά ἀξιώματα καὶ νὰ ἐξετάσουμε ἄν εἶναι … φίλοι ἤ ἐχθροὶ τῆς ἀληθείας…. καὶ τίνος τὸ πρόσταγμα ἐπιτελοῦν)

    Ὅλοι αὐτοὶ, ἄρχοντες κυβερνητικοὶ καὶ  ἐκκλησιαστικοί, καταδιώκουν τοὺς δικαίους γιατί οἱ ἴδιοι ἔχουν ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ.

    «Αὕτη ἡ αἰτία τοῦ καταδιώκειν τὸν δίκαιον, τὸ μακρὰν ἑαυτοὺς ἀποστῆσαι τοῦ θείου νόμου». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 505

    Θὰ ἀναρωτηθῇ κανεὶς, καλὰ οἱ πολιτικοί τὰ γνήσια ἤ νόθα τῆς εὐρωδαιμονομασωνίας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐκκλησιαστικοί; [1] Οἱ σύγχρονοι γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι; Ναί! φωνάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Εἶναι μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεῖο Νόμο ὅσοι πολεμοῦν τὸν δίκαιο. Διότι καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι κατεδίωκαν τοὺς ἀποστόλους πλησιάζοντες τὴν ἀνομία. … Γι᾿ αὐτὸ ἀπομακρύνθησαν ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία γιατὶ δὲν πείσθηκαν στὴν διδασκαλία τῶν ἀποστόλων.

    «Πόῤῥω γὰρ τῶν θείων νόμων εἰσὶν οἱ τὸν δίκαιον πειρώμενοι πολεμεῖν. Καὶ γὰρ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι κατεδίωκον τοὺς ἀποστόλους, προσεγγίζοντες τῇ ἀνομίᾳ … ∆ιὰ τοῦτο καὶ ἐμακρύνθησαν ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ εὐαγγελικοῦ, ἀπειθήσαντες τῇ διδασκαλίᾳ τῶν ἀποστόλων».  ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG55 703

    Γι᾿ αὐτὸ καταδιώκουν τοὺς κληρικοὺς ποὺ πιστοὶ στὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἁγίων του δὲν δέχονται τὴν ὑποταγὴ στὸν καίσαρα, δὲν δέχονται τὴν σκλαβιὰ τοῦ ἀνθρώπου, δὲν δέχονται νὰ γίνουν πλασιὲ τῶν ὑγιειονομικῶν ἀπατεώνων, δὲν δέχονται νὰ γίνουν ὄργανα τοῦ ἀντιχρίστου καὶ συνεργοί του, ἀλλὰ ἐπιμένουν νὰ μαρτυροῦν τὴν ἀλήθεια τοῦ Πνεύματος, ψεκασμένοι ἀπὸ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ.

    Αὐτὸ δὲν γίνεται ἀπὸ λάθος, ἀπὸ συναρπαγή, ἐπειδὴ παρεσύρθησαν. Θέλουν, ἐπιθυμοῦν –βούλονται, λέγει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος- νὰ συνυπάρχουν μὲ τὴν ἀνομία, γι’ αὐτὸ διώκουν τοὺς δικαίους, οἱ ἀψέκαστοι ἀπὸ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ.

    «Οὐδὲ γάρ τις διώκει τὸν δίκαιον μὴ ἀνομίᾳ συνεῖναι βουλόμενος».  ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 541

    Αὐτὰ εἶναι λίγα ἀπ᾿ ὅσα λένε οἱ ἅγιοι γιὰ τοὺς ψεκασμένους ποὺ διώκονται… Ὅσοι πιστεύουν ἀδιστάκτως στὸν Θεὸ δὲν τὰ χρειάζονται οὔτε αὐτά. Πολὺ περισσότερο δὲν χρειάζονται τὶς ἀρλοῦμπες ποὺ ἐκστομίζουν οἱ διάφοροι μεγαλοσχήμονες θεολογοῦντες κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, «θεολόγοι» τῶν λόγων καὶ τῶν συλλογισμῶν καὶ τῶν ἀποδείξεων. Ἕχουν δεῖ τὰ ἔργα τοῦ Πνεύματος ποὺ πιστώνουν –κάνουν πιστευτὸ- τὸν περὶ Θεοῦ λόγο καὶ δὲν τοὺς ἐνδιαφέρουν οἱ ἔντεχνες λογικὲς ἀποδείξεις μὲ τὴν ψευτοσοφία τοῦ κόσμου τούτου, οὔτε οἱ μασκοφορεμένοι ἱεράρχες, εἴτε ἐπιδεικνύουν τὰ τρυπημένα μπρατσάκια τους, (ἄν γινόταν ἀλλοὺ ἡ ἐνεσοῦλα θὰ μᾶς … ἔδειχναν .. τὸ μέρος;), εἴτε ἀπειλοῦν καὶ τιμωροῦν καὶ ἐκβιάζουν καὶ μωρολογοῦν.

    Μακάρι νὰ δώσῃ ὁ Θεός νὰ πιστεύσουμε ἀξίως, ὥστε νὰ μεταφέρουμε στὸν τυραννισμένο καὶ ἐξαπατημένο, ἀλλὰ καὶ ὑπέυθυνο γιὰ τὴν ἀδιαφορία του, λαὸ τοῦ Θεοῦ πέντε κουβέντες ἀπὸ τὰ λόγια τῶν ἁγίων, ὅπως παρακαλοῦσε ὁ Μέγας Βασίλειος ὅταν λαλοῦσε στὴν μεγάλη ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ.

    «Πίστις ἡγείσθω τῶν περὶ Θεοῦ λόγων· πίστις,  καὶ μὴ ἀπόδειξις. Πίστις, ἡ ὑπὲρ τὰς λογικὰς μεθόδους τὴν ψυχὴν εἰς συγκατάθεσιν  ἕλκουσα· πίστις, οὐχ ἡ γεωμετρικαῖς ἀνάγκαις, ἀλλ’ ἡ ταῖς τοῦ Πνεύματος ἐνεργείαις  ἐγγινομένη. […] Ἀλλ’ οὐχὶ καὶ νῦν ταῦτα εὐδοκιμεῖ, οὐδὲ τὰ τοῦ Πνεύματος ἔργα τὸν περὶ Θεοῦ λόγον πιστοῦται· ἀλλ’ ἔντεχνοι ἀποδείξεις, ἐν τῷ  πιθανῷ τῆς τοῦ κόσμου σοφίας ἔχουσαι τὴν ἐλπίδα, οὐκ ἐν τῷ ἰσχυρῷ καὶ ἐναργεῖ τῆς τοῦ Πνεύματος ἀποκαλύψεως, ἣν, διὰ τῶν ἐν ἁπλότητι καρδίας ἀπεριεργάστως  πεποιθότων Θεῷ, τῆς σωτηρίας ἕνεκεν τῶν πολλῶν ἐπιδείκνυται. Ἀλλ’ εἴθε κἀμοὶ  γένοιτο πιστεῦσαι ἀξίως, ἵνα λαλήσω νῦν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ μεγάλῃ ταύτῃ  πέντε λόγους ἐν τῷ νοΐ μου». ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG 30 104

    Νομίζω ὅτι πλέον εἶναι καιρὸς,  ἄν δὲν εἶναι πολὺ ἀργά, νὰ ἀγωνιστοῦμε νὰ διαῤῥήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν καὶ ἀποῤῥίψωμεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν. (Ψαλμ. Β’3) Αὐτὸ νομίζω εἶναι τὸ ἀνθρώπινο χρέος μας καὶ ὁ Θεὸς θὰ φροντίσῃ γιὰ τὴν ἔκβασι. 

    Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 9 Ἰανουαρίου 2022

     

    [1] Γιὰ τοὺς ἐντὸς ἐκκλησίας μασόνους, παλαιώτέρους καὶ νεωτέρους, πολλὰ μπορεῖ νὰ βρεῖ ὅποιος ἐνδιαφέρεται. Ὑπάρχουν πολλὰ καλά βιβλία καὶ πολλὰ ἔχουν δημοσιευθῇ στὴν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος καὶ πολλὰ ἔχουν ἀναλυθῇ ἀπὸ τὸν μοναχὸ π. Σεραφείμ Ζήση.

     

     

     

     

    Μια παράξενη τάση (αγ. Ιγνατίου Μπριαντιανίνωφ)

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    0
    ἀναγκαίο νά διαβάζουμε τούς Πατέρες

    Μια παράξενη τάση

    Θαύματα και σημεία / Κεφάλαιο Β’ – Τι λένε οι Άγιοι Πατέρες – Άγιος Ιγνάτιος (Αλεξάνδροβιτς Μπριαντσιανίνωφ)

    St. Ignatius Brianchaninov — UNSEEN WARFARE

     

    Η σύγχρονή μας «χριστιανική»κοινωνία έχη μια παράξενη τάση: Να ψάχνη για θαύματα και να κάνη θαύματα! Την τάση αυτή δεν πρέπει να την αφήσωμε να περάση απαρατήρητη. Με κανένα τρόπο. Και για πολλούς λόγους. Και ιδιαίτερα, γιατί την τάση αυτή, την τάση που έχουν πολλοί να θέλουν να κάνουν θαύματα και να ψάχνουν για θαύματα, οι άγιοι πατέρες μας την καταδικάζουν πολύ αυστηρά. Και την καταδικάζουν, επειδή κάτω από το «ευσεβές» κάλυμμα της τάση αυτής κρύβεται η φιλαυτία. Και είναι πολύ φοβερό να μπορή η φιλαυτία να κρύβεται στην ψυχή. Γιατί τότε δεσπόζει σ’ αυτήν ανενόχλητα. Και την διαλύει.

    Ο μεγάλος διδάσκαλος των μοναχών άγιος  Ισαάκ ο Σύρος λέγει τα εξής:

    Ο Κύριος είναι πάντοτε κοντά μας, έτοιμος να βοηθήση τους εκλεκτούς Του. Μα ποτέ και σε τίποτε δεν δείχνει φανερά την δύναμή Του, αν δεν υπάρχη σοβαρός λόγος. Και αυτό για να μη καταντήσωμε να παρανοήσωμε την βοήθειά Του. Γιατί τότε θα μας βγη σε κακό. Και ενεργεί έτσι από την φροντίδα Του για τους εκλεκτούς Του. Επειδή θέλει να τους δείξη, ότι ούτε στιγμή δεν παύει να φροντίζει γι’ αυτούς, έστω κι αν δεν γίνεται αντιληπτός. Τους αφήνει, λοιπόν, ο,τιδήποτε κι αν τους συμβή, να κάμουν ένα αγώνα• ο καθένας ανάλογα με την δύναμή του• κοπιάζοντας στην προσευχή. Και μόνο, να κάτι είναι τόσο πολύ δύσκολο, ώστε να τους καταβάλη, (όταν δηλαδή φανούν ανίκανοι να το αντιμετωπίσουν μόνοι τους, όταν είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους, επειδή η φύση τους δεν είναι άξια για τέτοιο αγώνισμα), τότε τον αγώνα τον τελειώνει Εκείνος με την μεγάλη Του δύναμη. Τότε τους βοηθεί. Με τον τρόπο που Εκείνος ξέρει. Και στο μέτρο που είναι άξιοι. Τους ενισχύει σε όσο μέτρο απαιτούν οι περιστάσεις, χωρίς εκείνοι να το καταλαβαίνουν. Και τους βοηθεί, μέχρι που να δυναμώσουν οι ίδιοι, και να μπορούν πια να ξεπερνούν τις δοκιμασίες τους μόνοι τους. Τους βοηθεί να λύσουν το δύσλυτο γι’ αυτούς πρόβλημα των δοκιμασιών τους με την γνώση, που τους χαρίζει. Και η γνώση αυτή, και μόνο που την σκέπτονται, τους ξυπνάει σε προσευχή που τους ωφελεί κι από τις δύο πλευρές. Και όταν υπάρχη λόγος, να φανερωθή η εργασία τους και να έλθη η υπόθεση αυτή σε γνώση πολλών, και τότε, ο Θεός αναγκάζεται και το κάνει. Και ο τρόπος, που ακολουθεί, είναι σοφώτατος. Και αντέχει και στην ανάγκη και στην φτώχεια. Γιατί δεν ενεργεί ποτέ ανόητα.

    Όποιος, χωρίς τίποτε να τον αναγκάζει, προχωρεί τολμηρά (ή επιθυμώντας τα θαύματα, παρακαλεί τον Θεό να γίνουν «δυνάμεις» δια των χειρών του), είναι φανερό, ότι πειράζεται στον λογισμό του από τον διάβολο, που προσπαθεί να γελοιοποιήση τα πάντα• ότι είναι υπερήφανος και ότι εσωτερικά, κατά βάθος, είναι άρρωστος. Την βοήθεια του Θεού πρέπει να την ζητούμε μόνο σε ώρα δοκιμασίας. Όταν δεν υπάρχει λόγος, είναι επικίνδυνο σε μας να πειράζωμε τον Θεό. Δεν είναι αληθινά άγιος εκείνος που ζητεί την βοήθεια του Κυρίου, εκεί που δεν εξάντλησε ακόμη τις δικές του δυνάμεις. Μη ξεχνάμε ότι πράγματα, που τα κάνει μεν ο Θεός, αλλά όχι γιατί Του αρέσουν, τα βρίσκομε στους πιο πολλούς αγίους. Μα όποιος αυτά τα γυρεύει και τα επιθυμεί ολόψυχα, με όλη του την καρδιά, χωρίς να υπάρχη κάποιος λόγος, ακόμα κι αν τον φυλάη ο Θεός, πέφτει μόνος του• γιατί μόνος του ξεφεύγει από την γνώση της αληθείας. Γιατί, αν ο Θεός τον ακούση σε εκείνο, που από εγωκεντρικό φρόνημα ζητάει, ο πονηρός βρίσκει σ’ αυτόν τόπο και τον κάνει σιγά-σιγά να πέση σε πολύ μεγάλα κακά. Οι αληθινά άγιοι άνθρωποι, όχι μόνο δεν τα επιθυμούν αυτά, αλλά και όταν τους τα δίδη από μόνος Του ο Θεός, στενοχωριούνται και δυσαρεστούνται. Και δεν τα θέλουν αυτά τα χαρίσματα. Όχι μόνο γιατί είναι δυνατό να γίνουν γνωστά στους ανθρώπους. Δεν τα θέλουν• έστω κι αν πρόκειται να μείνουν χωρίς καμμιά δημοσιότητα. Δεν τα θέλουν αυτά καθ’ εαυτά*.

    Ένας από τους αγίους πατέρας, από την πολύ του καθαρότητα, έλαβε (πριν ακόμη φθάση σε τελειότητα), το χάρισμα να προγνωρίζη, ποιος επήγαινε να τον επισκεφθή. Και τι νομίζετε έκαμε; Παρακάλεσε τον Θεόν, και έβαλε και άλλους να Τον παρακαλέσουν, να του πάρη πίσω το χάρισμα.

    Συμπέρασμα:

    Όσοι επήραν χαρίσματα, ο Θεός τους τα έδωσε• ή επειδή είχαν πολλή απλότητα, ή επειδή το απαιτούσε κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, να το ξέρετε ότι εκείνους που φαίνονται πως έχουν χαρίσματα, δεν τους κινεί το θείο νεύμα• πάντως όμως δεν πρέπει και να φαντασθούμε ότι το «χάρισμά» τους είναι εντελώς τυχαίο.

    orthodoxfathers

    «Ὄχι στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Πανθρησκείας» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου Ἀπόσπασμα 6/01/22

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    0

    «Ὄχι στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Πανθρησκείας»

    Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
    Ἀπόσπασμα 6/1/22


    Εὐχόμαστε τὸ Φῶς τὸ Πανάγιον τοῦ Ἁγίου μας Τριαδικοῦ Θεοῦ νὰ λάμψει στὶς καρδιὲς ὅλων μας καὶ νὰ ἔχουμε ἀληθινὰ Φῶτα. Καὶ ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστὸς πλέον ἐπίσκοπος Αἰτωλοακαρνανίας Κοσμᾶς, νὰ ἔχουμε Θεοφάνεια πάντοτε σὲ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μας. Νὰ φανερώνουμε τὸν Θεὸ μὲ τὴν ζωή μας καὶ νὰ φανερώνεται ὁ Θεὸς στὴ ζωή μας, ὁ Πανάγιος Τριαδικὸς Θεός. Ἀλλὰ γιὰ νὰ γίνει αὐτό, ὅπως ἔλεγε καὶ ἕνας ἄλλος σύγχρονος, μακαριστὸς καὶ αὐτός, ἁγιασμένος γέροντας, ὁ ἱερομόναχος π. Σάββας Ἀχιλλέως, θὰ πρέπει νὰ τὰ κάνουμε ὅλα σωστὰ. Γιατὶ κάθε τὶ ποὺ μᾶς συμβαίνει εἴτε καλὸ εἴτε κακό, ἔχει κάποια αἰτία. Καὶ συνήθως ὑποφέρουμε ἐδῶ στὴ γῆ οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ διάφορα νοσήματα εἴτε σωματικὰ εἴτε ψυχικὰ εἴτε ἀπὸ διάφορα συμβάματα, ἀτυχήματα τὰ λέμε ἤ δυστυχήματα. Ἀλλὰ ὅλα, ὅπως λέει ὁ μακαριστὸς π. Σάββας Ἀχιλλέως, ἁγιασμένος ἄνθρωπος, ὅλα ἔχουν μιὰ αἰτία. Καὶ ἄν ψάξει ὁ ἄνθρωπος, θὰ τὴν βρεῖ τὴν αἰτία. Καὶ πρέπει νὰ ἐρευνοῦμε, νὰ βρίσκουμε τὶς αἰτίες γιατὶ μᾶς συμβαίνει τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο. Μήπως κάπου παραβαίνουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ σὲ κάτι; Μήπως κάτι δὲν τὸ θεωροῦμε σημαντικό; Μήπως κάτι δὲν τὸ γνωρίζουμε; Καὶ γι’ αὐτό, ὀφείλουμε νὰ ἐρευνοῦμε τὰς Γραφάς ὅπως μᾶς λένε καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες, καὶ νὰ ἐρευνοῦμε καὶ τοὺς Ἁγίους Ἱεροὺς Κανόνες οἱ ὁποῖοι εἶναι ὁδηγοὶ στὴν ζωή μας. Δὲν εἶναι κανόνια γιὰ νὰ μᾶς σκοτώσουν, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Παῒσιος, ἀλλὰ εἶναι Κανόνες ποὺ πρέπει νὰ τοὺς λαμβάνουμε ὑπόψη μας, γιατὶ ἐὰν δὲν τοὺς λαμβάνουμε ὑπόψη μας ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ μακαριστὸς π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, οἱ Κανόνες, λέει, ἐκδικοῦνται. Πολλὲς φορὲς κάποιοι βαρύνονται γιατὶ τονίζουμε κάποια πράγματα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση τοῦ ἀνθρώπου· νὰ μὴ βάφονται οἱ γυναῖκες, νὰ μὴ φορᾶνε παντελόνια, οἱ ἄνδρες νὰ ἔχουν εὐπρεπῆ παρουσία. Αὐτὰ βεβαίως, θὰ πεῖ κανείς, εἶναι δεύτερα, ἀλλὰ ὅμως εἶναι καὶ αὐτὰ ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν πρέπει νὰ τὰ παραθεωροῦμε.
    Ὑπάρχει μία ἀναφορὰ εἰς τὸν βίο τῆς Ἁγίας Θεοδώρας ἡ ὁποία πέρασε τὰ τελώνια καὶ γύρισε πίσω. Καὶ τί λέει ἐκεῖ, ὅτι αὐτὴ ἡ Ἁγία γυναίκα κόντεψε νὰ κολαστεῖ γιατὶ δύο φορὲς στὴ ζωή της εἶχε βαφτεῖ. «Καὶ πέρασα», λέει, «μὲ πολὺ κόπο γιατὶ πλήρωσε ὁ πνευματικός μου». Εἶχε ἐξομολογηθεῖ δηλαδή, αὐτὲς τὶς δύο φορὲς ποὺ βάφτηκε. Καὶ βλέπω πολλὲς φορὲς μὲ λύπη τὶς γυναῖκες βαμμένες καὶ νὰ ἔρχονται στὸν ναὸ καὶ νὰ προσκυνᾶνε καὶ τὶς Ἅγιες Εἰκόνες καὶ τὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ νὰ θέλουν νὰ ἁγιαστοῦν ἐνῷ τὴν ἴδια στιγμὴ παραβαίνουν αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Θεός. Ὁπότε, καταλαβαίνετε ὅτι δὲν ὠφελοῦνται ἀπ’ αὐτό. Τὸ λέω αὐτὸ ὄχι γιατὶ θὰ πεῖ κανεὶς πρέπει νὰ προσέχουμε μόνο αὐτά, ἀλλὰ καὶ αὐτά.
    Ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ προσέχουμε πρωτίστως, βεβαίως εἶναι ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς μας, τῆς καρδιᾶς μας ἀπὸ τὸ μίσος, ἀπὸ τὴν ὅποια, ἔτσι, κακὴ σκέψη, λογισμὸ καὶ ἐπιθυμία καὶ κατάσταση καὶ συναίσθημα. Ἀλλὰ ὅταν κανεὶς ἀγωνίζεται, πρέπει νὰ ἀγωνίζεται νομίμως, νὰ προσέχει ὅλα. Βλέπετε, ἕνας μπορεῖ νὰ εἶναι πολὺ καλὸς ἀθλητὴς ἀλλὰ ἅμα δὲν ἀκολουθήσει τοὺς κανόνες, ἄν ξεκινήσει γιὰ παράδειγμα πρὶν χτυπήσει τὸ πιστόλι τοῦ κριτῆ, ἀκυρώνεται ὅσο καλὸς καὶ ἄν εἶναι. Ἐὰν λοιπὸν δὲν ἀθλήσουμε νομίμως, λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, δὲν θὰ στεφανωθοῦμε. Ὅποιος ἀθλήσει σύμφωνα μὲ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, τηρήσει τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς καὶ θὰ στεφανωθεῖ.
    Εὔχομαι λοιπόν, νὰ πάρουμε στὰ σοβαρὰ αὐτὴν τὴν ὑπόθεση ποὺ λέγεται σωτηρία ψυχῆς. Γι’ αὐτὴν τὴν ὑπόθεση μᾶς ἔφερε ὁ Θεὸς στὴν ὕπαρξη ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία, μᾶς τίμησε μὲ τὴν ὕπαρξη. Ἐνῷ δὲν ὑπήρχαμε, μᾶς χάρισε τὸ εἶναι καὶ μᾶς χαρίζει καὶ τὸ εὖ εἶναι. Δηλαδή, τὴν καλή, τὴν αἰώνια καλὴ ὕπαρξη, τὴν αἰώνια χαρὰ καὶ μακαριότητα, ἐφόσον ὅμως καὶ ἐμεῖς θελήσουμε νὰ εἴμαστε μαζί Του· ἐφόσον θελήσουμε νὰ Τὸν ἀγαπήσουμε, τότε ὄντως προγευόμαστε ἀπὸ ἐδῶ καὶ ζοῦμε στὴν αἰωνιότητα μέσα στὸ Φῶς Του. Βλέπετε, σήμερα λέμε τὴν ἑορτὴ Φῶτα. Φωτίζονται τὰ πάντα. Πῶς φωτίζονται; Φωτίζονται μὲ τὸν Φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ ἐκχέεται πλούσια σὲ ὅλη τὴν κτίση.

    Καὶ ὅσο καὶ ἄν οἱ νεοταξίτες καὶ ὅλοι αὐτοὶ οἱ σιωνιστὲς καὶ οἱ μασόνοι προσπαθοῦν νὰ μολύνουν τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν ἀνθρωπότητα, καὶ ἔχουν καταρτίσει σχέδια ἐπὶ σχεδίων γιὰ νὰ ὑποδουλώσουν τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν διαστρέψουν, νὰ τὸν μετατρέψουν, νὰ φτιάξουν τὸν λεγόμενο μετάνθρωπο, νὰ ἀλλοιώσουν τὴν δημιουργία τοῦ Θεοῦ, τίποτα δὲν θὰ καταφέρουν στοὺς ἀνθρώπους ποὺ θὰ εἶναι μὲ τὸν Χριστὸ ὅμως. Προσέξτε, ὄχι σὲ ὅλους. Κάποιοι θὰ ὑποκύψουν καὶ θὰ ἀλλοιωθοῦν. Καὶ θὰ ἀλλοιωθοῦν καὶ ὀντολογικὰ καὶ βιολογικὰ ἄν δὲν προσέξουν, διότι ὁ διάβολος αὐτὸ θέλει· νὰ καταστρέψει τὴν δημιουργία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἀνθρωποκτόνος ἀπ’ ἀρχῆς. Ὅσοι ὅμως θὰ παραμείνουν μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, θὰ ἐξομολογοῦνται, θὰ κοινωνοῦν, θὰ ἀσκοῦνται. Ξεχνᾶμε τὴν ἄσκηση, ξεχνᾶμε τὴν σταυρικὴ θυσία, τὴν σταυρικὴ ζωὴ καὶ τονίζουμε μόνο τὴν μυστηριακὴ ζωή. Ὄχι! Χρειάζεται καὶ ἡ ἀσκητικὴ ζωὴ γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ Χριστιανός· ἀσκητικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωή. Ὁ Χριστιανὸς εἶναι πάντα σταυρωμένος. Δηλαδή, πάντα κακοπαθεῖ καὶ ἑκούσια καὶ ἀκούσια γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ γιὰ νὰ καταπολεμᾶ τὰ πάθη του καὶ νὰ νικᾶ τὸν διάβολο καὶ τὴν ἁμαρτία ποὺ πάει νὰ μπεῖ μέσα του.
    Εὔχομαι λοιπόν, νὰ ἔχουμε αὐτὸν τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πάντοτε φανερὸ στὴν ζωή μας, καὶ νὰ χαιρόμαστε ἀπὸ τώρα καὶ στὴν αἰωνιότητα μέσα στὸ Ἄκτιστο Φῶς τοῦ Θεοῦ.
    Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα!

    Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

    Ἡ Ἁγία Τριὰς διαφυλάξοι πάντας ἡμᾶς.

    ΧΡΙΣΤΟΣ – ΠΑΝΑΓΙΑ

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    3

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.

    Γράφει ο Χρήστος Βλαμάκης για το orthopraxia.gr

    Novak Djokovic - Meditacija (Kundalini yoga) (Ami G Show 2008) - YouTube

     

    Αρχικά, να γίνει ξεκάθαρο πως το άρθρο αφορά μόνο συνειδητούς ορθόδοξους Χριστιανούς και κανέναν άλλο. Για τους υπόλοιπους «όλα επιτρέπονται», που λέει και ο Ντοστογιέφσκι.

    Παρατηρώ πως και χριστιανικά ιστολόγια, πατάνε την μπανανόφλουδα, με τον γνωστό τενίστα- εικάζω λόγω άγνοιας. Όμως, πριν δώσουμε την τροφή – εμείς τα νήπια, πρέπει να κάνουμε και μια έρευνα. Ας μην γινόμαστε σαν τους άλλους που κάνει μια ψευτοανταρσία ο εκάστοτε δεσπότης (και ενώ έχει πει 1000 ανοησίες) και τον ονομάζουν άξιο ή και άγιο.

    Η εκκλησία μας, άνα τους αιώνες, είχε μέλη τα οποία έχυσαν το αίμα τους, βρέθηκαν σε εξορίες, υπέμειναν τα πάνδεινα, για να μας παραδώσουν την πίστη ανόθευτη. Και εμείς σήμερα τι κάνουμε; Εκθειάζουμε έναν άνθρωπο για την “ομολογία πίστεως” του, τα Χριστιανικά του έργα κλπ. Δεν βλέπουμε πέρα από αυτό. Δεν βλέπουμε ότι κάτι τέτοια πρότυπα φέρνουν τον οικουμενισμό, ανεπαίσθητα, μέσα στα σπίτια μας.

    Για να μην παρεξηγηθώ (σήμερα που πρέπει να αποδεικνύεις ότι δεν είσαι ελέφαντας – συνεχώς), ο Τζόκοβιτς έκανε πολύ καλά που αντέδρασε, χαιρόμαστε γι’ αυτό, τον αγαπάμε, μπορεί να είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος, όμως παράλληλα απέχει πολύ από το να θεωρείται ένα συνειδητό μέλος της εκκλησίας. Αύριο βέβαια μπορεί να είναι και άγιος. Αυτό όμως εμείς δεν το ξέρουμε.

    Πρώτα πρώτα, ξέρουμε τι πραγματικά πιστεύει ο Τζόκοβιτς ή αναπαράγουμε ό,τι βρούμε;

    Προσωπικά, θεωρώ πως τα έχει κάνει σαλάτα στο μυαλό του. Κάποιος άλλος μπορεί να πει ότι είναι μέρος του συστήματος (σε ένα ακραίο -;- σενάριο).

    Ο ίδιος δηλώνει:

    «Πιστεύω στον Θεό, πιστεύω στους αγγέλους, πιστεύω στο σύμπαν και τις ανώτερες δυνάμεις που σε βοηθούν όταν το χρειάζεσαι περισσότερο». [1]

    Σε ανώτερες δυνάμεις όμως και σε «Θεό», πιστεύουν και οι μασόνοι και οι αλλόθρησκοι.

    Πολλοί θα δείτε τις παρακάτω εικόνες στα κοινωνικά δίκτυα και τα ιστολόγια:

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.

     

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.

    Φυσικά θα δείτε και την δήλωση που έκανε τους Χριστιανούς να πανηγυρίσουν και να απαλλαχθούν (;) από κάποια κόμπλεξ τους.

    “Πρώτα είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος και μετά τενίστας” (δήλωση κατά την βράβευση του από την Σέρβικη Εκκλησία το …κοντινό 2012 – σιγά μην ήταν μετά από κάποια νίκη σε “γκραν σλαμ”) [2] (…Λες και έχουμε ανάγκη τους τραγουδιστές και τους τενίστες για να στερεωθούμε στην πίστη. Λες και δεν είμαστε τέκνα Βασιλέως και θα χρειαστώ εγώ τον εκάστοτε αθλητή για να νιώσω υπερήφανος για την πίστη μου ή τον κάθε επιστήμονα – “αχ, Τσιόδρα και Γιαμαρέλλου”).

    Ένταξει, τα είδαμε τα ανωτέρω, όμως, αναρωτιέμαι, δεν θα έπρεπε να ξέραμε και τα παρακάτω;

    Μπορεί να είναι εικόνα ένα ή περισσότερα άτομα και κείμενο
    Ο Νόβακ Τζόκοβιτς, όποτε θέλει να ηρεμήσει ή να νιώσει χαρά κάνει γιόγκα, όπως δήλωσε και στο Amuse.

    Την σχέση που υπάρχει με την Γιόγκα, το πόσο «τον βοηθάει διανοητικά» κλπ;

    Η γιόγκα τον κάνει να νιώθει χαρά, ηρεμία και άλλα. Επίσης, πάντοτε, στο Ουίμπλετον, αφιερώνει μια ώρα διαλογισμού στο Μπουνταπαντίπα…  [3]

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.
    Photo by Keith Waldegrave/ANL/Shutterstock (9031493a)
    Novak Djokovic And His Girlfriend Jelena Ristic At The Buddhapadipa Temple In Wimbledon Where They Both Went To Meditate Before Thursday’s Game Against Bobby Reynolds. .
    Novak Djokovic And His Girlfriend Jelena Ristic At The Buddhapadipa Temple In Wimbledon Where They Both Went To Meditate Before Thursday’s Game Against Bobby Reynolds. Pic Keith Waldegrave.

     

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.
    buddhapadipa temple

     

    Εδώ, επί τω έργω.

    Caterpillar' Novak Djokovic shows off bizarre anti-gravitational yoga routine ahead of Aus Open clash — RT Sport News
    ‘Caterpillar’ Novak Djokovic shows off bizarre anti-gravitational yoga routine ahead of Aus Open clash

     

    Σύμφωνα με το “RT“, οι ανωτέρω κινήσεις του ενθουσίασαν τους θαυμαστές του, οι οποίοι βομβάρδισαν τον λογαριασμό του με σχόλια όπως: “Είσαι πραγματικός μάγος, εντός και εκτός των γηπέδων”.

    Εδώ, με έναν έτερο μάγο (κανονικό μάγο αυτή τη φορά), μιλάνε για “Μάντρα” , στο βίντεο – “σκέψου σαν μοναχός”. Το πόσο κλειδί είναι δηλαδή το να επαναλαμβάνεις την ίδια λέξη – όποια και αν είναι αυτή –  και πως αυτή σε “ξεκλειδώνει”. Στην τεχνική μάντρα ο «Νόλε» μύησε και τον «δικό μας» Στέφανο Τσιτσιπά [4]

    Θα έχετε οπωσδήποτε διαβάσει τα όσα λένε οι γκουρού. “Πίστευε όπου θέλεις, επικαλέσου τον Χριστό, τον Βούδα, τον Μωάμεθ, όποιον θέλεις, δεν υπάρχει διαφορά”, “Μπορείς να είσαι και Χριστιανός και να κάνεις γιόγκα”! Και άλλες ανοησίες δηλαδή.

    Επίσης, γνωρίζατε πως το βιβλίο του μάγου αυτού κυκλοφορεί με ελληνικό τίτλο “Σκέψου σαν μοναχός” και προωθείται, όσο κανένα άλλο βιβλίο στην αγορά, από πασίγνωστο εκδοτικό οίκο;

    Αλήθεια, τι μοναχός; Το εξώφυλλο δεν αναφέρει τίποτα παραπάνω, αν και ο ίδιος αναφέρεται στον μοναχισμό των Βουδιστών.

    Εδώ, σε μια σειρά από συζητήσεις με τον ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΟΔΗΓΟ (σχετικά με την αναζήτηση – περιπλάνηση στην ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ), ασχολούνται με θέματα όπως: “πως με την πνευματική καθαρότητα σου μπορείς να κάνεις το βραστό νερό καθαρό, από μολυσμένο”.



    Άλλες πτυχές του Ν. Τζόκοβιτς

     

    Φίλος των δέντρων!

    Από κει παίρνει ενέργεια και δεν ντρέπεται ποτέ να το δηλώσει ή να παροτρύνει τους συναθλητές του να πράξουν κάτι παρόμοιο (ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΔΕΝΔΡΩΝ).

    «Έχω έναν φίλο εκεί, μια βραζιλιάνικη συκιά, όπου μου αρέσει να σκαρφαλώνω και να επικοινωνώ μαζί της, οπότε αυτή είναι, ίσως, η πιο αγαπημένη μου συνήθεια». [5]

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.

    Η σχέση του με τις πυραμίδες στην Βοσνία, που και αυτές “μεταδίδουν ενέργεια”, αλλά και μπορούν να μας …απαλλάξουν από τον κ*βιντ.

    Ενδιαφέρον έχει και η καθημερινή ρουτίνα της οικογένειας Τζόκοβιτς, η οποία περιλαμβάνει γιόγκα, τραγούδια, απόλαυση της ανατολής του ηλίου κλπ. (αλήθεια υπάρχει προσευχή στο πρόγραμμα του Νόλε); [yahoo]

    Θα μπορούσα να συνεχίζω, καθώς υπάρχουν ουκ ολίγα περισσότερα για την περίπτωση Τζόκοβιτς – ακόμα και σχέση με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Κλαους Σβαμπ και το εγχείρημα για μια ενιαία εκπαίδευση παγκοσμίως… [6]

     

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.

    Ή και άκρως μασονικές του πόζες σε γνωστά μέσα.

    Είναι ομολογητής της Ορθοδοξίας ο Τζόκοβιτς; Μάλλον όχι.

    Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα μας είναι να αφυπνιστούμε και να προσέχουμε από τα διάφορα είδωλα της Νεας Εποχής, καθώς, ίσως και άθελα τους, μπορεί να γίνονται και πρόδρομοι του αντιχρίστου. Εμείς τον βγάλαμε ομολογητή για το εμβόλιο! ΦΟΒΕΡΟ! Αν δεν έκανε το εμβόλιο για θρησκευτικούς λόγους να πω χίλια μπράβο, όμως εδώ δεν το έκανε για τον φόβο των παρενεργειών, όπως δήλωσε και ο ίδιος. Και στην τελική που φαίνεται η πίστη του; Από 3 φωτογραφίες και μία δήλωση πριν 10 χρόνια; Για την γιόγκα μιλάει σχεδόν κάθε μέρα. Και τι μας λέει, πως όλα οφείλονται σε εκείνη, και τον δια(ο)λογισμό.

    Ας μην ξεχνάμε πως η γιόγκα ειδικά μοιάζει ως η κοινή συνισταμένη της πανθρησκείας, η οποία μας χτυπάει την πόρτα για τα καλά. Και εμείς τσιμπάμε.

    Μετά θα μας έρθει ο Αντίχριστος «με τα καλά του έργα», όπως μας λένε οι άγιοι, και θα αναρωτιόμαστε γιατί πλανηθήκαμε.

    Ορθοδοξία «α λα καρτ» δεν υπάρχει.

    Α, και πότε ομολογούμε Χριστό…; Μόνο τότε (εδώ)

    Προσοχή λοιπόν.

     

    Παραπομπές

     

    [1]

    New York Times – https://www.nytimes.com/2020/10/08/sports/tennis/the-many-sides-of-novak-djokovic-out-there-for-all-to-see.html ..

     

    [2] https://aleteia.org/2018/01/20/novak-djokovic-before-i-am-an-athlete-i-am-an-orthodox-christian/]

    [3] https://www.essentiallysports.com/religious-beliefs-and-spiritual-inclination-of-novak-djokovic/

    [4] https://www.essentiallysports.com/stefanos-tsitsipas-emulates-novak-djokovics-mantra-to-success-atp-tennis-news/

    [5]

    Yahoo Sports – https://sports.yahoo.com/hugs-guru-favourite-tree-djokovics-unusual-route-top-022648620–ten.html?guccounter=1&guce_referrer=aHR0cHM6Ly93d3cuZ29vZ2xlLmNvbS8&guce_referrer_sig=AQAAAC1Ft_0Nk-bUn4OzMGIZmGWr7vj9YP654Sz42L0QP2phV-IlksuwMe2wDcy8LjimazMROma-Xa9ZIgtLZXLh_MZnbSkj8_QN9SOkpPKjFs5Y6rcRkJVuqqKmbcKGDwvwMPAt1vMnINHBiXSaj37hwScKKPH8WPOa6ywcfiqpy3YS

    [6] https://novakdjokovicfoundation.org/davos-2021-highlights-reimagining-education/

     

    Πως ομολογώ τον Χριστό; (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

    Από
    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
    -
    0

    Πως ομολογώ τον Χριστό; (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

    Σπουδαία ομιλία και εξαιρετικά επίκαιρη. Με όλα αυτά τα άρρωστα που ακούμε. Ή όλα, ή τίποτα… Και με την ζωή μας και με τον λόγο μας. Όχι με ένα από τα δύο.

     

    123...53Σελίδα 1 από 53

    Δημοφιλή Άρθρα

    Τα αγαπημένα σας

    Λόγος εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου

    Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ «Λόγος εἰς τὰ...

    ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ - 0
    Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ «Λόγος εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου»   (νεοελληνικὴ ἀπόδοση)            Ἐὰν τὸ δένδρο ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὸν καρπό,...
    εἰς τήν Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

    Λόγος εἰς τήν Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ – Αγίου...

    Όσοι λένε την ευχή

    “Όσοι λένε την ευχή του Ιησού (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με),...

    Εἰς τοὺς Ἁγίους Τεσσαράκοντα

    Μ. Βασιλείου ~ Εἰς τοὺς Ἁγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρας

    Δημοφιλείς κατηγορίες

    orthopraxia.gr
    Ένας ιστότοπος αφιερωμένος στην Ορθοδοξία και την Πατρίδα
    Επικοινωνία: info@orthopraxia.gr
    © Orthopraxia.gr